McCartney schrijft eerste heavy metalsong: ‘Helter Skelter'

Daar waar de Beatles in de jaren zestig van vorige eeuw als de verzorgde, brave rockband werden beschouwd, in tegenstelling tot de harde en rauwe rockers de Rolling Stones, wilde Paul McCartney bewijzen dat de groep ook keiharde nummers kon brengen. ‘Helter Skelter’ was geboren en verscheen op het dubbele witte album in 1968.

Hard harder hardst

‘Helter Skelter’ is een van de hardste nummers die de Beatles ooit hebben opgenomen. Men zou verwachten dat het door John Lennon werd gecomponeerd, omdat hij meer de rocker van de groep was, maar het was wel degelijk Paul McCartney, de ballad- en melodieënschrijver, die de song gecomponeerd had.

De directe aanleiding voor het nummer werd gegeven door gitarist en songwriter van de Who, Pete Townshend, die in een interview met het tijdschrift Guitar Player beweerde dat hij het luidste, ruigste, hardste en meest waanzinnige nummer uit de rockgeschiedenis had geschreven. Toen Paul ‘I Can See for Miles’ (1967) hoorde, kwam het competitiebeest in hem boven want zo hard, luid en rauw vond hij het nummer niet en hij nam zich voor een harder nummer te schrijven.

Toch was ‘Helter Skelter’ niet meteen het keiharde nummer dat je op het dubbele witte album hoort. In het begin klonk de song eerder als een lui bluesnummer. Ook de titel stond niet vast, want op die opname hoor je McCartney bijvoorbeeld ‘Heather Leather’ zingen, de oorspronkelijke titel van het nummer. Slechts later zou met het opgedreven ritme ook de titel veranderen.

Speeltoestel

Charles Manson had tijdens zijn proces gezegd dat hij verschillende verborgen boodschappen in Beatlesongs had gevonden. In ‘Helter Skelter’ meende hij een verwijzing naar de hel te zien, naar een raciale apocalyps, daar waar het eigenlijk gaat over een speeltuig in een speeltuin, een soort van houten toren waar kinderen naar binnen kunnen klimmen en vanwaar ze via een spiraalvormige glijbaan weer naar beneden kunnen glijden. Dat wordt trouwens door de tekst gestaafd: “When I get to the bottom I go back to the top of the slide/ Where I stop and I turn and I go for a ride/ Till I get to the bottom and I see you again.”

Als ik beneden ben ga ik weer tot boven op de glijbaan, waar ik stop en me ronddraai en naar beneden glijd tot ik weer bij jou ben aanbeland.

Lang studiowerk

‘Helter Skelter’ is het nummer waar de Beatles het langst aan gewerkt hebben. Er bestaat zelfs een versie die niet minder dan 27 minuten duurt. Aan het einde van de ingekorte, op plaat uitgebrachte versie roept iemand “I’ve got blisters on my fingers!”. De meesten dachten dat het een uitroep van John was die van het lange spelen blaren op zijn vingers had gekregen, maar een getuige in de studio zou achteraf verklaren dat het drummer Ringo Starr was die met bijna bloedende vingers de jamsessie had afgerond. Paul had hem immers gevraagd om constant hard door te spelen op het nummer alsof zijn leven ervan afhing.

Een andere getuige vertelde dat George Harrison tijdens de opname een volle asbak in brand had gestoken en daarmee op zijn hoofd door de studio was gerend. Het was een verwijzing naar de gekste artiest op de rockscène op dat ogenblik, ene Arthur Brown, die zulke toeren uithaalde tijdens zijn shows, vooral als hij zijn grote hit ‘Fire’ zong. Hiermee gaf George wel aan hoe ze wilden dat de song moest klinken.

Weetjes

• Of ‘Helter Skelter’ nu werkelijk de eerste Heavy Metalplaat was, daarover kan gediscussieerd worden door de liefhebbers ter zake. Waarschijnlijk zullen groepen als Black Sabbath, Led Zeppelin, Iron Maiden en Judas Priest daar wel anders over denken, maar bijgedragen tot de ontwikkeling van het genre heeft het alleszins.
• In elk geval werd de titel van het nummer opgenomen in de tekst van ‘American Pie’ (1971) van Don McLean en prijkte onder andere naast Jack Flash (Rolling Stones) en Father and Son (Cat Stevens).
• U2 nam een liveversie op op hun LP ‘Rattle and Hum’ (1988). Ze vonden dat het nummer indertijd door Charles Manson was gestolen en wilden het van hem terugstelen.

Andere versies

Er bestaan een massa andere versies. De bekendste artiesten die het opnamen of live speelden:

• Aerosmith (1975)
• Siouxsie and the Banshees (1978)
• Pat Benatar (1981)
• U2 (1988)
• Gillan (1989)
• Bon Jovi (1999)
• Oasis (2000)