Richard Tauber, zijn muziekopleiding

Ook al wilde Richard Tauber alleen maar zingen, deed hij toch een opleiding voor dirigent in Frankfurt. Maar uiteindelijk zou hij zijn droom om zanger te worden waar kunnen maken. Hij zou zingen in opera's, operettes en hij zou liederen gaan zingen. Hij zou zelfs gaan componeren.

• Lovende kritieken
• Verblijf in Freiburg
• Zangles van Carl Beines
• Eerste optreden op 17 mei 1912

Lovende kritieken

Richard had veel bewondering voor zijn vaders huisvriend Heinrich Hensel, de uit Wiesbaden afkomstige Wagnerzanger. Waar de zanger ook optrad, Richard volgde hem en wee 'oom Heinrich' als hij niet voor vrijkaartjes zorgde. Hij brulde alles na wat deze heldentenor zong en vooral de 'Gralserzählung' uit Wagner's Lohengrin moest het ontgelden. Deze aria, waarvoor zijn stem totaal ongeschikt was zong hij voor op audities. Met een ongeschoolde stem was dit het noodlot tarten en hij werd dan ook overal afgewezen.
Omdat hij zich alleen maar voor muziek interesseerde besloot zijn vader hem naar het conservatorium in Frankfurt te sturen om een opleiding als dirigent te volgen. Hij slaagde met glans voor zijn toelatingsexamen en werd al spoedig uitverkoren om op een openbare voorstelling Beethoven's Pastorale te dirigeren. In de pers verschenen lovende kritieken.

Hij volgde naast zijn opleiding als dirigent ook nog toneellessen. Richard Tauber heeft later verklaard dat hij zeer bevoorrecht was in zijn jeugd, financieel had hij geen gebrek en de privileges die hij genoot hadden vele van zijn collega's moeten ontberen. Maar ondanks zijn succes als dirigent had hij nog steeds de wens om zanger te worden en voelde zich ongelukkig. Maar daar zou verandering in komen. Hij werd verliefd op een balletdanseres die verbonden was aan de Koninklijke Opera in Wiesbaden. Hij liet geen repetitie voorbijgaan en verwaarloosde zodoende zijn studie aan het conservatorium in Frankfurt. Toen vader Tauber ontdekte dat hij meer in Wiesbaden verbleef dan in Frankfurt en achter de ware reden kwam, nam hij geen halve maatregelen. Het balletmeisje kon hij niet uit Wiesbaden sturen, dus besloot hij om Richard te laten verhuizen naar een bevriende familie in Freiburg/Breisgau.

Verblijf in Freiburg

Deze muzikale familie was de weduwe van professor Sarrazin met dochter en zoon. De dochter studeerde piano, de zoon - een leeftijdgenoot van de jonge Tauber - studeerde aan de universiteit. In dit muzikale gezin voelde hij zich helemaal thuis. Op de vele muziekavonden in huize Sarrazin liet hij maar al te graag zijn tenorstem horen. Zijn muziekstudie had hij, nu in het nabij gelegen Bazel, weer opgevat, maar het belangrijkste voor hem was, dat hij zijn zangstem kon gebruiken en dat zijn zang gewaardeerd werd door zijn vrienden. Zingen! Overal waar hij de kans kreeg zong hij. Dat liet hem niet meer los! Hij kon er geen vrede mee hebben dat hij geen zanger zou worden! Een goede vriend van de Sarrazins was de in Freiburg beroemde zangpedagoog professor Carl Beines en de familie Sarrazin raadde Tauber aan deze leraar te bezoeken om zijn stem te laten testen. Maar omdat eerder een aantal audities ongunstig waren verlopen was hij extra nerveus toen hij zijn opwachting bij professor Beines maakte. Richard vertelde de professor over de teleurstellende audities maar zei er ook bij dat hij vastbesloten was zanger te worden.

Zangles van Carl Beines

De professor bekeek deze eigenzinnige jongen enigszins sceptisch maar besloot hem eerst eens aan te horen en ging aan de piano zitten om hem wat toonladders te laten zingen. Nu Tauber zijn schroom had overwonnen begon hij zo goed en hard mogelijk de toonladders te zingen waarop de professor hem snel afremde en zei: 'Stop jongen! Het is de bedoeling dat je me iets voorzingt, niet voorschreeuwt. Ik wil het timbre van je stem beoordelen, dat betekent zingen zonder enige inspanning. Of er, en zo ja, in welke mate talent aanwezig is kan dan pas worden vastgesteld.' Naarmate Richard rustiger werd kwam de stem vrijer en natuurlijker naar voren. Steeds weer moest hij de toonladders herhalen, dan weer zacht, dan weer iets sterker, ademhalen, weer opnieuw, er kwam geen einde aan. Tauber werd steeds rustiger en de professor steeds opgetogener. Eindelijk vond de professor het genoeg en gaf de jongen zijn conclusie. 'Je hebt prachtig bel-cantomateriaal, totaal ongeschikt voor Wagner maar je kunt wel een Mozartzanger worden. Ik ben bereid je les te geven'. Als in een droom verliet Richard deze zangleraar. Eindelijk ging zijn hoop en lang gekoesterde wens in vervulling.

Eerste optreden op 17 mei 1912

Na twee jaar studie stond zijn leraar hem een openbaar optreden toe. Op 17 mei 1912, de dag ervoor was hij 21 jaar geworden, zong hij in de Freiburger Festhalle een programma van liederen van Schubert en Schumann. De studiejaren waren door Tauber goed besteed, hij had diverse rollen ingestudeerd zoals Tamino uit de opera Die Zauberflöte, Max uit Der Freischütz, Wilhelm Meister uit Mignon en José uit Carmen.

Lees verder

• Alfredo Kraus, de Spaanse tenor die zarzuela's zong
• Richard Tauber in Nederland, 1929 en 1930
• Richard Tauber, de tenor
• Richard Tauber, zijn jeugd
• Maria Callas, La Divina