Zangeres Sinéad O’Connor, carrière en privé-leven

Deze zangeres leidt een turbulent leven. Haar handelsmerk is evenwel weinig veranderd en dat is haar geschoren hoofd. Soms volledig kaal, soms met slechts kleine stekeltjes. De zangeres van het prachtige "Nothing compares 2U" heeft eigenhandig haar carrière vernietigd. Ook privé heeft ze inmiddels het een en ander meegemaakt met diverse relaties.

Het persoonlijk leven van Sinead O’Connor

Sinéad Marie-Bernadette O’Connor werd geboren op 8 december 1966 in Dublin, als middelste van vijf kinderen. Haar ouders scheidde toen ze acht jaar oud was en Sinéad bleef achter bij haar moeder. Deze mishandelde haar en na vier jaar vertrok Sinéad naar haar inmiddels hertrouwde vader. Deze plaatste haar op een strenge katholieke school maar daar was de rebelse Sinéad al snel niet meer welkom. Er volgde een periode van diefstal en arrestaties totdat ze op haar vijftiende op een tuchtschool werd geplaatst. Daar kwam ze voor het eerst in aanraking met muziek. Een jaar later zat haar straf erop en verhuisde ze naar een kostschool in Waterford. Haar moeder kwam in 1985 om bij een auto-ongeluk. Ze trouwde in 1987 met John Reynolds. Samen kregen ze op 16 juni 1987 een zoon, Jake Reynolds. Dit huwelijk eindigde in 1991 in een scheiding.

Hierna kreeg ze een relatie met de Ierse journalist John Walters. Samen kregen zij een dochter Roisin (6 maart 1996). De relatie strandde en er volgde een bitter gevecht om de voogdij van Roisin. Dit gevecht duurde drie jaar en werd gewonnen door haar vader. Slechts vier dagen na de uitspraak deed Sinéad een zelfmoordpoging (1999). Ze slikte 20 Valium tabletten. Terug uit het kliniek haalde ze haar dochter onbevoegd bij haar vader vandaan. Kort na deze actie werd ze door Michael Cox (Ierse bisschop van de Orthodox Catholic and Apostolic Church) tot priester gewijd. Haar religieuze naam werd Mary Bernadette. De Rooms-Katholieke kerk excommuniceerde haar daarna. Vrouwen mogen in de Rooms-Katholieke kerk namelijk niet tot priester worden gewijd.

Op 7 juli 2001 trouwde ze met Nicholas Sommerlad. In 2003 stopte ze met zingen. Ze leed aan fibromyalgie en de vermoeidheid die bij deze ziekte hoort was voor haar een reden om haar muziek carrière te beëindigen. De andere was dat ze het geloof wilde overbrengen aan kinderen. Het huwelijk met Nicholas Sommerlad eindigde op 10 februari 2004. Sinéad was inmiddels zwanger van haar derde kind. De vader was niet Nicholas, maar Donal Lunny. Op 10 maart 2004 beviel ze van het kind, een zoon genaamd Shane Lunny. In februari 2005 kondigde ze aan terug te keren naar de muziek en begon ze weer met zingen. Eén jaar later kreeg ze opnieuw een zoon (19 december 2006, Jesjoea Francis Neil Bonadino), dit maal van weer een andere vriend Frank Bonadino. Op 22 juli 2010 trouwde ze met Steve Cooney. Dit was een kort huwelijk want in april 2011 werd de scheiding alweer uitgesproken. In datzelfde jaar (namelijk 8 december 2011) trouwde ze met haar Barry Herridge, Die ze na een paar weken alweer verliet. Ze hebben sindsdien een soort knipperlichtrelatie. Dan weer samen, dan weer uit elkaar. Sinéad zegt zelf dat ze een bipolaire stoornis heeft, biseksueel en veganist is.

Vermist

Sinds 2015 lijkt de zangeres de weg enigszins kwijt. In 2016 is de zangeres een dag vermist geweest. Ze vertrok op de fiets, maar kwam niet meer terug. Er werd gevreest dat de zangeres zelfmoord had gepleegd, aangezien ze al langer kampte met depressies en in november 2015 ook al een zelfmoordpoging had ondernomen. Ze haalde toen ook fel uit naar vrienden en familie in emotionele openbare berichten op Facebook. Waarna haar Facebook pagina eind 2015 offline werd gehaald. Gelukkig was ze bij haar vermissing in mei 2016 na een dag weer terecht. Ze werd hierna opgenomen in het ziekenhuis. Mei 2017 raakt de zangeres de voogdij over haar dertienjarige zoon kwijt. Ook dan dreigt ze met zelfmoord. In augustus 2017 werd er opnieuw een openbare videoboodschap op haar Facebook gezet, waarin ze huilend vertelt over haar eenzaamheid, haar suïcidale gedachten en hoe ze kampt met haar psychische problemen.

Carrière Sinéad O’Connor

Sinéad schoor haar hoofd kaal en droeg hobbezakken omdat ze wilde scoren met haar muziek en geen sexy artieste wilde zijn. In 1987 had ze haar eerste succes in Nederland met het nummer Troy. Dit nummer stond 9 weken in de Top 40 en behaalde een vijfde plaats. In 1990 maakt ze haar filmdebuut in “Hush-a-bye-baby”.

Ze werd een grote ster door het prachtig nummer “Nothing Compares 2U” met de beroemde videoclip. Nothing Compares 2U stond acht weken op 1 in de Nederlandse Top 40 en was in 1990 de bestverkochte single in Nederland. Het werd een nummer één hit in maar liefst zeventien landen. Dit nummer was geschreven door Prince. Haar tweede filmrol is die van Emily Bronte in de film “Wuthering Heights”. Op 3 oktober 1992 veroorzaakte ze een enorme rel door de foto van Paus Johannes Paulus II te verscheuren op het podium. Ze deed dit tijdens een live uitzending van Saterday Night Live op de NBC na het zingen van het nummer “War” van Bob Marley.

Het einde van haar carrière

De reden voor haar actie was de commotie om een minderjarig Iers meisje wat zwanger was geworden na een verkrachting. Zij wilde graag een abortus en dit was in Ierland niet toegestaan. Haar ouders wilden met haar naar het buitenland omdat het meisje zelfmoord wilde plegen, maar zij werden door de paus zwaar veroordeeld. Sinéad wilde met haar actie onderstrepen dat ze achter het meisje stond en haar woede naar de paus toe ventileren. De NBC werd na deze uitzending overstroomd met klachten (meer dan 6000 telefoontjes). Bovendien leverde deze actie de NBC een boete van de Federal Communicaties Commission op van tweeëneenhalf miljoen dollar. Ondanks vragen om herhaling is deze opname nooit meer uitgezonden. Deze actie maakte een einde aan haar populariteit en vernietigde haar carrière. Wat het minderjarige meisje betreft: deze kon kort na de actie afreizen naar het Verenigd Koninkrijk om daar haar abortus te ondergaan.

Tijdens Sinéads volgende optreden werd ze uitgejouwd en gejoeld door het publiek. Hierna heeft ze eigenlijk geen grote hits meer gehad. Behalve de reeds genoemde nummers leverde ook Mandinka, The emperor’s new clothes en Success has made a failure of our home een plaats in de Nederlandse top 40 op.

Onderscheidingen

• 1990 Grammy Award. Deze ging ze niet ophalen.
• 1991 People magazine riep haar uit tot één van de vijftig mooiste mensen in de wereld.
• 1991 winnaar van de Brit Award voor International Female.
• 2008 genomineerd voor de TV Land Award. Dit was voor de Most Memorable SNL Musical Guest. De verscheurde foto in Saterday Night Live.