Madrid; Cineast Pedro Almodóvar

Hij wilde zo graag gaan studeren aan de National School of Cinema in Madrid. Toen hij zich wilde inschrijven was de school kort daarvoor gesloten door Franco. Het heeft daarna een hele tijd geduurt voordat hij zijn eerste film heeft gemaakt. Sinds 1987 geniet hij nationale in internationale faam.

Algemeen

De inmiddels 56 jarige cineast heeft al het één en ander op zijn conto staan. Deze in het begin provocerende filmmaker geniet inmiddels internationale faam.

Pedro Almodóvar

Hij wordt geboren op 25 september 1951 in Calzada de Caltrava in de provincie Ciudad Real. Hij is al op jonge leeftijd geïnteresseerd in films en gaat naar de dorpsbioscoop. Om warm te blijven neemt hij van huis een blikje kooltjes mee. Dit geïmproviseerde blikje met warme kooltjes wordt voor Pedro het paradigma van de betekenis van film.

Hij gaat na het verlaten van de middelbare school naar een religieuze universiteit. Door het slechte religieuze onderwijs verliest hij zijn geloof en ontwikkelt een afkeer voor religie.

Wanneer hij zestien is, verhuist hij zonder familie en zonder geld naar Madrid. Hij wil gaan studeren aan de National School of Cinema, maar kan zich niet inschrijven want Franco had deze school kort ervoor gesloten.

Na enige tijd waarin hij allerlei kleine baantjes heeft, krijgt hij een administratieve baan bij de “Compañía Telefónica Nacional de España”. Hier blijft hij 12 jaar werken en zijn Madrileense leven zal in de toekomst van invloed zijn op zijn films. Hij gaat op pad met zijn super achtcamera en maakt korte stomme films. Tijdens de vertoning spreekt hij deze zelf in. Een betere leerschool kon hij niet vinden. Hij speelt in een punkband, schrijft scenario´s, is lid van een theatergroep en heeft zijn camera en stomme films.

In 2004 wordt hij aangeklaagd wegens smaad door de PP. Hij had namelijk tijdens een persconferentie (een week na de bomaanslagen in Madrid) van zijn film “La mala educácion” gezegd dat hij zich bevrijd voelde van de Parido Popular (PP). Deze hadden onverwacht de verkiezingen verloren.

Pedro en de film

In 1980 komt dan zijn eerste echte speelfilm uit; “Pepi, Luci, Bom y otras chicas del moton”. Zijn eigen stijl valt direct op: Opvallende personages, kleuren en het etiket van het enfant terrible. Hij ontwikkelt zich tot een provocerende relnicht met een voorkeur voor kitsch en seksuele aberraties. Het fundament van zijn films vormen de prostituees en transseksuelen; opgefokte vrouwen en slappe kerels. In een later stadium van zijn filmcarrière worden de personages serieuzer en genuanceerder.

Zijn doorbraak komt in 1987 wanneer de film “ Mujeres al borde de un ataque de nervios” uitkomt. Deze film wordt enthousiast ontvangen. Niet alleen bij het publiek, maar ook bij de critici in zowel Spanje als Europa. Naast een Oscarnominatie behaalt hij ongeveer 50 nationale en internationale prijzen.

Oscars en gouden palm

Hij zal in 2000 een Oscar in de wacht slepen voor de beste buitenlandse film “Todo sobre mi madre”. Drie jaar later, in 2003, behaalt hij een 2e Oscar. Deze keer voor het beste scenario van de film “Hable con ella”.

In 1999 krijgt hij op het filmfestival van Cannes een gouden palm voor de beste regisseur van de film “Tobo sobre mi Madre”.

Zijn films

Een aantal van de door Pedro gemaakte films, een aantal hiervan zijn in relatie met Madrid:

• 1982; Laberinot de Pasiones (Labyrinth of Passion). Dit is zijn 2e film, de hoofdrolspelers zwerven over de Rastromarkt. Zij ontbijten in café Bobia.
• 1983; Entre Tienables (Dark habbits)
• 1984; What have I done to deserve this
• 1985; Matador, de meest dramatische sfeer in Madrid, volgens beeld van de maker. Assumpta Serna staat op het viaduct over de Calle Segovia op haar noodlot te wachten, al starend naar de bergen van de Sierra de Guadaramma.
• 1986; La ley del deseo (the law of desire)
• 1987; Mujeres al borde un ataque de nervios (Women of the verge of a nervous breakdown)
• 1989; Atame
• 1990; High Heels. Marisa Parides woont in het hart van het Habsburgs Madrid, aan de Plaza de Alamillo
• 1991; In Bed with Madonna. In deze film speelt Pedro Almodóvar zelf mee, hij heeft hem niet gemaakt.
• 1993; Kika. De film speelt zich af in een appartement aan de Pases de la Castellana met een uitzicht op de Torre Picasso (hoogste punt van de stad). In deze film is de vernieuwing in Madrid in beeld gebracht zoals het treinstation Atocha.
• 1995; La flor de mi secreto (The flower of my secret). In deze film speelt weer Maris Parides die bij de fontein bij de Mores probeert haar laarzen uit te trekken.
• 1997; Carne trémula (live Flesch). In deze film speelt onder andere Penélope Cruz mee. Ook hier speelt de vernieuwing van Madrid weer een rol. In beeld komt de Torres Kio, de scheve tweelingtoren aan de Paseo de la Castellana.
• 1999; Tobo sobre mi Madre (All about my mother), met onder andere Penélope Cruz in de cast.
• 2002; Hable con ella
• 2004; La mala educación (Bad education). Een film over grijpgrage priesters en een filmregisseur. Over deze film zegt Pedro zelf “Ik ben ouder, voorzichtiger. Dat is in mijn werk terug te zien”.
• 2006; Volver. Met wederom Penélope Cruz, een film die zich afspeelt in La Mancha, in Vallecas (een arbeidersbuurt in zuid Madrid) en in Quatro Caminos (een wijk met buitenlandse arbeiders).

Verwacht in 2008

Hij gaat hoogst waarschijnlijk in januari beginnen met het opnemen van zijn film “Los Abrazos Rotos”. Dit moet zijn vierde film worden waarin Penélope Cruz meespeelt. De sfeer doet denken aan de film “Noir” van halverwege de vorige eeuw.