HaTikva (de hoop) - Het Israëlisch volkslied

De titel van het nationaal volkslied van Israël, HATIKVA, betekent 'De hoop'. Het werd geschreven door Naftali Herz Imber (1856-1909), die in 1882 vanuit Galicië naar Palestina verhuisde. De melodie werd gearrangeerd door Samuel Cohen, een immigrant uit Moldavië. Het is een muzikaal thema in Smetana's 'Moldau' dat gedeeltelijk gebaseerd is op een Scandinavisch folk song.

Geschiedenis

HaTikva drukt de hoop uit van het Joodse Volk dat zij op een dag zouden terugkeren naar het land van hun voorvaderen zoals geprofeteerd is in de Bijbel. Het Joodse Volk leefde in ballingschap sinds 70 na de gewone jaartelling toen het Romeinse leger onder leiding van Titus de Tempel in Jeruzalem vernietigde. Gedurende tweeduizend jaar ballingschap zeiden de Joden speciale dagelijkse gebeden voor terugkeer naar Israël terwijl ze met hun gezicht naar het oosten stonden in de richting van Jeruzalem. Zij vierden de feestdagen volgens de Hebreeuwse seizoenen en kalender. Zion staat synoniem voor Jeruzalem en Israël.

Joodse visie op hoop

Chabad Rabbijn Tsvi Freeman over de Joodse visie op hoop: Er is altijd hoop. Zelfs als je het verknoeit, heb je de controle over Hem niet overwonnen. Nadat al het stof is neergedaald, waar je bent en hoe je bent, is precies zoals Hij de koers heeft gezet aan het begin van de schepping. Hoger. Dichterbij. Je begrijpt het misschien niet, je kunt het misschien niet zien, maar niets kan dat plan verstoren. Alles moet hoger gaan en elke dag alleen maar hoger. En zo is er altijd hoop.

Tekst

כל עוד בלבב פנימה
נפש יהודי הומיה,
ולפאתי מזרח קדימה,
עין לציון צופיה,
עוד לא אבדה תקוותנו,
התקווה בת שנות את אלפים,
להיות עם חופשי בארצנו,
ארץ ציון וירושלים

Transcriptie

Kol od balevav penima
Nefesj jehoedi homi'ja
Oelefa'aatee mizrach kadima
Ajien le Tsi'jon tsofi'ja
Od lo avda tikvatenoe
Ha tikwa bat shnot alpayim:
Lehijot am chofsjie be'artseenoe
Erets Tsi'jon ve Jeroesjalajiem

Vertaling HaTikva - de hoop

Zolang in het hart, van binnen,
Een Joodse ziel levendig is
En naar het oosten, vooruit,
Het oog naar Zion kijkt
Is onze hoop nog niet verloren
De hoop die al tweeduizend jaren leeft
Een vrij volk te zijn in ons land
Het land van Zion en Jeruzalem