Paul Newman, een van de grotere van Hollywood

De man leefde altijd meer op de achtergrond van het decadente Hollywood, maar dat maakte niet dat zijn werk ook minder was. Verre van, een van de betere acteurs die Hollywood gekend heeft. Typisch dat hij wel door zijn uiterlijk – zijn helblauwe ogen – meer bekend werd bij het grote publiek.

Persoonlijk

Paul Leonard Newman werd op 26 januari 1925 geboren in een dorpje bij Cleveland, Ohio. De tweede wereldoorlog maakte hij mee als marinier en na de tweede wereld oorlog bezocht het het Kenyon College en aansluitend de Universiteit van Yale, daar studeerde hij drama.

Tijdens een van zijn eerste films The Long Hot Summer leerde hij zijn vrouw Joanne Woodward kennen. Samen hebben ze een zoon, t.w. Scott. Deze stierf in 1978 aan de gevolgen van een overdosis. De Scott Newman Foundation richtte Newman op om een bijdrage te kunnen leveren drugsverslaafden te genezen. Op 26 september 2008 overleed Newman aan de gevolgen van longkanker.

Carrière

Beginjaren

Hij startte na zijn studie in wat kleine televisierollen en als snel (1953) kon hij zijn debuut maken op Broadway in Picnic. Kort daarna ontdekte Hollywood hem en kreeg hij zijn eerste filmcontract aangeboden. Dit snelle succes nam niet weg dat zijn eerste film, The Silver Chalice uit 1954, een flop werd. Twee jaar later had hij echter wel zijn eerste succes te pakken met Somebody Up There Likes Me en kort daarna The Long Hot Summer, een rol die hij speelde met Joanne Woodward welke later zijn vrouw zou worden.

Vanaf de jaren zestig speelde hij in de ene succesfilm na de andere:

• The Hustler
• Exodus
• Tom Curtain
• Hud
• Cool Hand Luke
• Winning

In deze periode ging hij ook voor het eerste regisseren en na enkele Oscar nominaties als acteur had hij met Rachel Rachel ook een Oscar nominatie op zak als regisseur.

Zijn “uitstapje” autosport wat hij ook professioneel oppakte, dankte hij aan zijn rol in Winning. In 1979 werd hij 2e in de 24 uur van Le Mans en in 1995 werd hij eerste in de 24 uur van Daytona.

Vervolg

In 1969 speelde hij samen met Robert Redford in Butch Cassidy and the Sundance Kid. Redford zijn grote doorbraak en Newman ging door met een prachtige rol in 1972 in The Life and Times of Roy Bean en in 1973 in The Sting. De film won een Oscar voor de beste film. Daarnaast speelde hij de architect in wolkenkrabber die afbrand, The Towering Inferno, in 1974 en Slap Shot in 1977.

De jaren tachtig begonnen goed voor Newman met o.a. The Verdict en The Color of Money (1986), wat hem zijn eerste echte Oscar opleverde. Hij had al wel een “ere-Oscar” mogen ontvangen. Hij ging langzaam wat minder films maken, maar zeker niet minder in kwaliteit, want hij speelde nog in Nobody’s Fool, wat opnieuw een Oscarnominatie opleverde en in 2002 in Road to Perdition met Tom Hanks.

Een groot acteur is eind 2008 overleden.