Dusty Springfield: legendarische stem, pruik en musical

Een van de bestverkopende Britse zangeressen van de jaren 60 is wel Dusty Springfield. Haar unieke sensuele soulstem maakte haar tot een van de grote muziekiconen. Naast haar stem, waren ook haar pruiken beroemd. Ze scoorde hits als 'You don't have to say you love me' en 'Anyone who had a Heart'. Legendarisch werd het nummer 'Son of a Preacherman' toen het als muziek bij de film 'Pulp Fiction' werd toegevoegd.

Biografie

Behalve haar zangtalent en stem, nam haar beroemdheid verder toe door haar ‘look’ en reputatie. Ze had drie pruiken, waaronder een bijzonder hoge blonde pruik. Ze stond bekend als een rebelse die niet schroomde om een ober te bekogelen met een taart omdat zijn gedrag haar niet aanstond. Ze had een apart gevoel voor humor en leidde een mysterieus leven. Zelf twijfelde ze soms aan haar eigen talent en ging gebukt onder haar privéleven, waarin ze worstelde met haar seksuele geaardheid en de acceptatie daarvan door het publiek.

The Springfields

Silver threads and golden needles

Dusty Springfield werd op 16 april 1939 geboren als Mary O’Brien in Hampstead, North London. Mary Isabel Catherine Bernadette O’Brien om precies te zijn. Samen met haar broer Dion O’Brien groeide ze al zingend op tijdens een moeilijke jeugd. Zij, Dion en Reshad Feild vormden in 1959 een trio. Ze noemden zichzelf ‘The Springfields’, wat er toe leidde dat ze ook hun namen veranderden. Dion werd Tom Springfield; Mary veranderde haar naam in Dusty Springfield. Naar zeggen kreeg ze hiermee twee identiteiten. Hun pop-folk stijl werd populair en in 1961 tekende het trio bij Philip Records. Met z’n drieën scoorden ze in Engeland hits met ‘Island of Dreams’ (1962) en ‘Say I won’t be there’ (1963). Ze scoorden zelfs buiten Engeland een hit door met het nummer ‘Silver threads and golden needles’ een plaats in de top 20 van de Amerikaanse hitlijsten te veroveren.

A girl called Dusty

I only want to be with you

The Springfields gingen in 1963 uit elkaar. Tom Springfield legde zich toe op het schrijven van liedjes; Dusty startte haar befaamde solocarrière met het nummer ‘I only want to be with you’. Haar eerste hit was een feit en haar succes kreeg algauw een vervolg met haar debuutalbum ‘A Girl called Dusty’. Het album werd in 1964 gelanceerd vol klassiekers als ‘Wishin’ and Hopin’’en ‘I just don’t know what to do with myself’. Ook staat ‘Losing You’ op het album, dat door Tom Springfield was geschreven.

You don't have to say you love me

In maart 1966 behaalde Dusty Springfield de eerste plaats in de UK hitlijst met ‘You don’t have to say you love me’. Andere hits, zoals ‘I close my eyes and count to ten’ volgden dit succesnummer al gauw op. Ze sleepte verschillende prijzen in de wacht en kreeg haar eigen muziekprogramma op de BBC ‘Dusty TV shows’. In 1968 werd haar album ‘Dusty in Memphis’ uitgebracht wat wordt beschouwd als haar beste album ooit.

Son of a Preacherman

Een van haar grootste hits op dit album ‘Son of Preacherman’ werd in 1994 opnieuw een hit door de film ‘Pulp Fiction’. Ze verhuisde naar Amerika, waar ze een tijd geen opnames of liedjes produceerde. Ze leed aan depressies. Tot 1977 nam ze geen muziek meer op.

The Pet Shop Boys

What have I done to deserve this?

Uiteindelijk kwam haar carrière weer in de spotlights met behulp van de Pet Shop Boys. Zij vroegen haar mee te zingen met hun nummer ‘What have I done to deserve this?’ dat wereldwijd een enorme hit werd. Later produceerden de Pet Shop Boys ook haar hit ‘In Private’. Dusty Springfield was weer terug en verhuisde ook weer terug naar Engeland waar ze in 1994 een nieuw album getiteld ‘A very fine Love’ uitbracht. Op dat moment bleek ze borstkanker te hebben. Ze genas, maar in 1998 kwam de kanker meedogenloos terug. Ze stierf op 2 maart 1999. Ze werd 59 jaar.

Dusty Springfield: the Musical

Het succes van de Britse sixties soul zangeres kende een keerzijde. Er is veel gespeculeerd over haar privéleven, waarin een strijd werd gevoerd tussen haar katholieke achtergrond en haar seksuele geaardheid. Het wordt allemaal aangestipt in de musical ‘Dusty’ die in 2010 in theaters in Nederland te zien was. De musical begint in 1994 waarin Dusty Springfield net heeft gehoord dat ze borstkanker heeft. Om dit nieuws te verwerken brengt ze de nacht door in een hotelkamer met haar manager Vicky Wickham en haar broer Tom. Een confrontatie, een verwijt, een terugblik, een herinnering, ontroering en begrip bepalen die nacht in een hotelkamer in Amsterdam waarin het besef doorklinkt dat Dusty Springfield niet lang meer te leven heeft.

De musical is geproduceerd door Harry Kies. Er zijn drie hoofdrollen: Audrey Bolder speelt Dusty Springfield. Audrey Bolder was 7 jaar de helft van het cabaretduo Bolder en Plante en speelde een vaste rol in de serie ‘ff moeve’. Janke Dekker is te zien in de rol van Vicky Wickham. Janke Dekker speelde 'Evita' in de gelijknamige musical, waarop nog vele rollen in musicals volgden, van ‘Irma de la Douche’ tot ‘Foutloze ‘en ‘Kruistocht in Spijkerbroek’. En als laatste Casper Gimbrère. Hij geeft zich bloot als Tom Springfield. Behalve vele toneelproducties speelde hij onder andere in televisieseries ‘Wildschut en De Vries’ en ‘Gooische Vrouwen’.

Discografie

Een greep uit de grote selectie van liedjes van Dusty Springfield:

• I only want to be with you (1963)
• Wishin’ and Hopin’( 1963)
• Losing you (1964)
• Summer is over (1964)
• All Cried Out (1964)
• I just don’t know what to do with myself (1964)
• Some of your lovin’(1965)
• Little by Little (1966)
• All I see is you (1966)
• You don’t have to say you love me (1966)
• Anyone Who Had A Heart
• What’s it gonna be (1967)
• I close my eyes and count to ten (1968)
• Son of a Preacherman (1968)
• Am I the same girl? (1969)
• Ain't No Sun Since You've Been Gone (1969)
• I Only Wanna Laugh (1969)
• I Think It's Going To Rain Today (1969)
• How can I be sure (1970)
• A Love Like Yours (Don't Come Knocking Every Day) (1974)
• What have I done to deserve this? (1987) Met de Pet Shop Boys
• In Private (1990)
• Reputation (1990)
• Fine, Fine, Very Fine Love (1994)