Herman Brood & his Wild Romance, Shpritsz

Het album “Shpritsz” betekende de definitieve doorbraak voor Herman Brood & his Wild Romance. In Nederland werd hij een grote ster, maar ook in het buitenland was er belangstelling voor het fenomeen. “Nederlands enige echte Rock and Roller” werd hij genoemd. Vanaf “Shpritsz” liep het als een trein. Die trein ontwikkelde echter zo veel snelheid dat hij uiteindelijk wel moest ontsporen.

De “Wild Romance” krijgt vaste vorm

Met het album “Street” had Herman Brood in 1977 zijn solocarrière gelanceerd. Zijn begeleidingsband, de Wild Romance, bestond destijds uit Peter Walrecht op drums, Gerrit Veen op bas en Ferdi Karmelk op gitaar. Niet alleen Brood, ook Veen en Karmelk waren zwaar aan de heroïne. Dat maakte de taak voor Koos van Dijk, die een jaar eerder het management van het gezelschap op zich had genomen, er niet makkelijker op. De band kende nogal wat bezettingswijzigingen.

Toen Cees Meerman werd gevraagd auditie te komen doen als drummer nam hij gitarist Danny Lademacher mee. Niet om mee te spelen, maar om hem gezelschap te houden tijdens de lange autorit van Vlissingen naar Groningen. Meerman werd aangenomen en weer ontslagen. Brood kende het spel van Lademacher en lijfde hem onmiddellijk in. Karmelk maakte nog wel deel uit van de band, maar toen hij vanwege een oorontsteking een paar maanden niet mocht optreden, verdween hij door de zijdeur. Meerman had ondertussen toch de plek op de drumkruk weten te bemachtigen en nadat Gerrit Veen met ruzie was vertrokken, werd Fred van Kampen in september 1977 de nieuwe bassist. Voor hem had Brood een nieuwe naam in petto: Freddy Cavalli, naar een instrumentaal stuk van Jan Akkerman op “Street”, “Romanza di Cavalli”. Dit zou de meest succesvolle bezetting van de Wild Romance worden.

“Street” verkocht goed, maar nog niet zo spectaculair als zijn latere albums. Het album zette Brood wel op de kaart. Vanuit het noorden werd heel Nederland veroverd en de band had een geweldige live-reputatie. Soms werd er meerdere keren per dag opgetreden.

Een nieuw album

Toen er in 1978 een nieuw album moest komen, was de band een geoliede machine. De repetities vonden plaats in een kraakpand in Groningen waar de ratten door de ruimte schoten. In een hoog tempo werden er nieuwe nummers uit de grond gestampt. Lademacher bedacht een riff, Herman voegde een tekst toe en binnen de kortste keren was het nummer klaar en de volgende en de volgende. Het was een wervelwind van inspiratie.

Aan de opnames werd ook weinig tijd verspild. Binnen drie weken stond alles erop. Het album telde maar liefst vijftien nummers. Naast de nummers die in het kraakpand in Groningen waren geschreven, bevatte het album bewerkingen van stukken die al eerder waren uitgebracht. “Rock & Roll Junkie” was de allereerste single van de Wild Romance geweest en deed destijds niets. “Back” was als “Back in your Love” op “Street” verschenen. “Feels Like Love” had Brood alleen met piano en stem opgenomen voor “Street” en was nu gearrangeerd voor de hele band.

Verder waren er bijdragen van zijn oude makkers uit Groningen, Hugo Sinzheimer (Postma) en Erik Strack van Schijndel, zanger bij respectievelijk The Meteors en Phoney & The Hardcore, in de vorm van “Hot Talk”. “Never Enough” schreven zij samen met Brood. Verder waren er tekstuele bijdragen van Pé Hawinkels, een dichter/vertaler die Brood al jaren kende voor deze in 1977 overleed en een cover van Otis Redding: “Champagne & Wine”, al eens opgenomen door Lademacher en Meerman in een andere formatie.

Herman Brood, de ster

“Saturday Night” werd uitgebracht als single. Hoewel het geen grote hit werd, geldt het nummer als een klassieker en door de exposure werd Herman Brood direct een ster. Zijn mediagenieke verschijning en openhartige interviews deden de rest. Het album werd binnen drie weken goud en de agenda stond propvol met optredens. Iedereen wilde de band nu hebben. Het album zelf was een coherent geheel met voornamelijk snelle rocknummers met hier en daar een rustmomentje.

De energie van de band was goed gevangen en Lademacher excelleerde op gitaar. Alleen de productie had beter gekund. Er gingen meer dan 350.000 exemplaren over de toonbank en er was belangstelling vanuit het buitenland. Brood was uitermate succesvol in de Benelux, in Duitsland had hij al een cultstatus vanwege zijn betrokkenheid bij “Cuby and the Blizzards” en zijn eerste groep “Moan”. Bovendien was “Shpritsz” in Van Dijks woorden “De ticket naar Amerika.”, waar Herman zo graag naar toe wilde.