De stille disco
Je hoort het steeds vaker, een stille disco of de silent disco. Deze disco wordt ingehuurd op bedrijfsfeesten, festivals en soms ook gewoon voor privé-feesten thuis. De stille disco is ook nog een concept van Nederlandse bodem, want het is van oorsprong een Rotterdamse uitvinding. Wat is dat nu precies, een stille disco.
Disco zonder geluidsoverlast
Tijdens deze disco wordt gebruik gemaakt van een accu met een zender die aangesloten kan worden op een muziekbron. Deze muziek wordt draadloos ontvangen door de hoofdtelefoons van de bezoekers. De muziekbron kan variëren. Dit kan heel sober zijn, bijvoorbeeld een mp3 speler met muziek, maar ook heel uitgebreid met één of twee Dj's en zelfs een lichtshow. De stille disco begon in 2002 als een Nederlands experiment, maar inmiddels zijn deze disco's over de hele wereld bekend en populair.
Voordelen stille disco
- Geen ruzie met de buren, want er zal weinig geluidsoverlast zijn, terwijl je toch een leuk feest kan geven.
- Tijdens het feest kan je gewoon een gesprek aanknopen zonder te moeten schreeuwen. Je schuift gewoon de hoofdtelefoon opzij.
- Feesten zijn zo ook mogelijk op plaatsen waar je in de eerste instantie niet aan denkt, zoals in het park of op de camping.
- Wanneer er een gemengd gezelschap naar het feest komt, is het mogelijk twee verschillende muziekstijlen op twee aparte kanalen te draaien. Iedere bezoeker kan dan met behulp van een schakelaar op de hoofdtelefoon zijn favoriete kanaal kiezen. Ideaal voor huwelijksfeesten.
- De muziek is overal even hard en even duidelijk, geen oorsuizen meer omdat je vlak voor de geluidsbox staat en zelfs op het toilet kan je nog door feesten.
- De disco is verplaatsbaar en zodoende kan je het feest met je meenemen, bijvoorbeeld tijdens een kroegentocht op een vrijgezellenfeest.
- Een stille disco is vernieuwend en trendy, dus over jouw feest zal nog lang nagepraat worden.
Ontstaan van de stille disco
Het concept stille disco is waarschijnlijk populair geworden door flash mob bijeenkomsten, waarbij groepen mensen bijeenkwamen om op de muziek uit hun eigen mp3-speler te dansen in de openbare ruimte (treinstations, winkelcentra e.d.). De eerste keer dat dit georganiseerd werd was in september 2003 in het Liverpool Street Station in Londen. De organisatoren waren de kunstenaars Ben Cummins en Emma Davis. Voor die tijd werden wel al hoofdtelefoonconcerten gegeven, de eerste in 1999 in Texas tijdens het South by Southwest festival, maar dit concept is nooit echt doorgebroken. Uiteindelijk was er in 2002 een Nederlander die vanuit deze geschiedenis een commercieel concept neerzette, de stille disco werd geboren.
Steeds vaker een stille disco
Inmiddels neemt de populariteit van de stille disco toe. Het fenomeen is al op menig bedrijfsfeestje gesignaleerd, maar ook buurthuizen en ijsbanen maken hier steeds vaker gebruik van. Ook op Lowlands is de stille disco al menig keer voorbijgekomen. Niet alleen voor concerten, maar ook voor dance battles op Lowlands. Ook zonder hoofdtelefoon is een stille disco een hele ervaring. Je hoort mensen meezingen, neuriën en hummen en je ziet ze bewegen zonder dat je zelf de muziek hoort. Dit kan soms best wel hilarisch zijn.