The Eagles: The Last Resort (of: How the West was lost)
‘The Last Resort’ is het lied waarmee de Amerikaanse rockgroep The Eagles in 1976 hun meest succesvolle album ‘Hotel California’ afsluit. In het lied van meer dan zeven minuten wordt de verwoesting in de negentiende eeuw bezongen van het land dat we nu kennen als de Verenigde Staten van Amerika. De Europese immigranten trekken van de oostkust naar de westkust en laten weinig over van de oorspronkelijke cultuur. De mens vernietigt door aanwezig te zijn, oftewel ‘how the West was lost,’ volgens medecomponist Don Henley.The Eagles: The Last Resort
In december 1976 brengt de Amerikaanse rockgroep The Eagles hun vijfde en meest succesvolle album uit, getiteld Hotel California. Behalve het op single uitgebrachte titelnummer krijgen ook de twee andere singles New Kid In Town en Life In The Fast Lane de nodige bekendheid. Het meer dan zeven minuten durende The Last Resort wordt vanwege zijn lengte niet op single uitgebracht en is mede door de langzame opbouw minder geschikt voor de radio waar nummers van drie à vier minuten de boventoon voeren.How the West was lost
In het lied wordt de vernieling door de mens bezongen van het onontgonnen land dat we nu kennen als de Verenigde Staten van Amerika. Het lied is geschreven door de groepsleden Glenn Frey (1948-2016) en Don Henley (1947), hoewel Frey later zou verklaren dat het vrijwel geheel van de hand van Henley was. Volgens zanger Don Henley kan The Last Resort worden samengevat met de woorden ‘how the West was lost’.Don Henley’s betrokkenheid bij de wereld
Don Henley houdt zich vanaf de jaren zeventig intensief bezig met milieu en anti-kernwapenactiviteiten. In 1990 richt hij het Walden Woods Project op, een non-profit organisatie die wil voorkomen dat waardevolle natuurgebieden ten prooi vallen aan projectontwikkelaars. In latere jaren is hij aanhanger en donateur van de Democratische Partij en bekritiseert hij de door de Amerikanen (de Republikeinen) geleide oorlog in Irak. Volgens Henley is de mens het enige levende wezen op aarde dat in staat is zijn eigen omgeving te vernietigen.‘The gist of the song was that when we find something good, we destroy it by our presence.’
(Don Henley)
(Don Henley)
Van de oostkust naar de westkust
Het lied begint aan de Amerikaanse oostkust en verplaatst zich naar de westkust. In Providence in de staat Rhode Island aan de Amerikaanse oostkust komen de immigranten aan land. De landverhuizers zijn afkomstig uit o.a. Ierland, Duitsland, Italië, Oost-Europa en China. Ze trekken westwaarts de nieuwe, onbekende wereld in, op zoek naar een nieuw bestaan in de hoop te ontsnappen aan vervolging op grond van ras, godsdienst of nationaliteit in hun moederland.De nieuw ontdekte gebieden worden beschouwd als ‘paradijs’, maar delven telkens het onderspit omdat de mens weinig van de oorspronkelijke cultuur en natuur onaangeroerd laat. De mensen verplaatsen zich in het land van de onbegrensde mogelijkheden via de Rocky Mountains in de binnenlanden (‘The Great Divide’) naar de westkust van het vasteland. Maar de immigranten willen meer (‘we satisfy our endless needs’) en dan volgt Hawaï (‘you can leave it all behind and sail to Lahaina’) waar de missionarissen doorgaan met het uitroeien van de oorspronkelijke bewoners en hun cultuur (‘we justify our bloody deeds, in the name of destiny and in the name of God’). Lahaina is tussen 1820 en 1845 de hoofdstad van het voormalige koninkrijk Hawaï. Aan het eind van het lied wordt verteld dat er geen nieuwe grenzen meer over zijn (‘no more new frontiers’).
Manifest Destiny
The Last Resort vertelt het verhaal van de zogenoemde Manifest Destiny. Deze stroming pleit in de jaren 1850-1900 in de Verenigde Staten voor imperialisme en vindt zowel aanhangers onder de Democraten als later onder de Republikeinen. De volgelingen van deze beweging geloofden dat de Verenigde Staten waren uitverkozen om uit te groeien tot een grote mogendheid, vergelijkbaar met het machtige Europa dat haar invloed in andere delen van de wereld had doen gelden door gebieden te veroveren en te overheersen. Uiteindelijk zou deze gedachte aan een groot Amerika leiden tot enkele oorlogen en tot de verdrijving van de oorspronkelijk bewoners van Amerika, de indianen.
Bron: John Gast, Wikimedia Commons (Publiek domein)American Progress
De verbeelding van het begrip Manifest Destiny komt tot uitdrukking in het door lithograaf John Gast in 1872 gemaakte schilderij ‘American Progres’. Dit schilderij symboliseert de figuur Columbia die als ‘spirit of the frontier’ de pioniers vooruit gaat en de duisternis vervangt door licht en onwetendheid door beschaving, geheel in lijn met Manifest Destiny.Columbia, afgeleid van Christopher Columbus, is de vrouwelijke personificatie van de Verenigde Staten van Amerika en de in de achttiende en negentiende eeuw veel gebruikte poëtische naam voor het Noord-Amerikaanse continent. Meerdere plaatsen, objecten en instituten zijn naar haar vernoemd.
The Last Resort is het sluitstuk van het album Hotel California, als een soort van eind aan de American Dream, het Amerikaanse ideaal waarin iedereen die bereid is hard genoeg te werken in staat is de top te bereiken, de krantenjongen die miljonair kan worden.
