recensie

Franse film: Vive la France! van regisseur Michaël Youn

'Vive la France!' is een Franse komedie van regisseur Michaël Youn over een klein, fictief landje: Taboulistan. Niemand kent dit land en daarom wil de leider Taboulistan op de kaart zetten op een wel heel drastische manier. Hij wil een aanslag laten plegen op hét symbool van Frankrijk: de Eiffeltoren! Hiervoor stuurt hij twee boerenzonen, Muzafar en Feruz, uit. Of de aanslag zal lukken? Met in de hoofdrollen José Garcia en regisseur Michaël Youn himself.

Vive la France!: de film

Taboulistan

Muzafar en Feruz wonen in Taboulistan, een onbekend, fictief staatje ergens in Azië, tussen Azerbeidzjan, Tadzjikistan en Kirchizistan. Niemand kent de staat, niemand spreekt er over. Het recept van de taboulé, het nationaal gerecht dat zij hebben uitgevonden, werd gepikt door de Libanezen. Om wraak te nemen en om Taboulistan eindelijk op de kaart te zetten, besluit de leider een terroristische aanslag te laten plegen op de Eiffeltoren in Parijs. Een aantal geitenherders wordt opgeleid om naar Frankrijk te vertrekken. Niet alleen moeten ze dus een mondje Frans leren spreken, neen, ze moeten ook de typisch Franse gewoonten aanleren. Zo moeten ze onder andere leren de vrouwen te respecteren, naar hen te luisteren en ze niet meer te slaan. Niet zo evident voor deze geboren macho's!

Muzafar en Feruz naar Frankrijk

Na de training worden Muzafar en Feruz verkozen om naar Frankrijk te gaan voor de zelfmoordactie. In ruil worden hen een aantal maagden beloofd. Voor een aantal oude vrouwen willen ze het wel doen, jonge maagden vinden ze maar niets. Deze kunnen immers niet koken en ook in bed zijn ze niet veel waard. De twee gaan dan maar. Na een lange reis door onherbergzame landschappen vertrekken ze vanuit de luchthaven van Istanbul naar Frankrijk.

Van Corsica naar Parijs

Hun vliegtuig landt echter niet in Parijs, maar in Corsica! Helemaal uit hun lood geslagen, moeten de twee hun weg naar Parijs zien te vinden. Niet eenvoudig voor onze twee simpele herders die nog nooit uit Taboulistan zijn weggeweest! Van Corsica gaat het dan eerst naar Marseille, dan komen ze in Toulouse terecht en dan met de hulp van journaliste Marianne gaat het richting Parijs via kleine, pittoreske weggetjes. Onderweg overkomt hen natuurlijk van alles. Gaandeweg leren de twee Frankrijk en de Fransen beter kennen. De slechte maar ook de goede kanten. Zullen ze eenmaal in Parijs aangekomen, hun missie volbrengen?

Cast

• Regisseur: Michaël Youn
• Muzafar: José Garcia
• Feruz: Michaël Youn
• Marianne: Isabelle Funaro. Isabelle Funaro is in het echte leven de partner van Michaël Youn. Samen hebben ze een dochtertje. De naam Marianne werd gekozen omdat Marianne hét symbool van Frankrijk is.
• Gevangenisbeamte: Jérôme Commandeur. Deze acteur herken je misschien uit tal van films van en met Danny Boon. Zo was hij al te zien als inspecteur in Bienvenue chez les Ch'tis, als Franse automobilist in "Rien à déclarer" en ook in de film "Supercondriaque".

Technische gegevens

• Duur: 1 uur 33
• Lancering film: 2013
• Uitgave: Légende Films, Gaumont, Makayel, France 2 Cinema
• DVD: 2013, Franse versie met Engelse onderschriften of Franse onderschriften voor doven en slechthorenden. Extra’s: making of, 10 verwijderde scenes, bloopers
• Opnamen: de opnamen werden gemaakt op de luchthaven van Casablanca in Marokko (hoewel de film suggereert dat het in Turkije zou zijn), in Saint-Cirq-Lapopie, in Parijs (Champ de Mars, Pont d'Iéna), in Monpazier, in Villeneuve-sur-Lot, in Marseille en op de luchthaven van Porto-Vecchio op Corsica
• iedere draaidag zong de hele ploeg luidkeels de hymne van Taboulistan alvorens met de opnamen te beginnen
• Inspiratie voor de film: het thema van de film werd geïnspireerd door een waar gebeurd feit. Terwijl Michaël Youn in het vliegtuig zat hoorde hij van Italiaanse journalisten dat er twee terroristen van Al Qaïda naar Milaan waren vertrokken om er een aanslag te plegen. Hun vliegtuig landde echter in Napels. Daar werd de ene terrorist zelf aangevallen door de Camorra en de andere werd vermoord door een bende twaalfjarigen die hem overvielen om zijn bezittingen af te nemen.
• Muziek: Freaks
• Titel in het Duits: Vive la France - Gesprengt wird später, titel in het Portugees: Viva a França
• Budget: 15 miljoen euro

Michaël Youn, een rijzende ster in Frankrijk

Michaël Youn, met zijn echte naam Michaël Benayoun, werd geboren op 2 december 1973 in Suresnes (Frankrijk). Een veelzijdig talent: acteur, regisseur, zanger, componist, komiek, radio dj,... . Michaël Youn is niet aan zijn proefstuk toe met de film "Vive la France". Voorheen maakte hij al de film "Fatal" in 2010. Ook in "Iznogoud" speelt hij een rol. Hij is ook zanger bij de groep Fatal Bazooka. Een van hun recentste grote hits is "Parle à ma main". In de Franse Madagaskar serie doet hij samen met José Garcia de stemmen van Julien en Alex.

Kritieken in Franse kranten en tijdschriften

Enkele positieve kritieken: Een pure komedie! Een fantastisch duo! (Première), De grappigste komedie over ons land (Paris Match), Een geslaagde humoristische prent (Aujourd’hui en France). Ook Le Parisien vindt deze prent vijf sterren waard. Verder zijn de meningen erg verdeeld. Sommigen vinden hem echt goed, anderen vinden het tijd- en geldverspilling!

Eigen mening

Een typisch Franse film. Niet echt de beste in zijn soort. Een komedie in de stijl van Louis de Funès. Het dansje van Taboulistan lijkt verdacht veel op het dansje in “Rabi Jacob” met Louis de Funès. Een vleugje Borat er bij om het wat moderner te maken. De moppen zijn niet echt van een heel hoog niveau, soms zelfs ronduit vulgair. Er zitten wel een paar goede vondsten in, maar de meeste grappen zie je van ver aankomen of zijn erg cliché. Frankrijk en zijn inwoners worden serieus geparodieerd. Alle kleine kantjes van volk en land worden extra uitvergroot. De meeste zijn voorspelbaar en standaard. Maar ook de goede kanten van Frankrijk worden belicht, de joie de vivre en het lekker eten om er maar enkele te noemen. Best is wel om "Vive la France" in het Frans te zien en een serieus mondje Frans te kennen om alle woordspelingen te verstaan en ten volle te kunnen appreciëren. Het einde is wel onvoorspelbaar en onverwacht. Een leuke film zonder meer. Goed voor één keer!