recensie

Alien Isolation recensie: Spannend tot het laatste moment!

Alien is een film die in 1979 werd geregisseerd door Ridley Scott. Hoewel ik het woord 'meesterlijk' niet al te vaak zeg bij horrorfilms vind ik het bij dit stukje cinema zeker op zijn plaats. De sfeer was intens en de film enorm spannend. Alien: Isolation, gemaakt door Creative Assembly en uitgegeven door Sega, is een horrorspel gebaseerd op de film maar met een ander verhaal.

De dochter van...

In Alien Isolation kruip je in de huid van Amanda Ripley. Zij is de dochter van de hoofdrolspeelster in de film: Ellen Ripley. Zij en haar medeonderzoekers hebben het voormalige schip waar haar moeder werkte, The Nostromo, gevonden. Ripley gaat op onderzoek uit maar ontdekt al snel dat er iets vreselijks aan de hand is aan boord van het schip. Mensen reageren heel prikkelend en soms wel aanvallend. Hetzelfde kan gezegd worden van de Androids. Toch is dit niet het grootste probleem. Aan boord zit namelijk een buitenaardse levensvorm en hij is niet bepaald vriendelijk.

Survivalhorror

Alien: Isolation kan zich meten aan de onafhankelijke horrorgames zoals Penumbra, Amnesia en Outlast. De formule is simpel: je moet overleven en je kan hierbij weinig hulp verwachten van wapens en kogels. In tegenstelling tot de latere Resident Evil games overleef je dit spel niet door zombies neer te knallen maar door je te verstoppen in kasten, onder tafels en slimme technieken te gebruiken zoals het gooien van een flitsgranaat. Je hebt wel wapens tot je beschikking maar veel kogels zijn er niet. Bovendien hebben de traditionele vuurwapens zoals pistool en shotgun helemaal geen effect op de Alien. Opletten dat je niet het loodje legt en trachten te overleven door stealth is dus de enige optie. Rennen kan ook, maar is een zeer slecht idee.
De survival komt nog meer naar boven als je merkt dat saven niet automatisch kan. Saven doe je namelijk aan de hand van een verschillende Save Stations. Dit maakt het spel moeilijker, maar hierdoor ga je juist ook meer opletten en voorzichtiger te werk.

Ongelooflijk gedetailleerd

Laten we eerst beginnen met het feit dat het spel er ongelooflijk goed uitziet. Je voelt dat de makers van deze game enorm houden van de film. De gangen en plaatsen in het grote ruimteschip zien er zeer gedetailleerd uit. De deuren gaan realistisch open en maken een typisch geluidje, er wordt zeer spectaculair omgegaan met licht- en misteffecten en alles straalt die typische jaren 70 sfeer uit. De terminals zijn namelijk oude computerbakken en de toestellen aan de muur om camera's uit te schakelen maken dat dat typisch retrogeluidje. Ook de Alien zelf is ongelooflijk gedetailleerd. Hoe hij stapt, loopt, kruipt en denkt is waanzinnig en interessant. Zo was ik op een gegeven moment gespot door een camera en begon het ding te bliepen. Het duurde niet lang of de Alien kwam een kijkje nemen. Ik verstopte me onder tafel en zag de Alien naar de camera toelopen. Het wezen werd zelf geregistreerd door de camera en bleef het in het oog houden met een schuin hoofd, als een hond die net een vreemd geluidje heeft gehoord.

Slimme Alien

Surival daar draait het om in deze game. Het is dus de bedoeling dat je andere technieken gaat gebruiken dan domweg schieten. Het beste wat je kan doen is je verstoppen voor het enge wezen. Dit kan in kasten, kleine kluisjes en onder tafels. Vroeg in het spel pik je de Motion Detecter op. Dit is een radar die de nabijheid van de Alien kan vaststellen aan de hand van een groen bolletje. Als het groene bolletje dus op de radar komt, is de Alien in je nabijheid. Dit wil echter niet zeggen dat hij vlak achter of voor jou is. Hij kan namelijk ook boven of onder de plaats waar jij staat vertoeven. Je wordt er zeer paranoïde van en dat is meteen ook één van de troeven. Het vergroot dat horrorgevoel namelijk nog meer als je constant een gebliep hoort op de radar en je weet dat de Alien dicht in de buurt is.

Verder kan je ook allerlei dingen vinden in het ruimtestation waarmee je dan bepaalde voorwerpen kan bouwen. De voorwerpen variëren van medkits tot vernuftige dingen om de Alien weg te lokken, zoals de geluidsmaker, en dodelijke wapens, zoals een EMP mijn of een molotov cocktail. Later in het spel krijg je ook een vlammenwerper ter beschikking en die kan je in tegenstelling tot de andere vuurwapens WEL gebruiken tegen de Xenomorph. Houd wel goed in je achterhoofd dat de Alien niet dood kan gaan, maar hij jou wel in één oogopslag kan vermoorden. Slim zijn is dus de optie.

Het groene wezen is tevens zeer slim. Je zal je beste beentje moeten voorzetten om het beest te vermijden. Als je namelijk te veel in kasten gaat verstoppen, zal het wezen ooit eens de kast zonder pardon opentrekken en je eruit sleuren. Of als je veel met je noisemaker gaat gooien, heeft de Alien er na een tijdje genoeg van en komt hij niet meer naar het geluid toe. De Alien gaat ook telkens op een andere manier te werk. Het kan zijn dat hij tijdens een bepaalde missie voor jou komt springen en je verscheurt maar tijdens de tweede beurt helemaal niet komt opdagen. Er zitten soms wel dingen bij die 'scripted' zijn maar die zijn gelimiteerd.

Je bent niet alleen

Doorheen het vervullen van opdrachten zal je worden bijgestaan door je mederuimtevaarders. De objectieven bestaan er meestal in bepaalde poorten te openen en je weg verder te zetten. In tussentijd kan je het ruimteschip verkennen door terminals te lezen met belangrijke informatie, cassetterecorders af te spelen, deuren en andere elektrische systemen te hacken etc... Dit houdt het ruimteschip ook in leven. Tijdens deze missies kom je ook andere dingen tegen dan de Alien. Je zal zeker stuiten op andere mensen die trachten te overleven. Sommige mensen reageren vriendelijk en anderen kunnen gewapend zijn en vijandig reageren. Idem dito voor de Androids op het schip. In tegenstelling tot de Alien kan je de mensen en Androids uiteraard wel uitschakelen.

Een tijdje weg

Het spel is doorheen de secties met de Alien ongelooflijk spannend. Er is echter één negatief punt dat ik kwijt wil. Ongeveer een paar uur over de helft van het verhaal kom je zonder Alien te zitten. Het duurt een tijdje voor het beestje terugkomt en dan moet jij het maar doen met moordzuchtige Androids. Deze secties zijn veel minder spannend omdat je de Androids makkelijker kan uitschakelen en kan ontlopen. Deze robotten zijn namelijk niet zo snel als de Alien. Aangezien deze sectie toch wel wat tijd in beslag neemt, begin je de echte survival van ervoor te missen.

Conclusie

Alien: Isolation is een geslaagde horrorgame. Het is ijzingwekkend spannend en op momenten heel stressvol. Het spel kan soms zeer frustrerend zijn aangezien de Alien heel slim is en je in één enkele seconde kan doden. Het is dan ook enorm bevredigend als je het beest te slim af bent geweest. Je moet er je hoofd bijhouden en heel vernuftig te werk gaan wil je het spel uitspelen. De sfeer is fantastisch en het spel ziet er subliem uit. Alleen jammer van dat ene lange moment dat je zonder Alien speelt. Voor de rest is het één van de meest inventieve en sfeervolle games die ik dit jaar heb gespeeld.