recensie

Filmrecensie: Letters to Juliet van Gary Winick

In Verona is er een muur waarop mensen briefjes kunnen hangen voor Juliet. Verliefde mensen, verlaten mensen, wanhopige mensen. Een groepje vrouwen, de secretaresses van Juliet, beantwoordt alle brieven. Over dit thema gaat de romantische film “Letters to Juliet”, waarin Sophie op vervroegde huwelijksreis in Verona vertrekt met haar verloofde Victor. Wat een romantische reis moest worden, draait helemaal anders uit. Victor gaat op bezoek bij zijn leveranciers, want binnen enkele weken opent zijn Italiaans restaurant. Sophie trekt er dan maar alleen op uit en maakt zo kennis met de secretaresses van Juliet. Zo komt ze in contact met Claire en Charlie en deze ontmoeting zal haar leven voorgoed veranderen.

Letters to Juliet: het verhaal

Niet echt geslaagde voorhuwelijksreis

Sophie en Victor vertrekken op vervroegde huwelijksreis naar Verona. Na hun huwelijk is daar immers geen tijd meer voor want dan gaat het Italiaanse restaurant van Victor open. Sophie, die bij een uitgeverij in New York werkt en daar opzoekingswerk doet, heeft eigenlijk schrijversambities. Ze kijkt erg uit naar de romantische reis. Eens in Verona draait het echter anders uit dan verwacht. Victor heeft afspraken gepland met al zijn leveranciers. Hij wil ter plaatse de wijngaarden gaan bekijken, de wijn gaan proeven en kopen, de kaasmakerijen gaan inspecteren en ga zo maar door.

La casa di Giulietta

Wanneer Victor naar de zoveelste leverancier gaat, besluit Sophie er zelf op uit te trekken en de Casa di Giulietta te gaan bezoeken. Ze belandt bij een muur waarop allerlei briefjes hangen en gehangen worden. Op het einde van de dag ziet ze hoe een dame de brieven allemaal in een mandje doet en met de mand weggaat. Ze besluit deze vrouw te volgen en komt zo terecht bij de secretaresses van Juliet. Deze vrouwen beantwoorden alle brieven van de verliefde, verlaten en wanhopige mensen die briefjes schrijven.

Een vijftig jaar oude brief

Wanneer Victor weer eens voor een paar dagen vertrekt naar een wijnveiling, gaat Sophie weer naar de secretaresses. Ze haalt de brieven van de muur. Wanneer ze aan een van de brieven trekt, valt er een steen uit de muur en vindt Sophie een brief aan Juliet die al vijftig jaar oud is. Een brief van een jong Engels meisje, Claire Smith genaamd en hopeloos verliefd op een Italiaanse jongen, Lorenzo Bartolini. Ze durft het niet aan om in Italië te blijven en alles achter te laten in Engeland. Ten einde raad roept ze de hulp van Juliet in. Wat moet ze doen: terug naar Engeland of bij Lorenzo in Italië blijven? Sophie besluit om alsnog op de brief te antwoorden.

Verrassende wendingen

Groot is dan ook haar verbazing wanneer Charlie, de kleinzoon van Claire, plots voor haar staat en haar de huid vol scheldt. Want Claire is naar Italië afgereisd en is vastberaden haar Lorenzo terug op te zoeken, vijftig jaar later. Sophie vindt het een geweldig idee. Haar schrijfvirus komt opzetten. Ze ziet er een geweldig verhaal in en vraagt of ze mee op zoektocht mag gaan. Claire is in de wolken, Charlie iets minder. De drie vertrekken op road trip doorheen Italië, want er zijn niet minder dan 74 Lorenzo Bartolini's. Tijdens de zoektocht zal het leven van de vier hoofdpersonages (Sophie, Victor, Claire en Charlie) drastisch veranderen…

Technische gegevens over de film

• Titel: Letters to Juliet
• Script: Jose Rivera en Tim Sullivan
• Regisseur: Gary Winick (zijn laatste film voor hij stierf aan een hersentumor)
• Genre: Komedie / romantiek / road-movie
• Jaar: 2010
• Land: USA
• Talen: Engels - Italiaans - Spaans
• Duur: 105 minuten
• Soundtrack: Matteo Maffucci, Thomas De Gasperi, Enrico Ciarallo en Danilo Paoni

Weetjes

Draaiplaatsen

Er werd voor de film gedurende vier maanden gedraaid in:

• Verona (Italië) - de tuin van Juliet werd speciaal gesloten voor de opnames. Dit is een unicum.
• Siena (Italië)
• Soave (Italië)
• Pienza (Italië)
• Bryant Park, Manhattan (USA)
• New York (USA)

Juliet Club

De secretaresses van Juliet bestaan echt. Ze werken voor Juliet's Club, een vereniging die in het leven werd geroepen in de jaren tachtig. De stad Verona betaalt de "Club di Giulietta". De dames beantwoorden de vele brieven, kaarten en kattenbelletjes die aan de muur worden gehangen. Ze organiseren ook evenementen ter ere van Romeo en Julia. De muur met brieven was de inspiratiebron voor het boek van Lise Friedman uit 2006, het boek van Suzanne Harper uit 2008 en de film "Letters to Juliet" uit 2010.

Echt koppel

Vanessa Redgrave (Claire) en Franco Nero (Lorenzo) zijn ook in het echt getrouwd. Ze speelden ook al een koppel in Camelot (1967) en speelden ook samen in A quiet Day in the Country, eveneens uit de jaren zestig. Vanessa Redgrave reisde als jong meisje echt door Italië. De rol lag haar dus wel.

Film gebaseerd op een boek van Lise Friedman

De film "Letters to Juliet" is gebaseerd op een boek, "Letters to Juliet: Celebrating Shakespeare's Greatest Heroine, the Magical City of Verona, and the Power of Love, geschreven in 2006 door Lise Friedman en Ceil Friedman. Het non-fictie boek legt de nadruk op het verhaal van Romeo en Juliette en beschrijft de stad Verona en haar rijke geschiedenis. Verder gaat het ook over de brieven en de echte secretaresses van Juliet. De film is dus zeker geen transciptie van het boek. Gary Winick gebruikte het boek als uitvalsbasis. De auteur van het boek, Lise Friedman, werd geboren in de Verenigde Staten. Het merendeel van haar boeken gaan over dansen en over ballerina's.

De muur en het balkon

De muur en het balkon bevinden zich beide bij het huis van de familie Capulet in Verona. In de muur, bij de ingang van de tuin, bevindt zich een bronzen standbeeld van Juliet. De rechterborst van het standbeeld aanraken, zou volgens een legende geluk brengen. Aan de muur worden heel wat brieven gehangen. Sommige mensen verstoppen de brieven zelfs in de spleten tussen de stenen. Een brief schrijven in de tuin zelf zou het liefdesleven van de schrijver ten goede komen. Op de muur wordt ook dikwijls graffiti achtergelaten. Daarom plaatst de stad Verona grote panelen bij de muur, rond Sint-Valentijn en op de verjaardagsdatum van Juliette. Hierop mogen verliefde koppels dan naar hartenlust tekenen en schrijven.

Het balkon van Juliet werd te nauw gevonden voor de film en dus werd een waarheidsgetrouw maar veel breder balkon opnieuw gebouwd aan de overkant van de straat.

Victor

De Mexicaanse acteur Gael Garcia Bernal werd op het laatste moment gekozen om in te vallen voor Hugh Dancy, de oorspronkelijke Victor.

De hoofdacteurs

• Sophie: Amanda Seyfried
• Victor: Gael Garcia Bernal
• Charlie: Christopher Egan
• Claire : Vanessa Redgrave
• Lorenzo: Franco Nero

Romantisch en perfect voor Valentijnsavond

Film voor de hele familie

Aangezien er in de film geen geweld en geen seksscènes voorkomen, is hij dus perfect voor de hele familie. Zowel oma, mama als tienerdochter kunnen er gerust van genieten. En natuurlijk ook opa, papa en waarom niet tienerzoon. Liefde is universeel en van alle leeftijden.

Voorspelbaar en toch meeslepend

Het verhaal is heel voorspelbaar, maar wel meeslepend en zeker niet vervelend. De zoektocht naar Lorenzo Bartolini en de ontmoeting met de verschillende Lorenzo's levert grappige passages op. Je bent steeds benieuwd of Claire haar Lorenzo gaat vinden en of de volgende Lorenzo de juiste is.

Genieten van prachtig Toscane

Tijdens de hele film kan je genieten van prachtige beelden van Italië. De zoektocht spitst zich toe op Toscane, en hier krijg je beelden met schitterende lichtinvallen. Voor wie van Italië houdt, is het een herinnering aan leuke vakanties, voor wie er nog niet is geweest, een uitnodiging om de prachtige streek te bezoeken. De zeer passende muziek ondersteunt de hele film, maar de beelden van de landschappen in het bijzonder.

Acteursprestaties

Goed gespeeld vooral door de mooie, jonge, naïeve en sprankelende Amanda Seyfried en haar tegenpool, de charmante en gedistingeerde Vanessa Redgrave. De Mexicaanse Gael Garcia Bernal speelt ook erg overtuigend een gepassioneerde kok, die er zijn relatie en mooie vriendin helemaal voor vergeet. Christopher Egan speelt verdienstelijk de rol van de nukkige en onsympathieke Charlie. Niet meteen de publiekslieveling, maar het is nu eenmaal zijn personage.

Goed voor een romantische valentijnsavond

Een aanrader voor romantische zielen, voor fans van Italië die zeker zullen smullen van de mooie beelden en voor mensen die houden van een film met een happy end.