recensie

La danse des esprits - Het mirakel van Saint Alba

Elk jaar vindt er in Frankrijk een mirakel plaats. Op 13 december wordt de triptiek van Saint Alba in een Franse kapel enkele seconden lang verlicht. Dorpelingen en geestelijken wensen het mirakel te aanschouwen in de hoop hun geloof in het leven en de toekomst terug te vinden. Manuel Poutte maakte er met La danse des esprits een film over. Een haast onherkenbare Pierre Lekeux speelde de hoofdrol.

Verhaal

Manuel Poutte weet hoe hij met beelden moet aantonen hoe de moderne mens door onze maatschappelijke problemen wordt verteerd en hoe hij hierdoor nood heeft aan een mirakel om opnieuw in het leven te kunnen geloven. In La danse des esprits volgt hij het leven van een pastoor die door de opeenvolging van vergaderingen en ontmoetingen het punt van uitputting heeft bereikt. Hierdoor kan hij zijn parochianen geen luisterend oor meer bieden en begint hij zich schuldig te voelen.

De enige plaats waar hij weer tot zichzelf kan komen is in een kapel die gewijd is aan Saint Alba. Die bevindt zich vlakbij het dorp waar hij vroeger als pastoor werkte. Het is in deze kapel dat er zich jaarlijks een mirakel voordoet. Op elke dertiende december wordt de triptiek van Saint Alba enkele seconden lang op mysterieuze wijze opgelicht. De pastoor gaat dan ook elk jaar naar het dorp om dit mirakel te kunnen bijwonen. Hiervoor probeert hij zoveel mogelijk mensen uit zijn omgeving en uit het dorp te overtuigen om samen met hem het mirakel te aanschouwen. Het is zijn manier om zijn geloof met het volk te delen en de mensen terug hoop in het leven te geven.

De pastoor vormt op die manier een link tussen alle sleutelpersonages die we doorheen La danse des esprits te zien krijgen: een entraîneuse die zichzelf en haar activiteiten verafschuwt, een voetballer die geen goal meer kan maken, een groep gepensioneerden in een rusthuis en een jonge man die aan een dodelijke ziekte lijdt. Allen hopen ze een manier te vinden om hun wanhoop te verlichten. Allen zullen ze zich naar de kapel van Saint Alba begeven in de hoop dat ze door het mirakel de zin in het leven zullen terugvinden.

Enkele dagen voor het grote moment komen de pastoor en zijn rechterhand er echter achter dat het mirakel van Saint Alba geen bovennatuurlijk fenomeen is, maar wel een optische illusie. Het licht dat het gezicht van Saint Alba uitstraalt is immers niets meer of minder dan het effect van een zonnestraal die vanuit een zekere hoek op een spiegel terechtkomt die achter de triptiek verborgen is. Als de pastoor dit ontdekt blijft hij verontwaardigd achter. Zijn eerste reactie is om de dorpelingen in te lichten en hun samenkomst te annuleren, maar het is niet omdat het mirakel niet meer bestaat dat ze de schoonheid ervan niet meer mogen aanschouwen. Hij vraagt zich af of het niet beter is dat zijn volgelingen in het mirakel blijven geloven, want zonder het bestaan hiervan zullen ze waarschijnlijk geen contact meer kunnen maken met hun geloof en met hun hoop in de toekomst.

Recensie

Na met Moï Den O een film te hebben gemaakt over het Boeddhisme, gaat regisseur Manuel Poutte opnieuw de religieuze weg op met La danse des esprits. Deze keer denkt hij na over het Christelijke geloof en hij is maar al te blij de rol van beeldenstormer op zich te nemen. De film zit boordevol goede ideeën en intenties, maar echt van de grond komen doet het nooit. Er zijn maar weinig scènes die in het geheugen blijven hangen en de kijker voelt zijn aandacht net iets te vaak naar dingen buiten de film gaan. Het verhaal en de personages worden met opzet op een afstandelijke manier benaderd waardoor we ons als buitenstaander moeilijk in de film kunnen inleven.

Af en toe zit er dan toch een uitschieter bij (bijvoorbeeld de scène waarin Félicité N’Gsol naar de problemen van haar klanten luistert) waardoor de film meteen naar een hoger niveau wordt getild. Andere hoogtepunten van La danse des esprits zijn: de realistische en goedgeschreven dialogen (een combinatie van improvisatie en dialogen die geschreven werden door de acteurs), de beredeneerde acteerprestatie van Pierre Lekeux (Strass, Combat avec l'ange) en enkele goed uitgekiende shots.

Technische fiche

• Titel: La danse des esprits
• Jaar : 1998
• Land : België
• Taal : Frans
• Speelduur : 75 minuten
• Regisseur: Manuel Poutte
• Scenario : Manuel Poutte, Pierre Lekeux (dialogen)
• Productie : CNC-France, Lazennec, Lux Fugit Films

Artistieke fiche

• Pierre Lekeux
• Damien Gerard
• François Clarinval
• Bruno Marin
• Félicité N’Gsol
• Omer Lefrancq
• Sandrine Convens