Brigitte Bardot - wulpse actrice, nu dierenrechtenactivist
Brigitte Bardot is een Franse filmster die in haar beginjaren vooral buiten haar eigen land, met haar wulpse uiterlijk, veel stof deed opwaaien. De Franse bioscoopbezoekers waren niet onder de indruk van een blote vrouw, de Amerikaanse wel. Bardot weigerde lang een Hollywoodproductie maken, maar ging uiteindelijk toch overstag. Haar populariteit in Amerika was enorm, maar ze werd ook bekritiseerd vanwege haar rollen als ondeugende vrijgevochten vrouw. Ze werd door sommige critici zelfs vergeleken met de duivel. Fans en fotografen achtervolgden haar tot zelfs in haar huis en in haar slaapkamer. Als ze eind dertig is, stopt ze met acteren. De aangeboden rollen pasten niet meer bij haar leeftijd, vond ze. Ze wordt dierenrechtenactivist, daarmee blijft ze in de publiciteit, maar weet dit in haar voordeel te gebruiken.
Een rijk, maar kil gezin
Brigitte Bardot (Parijs, 1934) komt uit een welvarend gezin. Haar vader is een succesvolle zakenman en het ontbreekt Bardot en haar zus dan ook aan (bijna) niets. Haar moeder is een kille vrouw die haar dochters pusht het beste uit zichzelf te halen. Ze doen hun best op de strenge school, op de strenge balletschool en in het strenge gezin. Haar moeder is zich bewust van de schoonheid van haar dochter en regelt modellenwerk.
Brigitte Bardot wordt ontdekt
Als Bardot op de cover van een populair tijdschrift verschijnt, is een regisseur onder de indruk van haar en hij vraagt zijn assistent Rogier Vadim, na te gaan wie het covermodel is. Deze assistent is zelf ook onder de indruk van de dan ongeveer vijftienjarige Bardot en zoekt haar op. Bardot en Vadim krijgen een relatie. De familie Bardot vertrouwt Vadim niet en zeiden later, dat zij de neiging onderdrukten om hem te fouilleren als hij 's avonds naar huis ging. Als ze korte tijd later aankondigen te willen trouwen, houden haar ouders dit tegen. Bardot is minderjarig en zonder toestemming van haar ouders kan er geen huwelijk plaatsvinden. Intussen bereidt Vadim zijn verloofde voor op een filmcarrière. Hij neemt haar mee naar feesten en stelt haar voor aan mensen uit de filmindustrie. Langzaamaan worden er door hem al wat filmrolletjes geregeld.
Bardot trouwt en krijgt een filmcarrière
Als Bardot achttien jaar is, kunnen ze eindelijk trouwen. Vadim is nu vrij om te doen met haar wat hij wil. Haar ouders hebben geen vat meer op haar. Door het uiterlijk van Bardot wordt ze voornamelijk gevraagd voor ietwat ondeugende rollen in Franse (lowbudget) films.
In de film Doctor at Sea in 1955, heeft Bardot voor het eerst Engelse tekst. In Amerika wordt elke vorm van erotiek in de bioscoop verboden, er kan hooguit een suggestie gewekt worden. Dit verhoogt de populariteit van Bardot in Amerika door haar ondeugende uitstraling. Haar initialen BB worden een begrip. Ze kunnen geïnterpreteerd worden als Bare Bottom oftewel Blote Billen.
Populariteit en kritiek
Als twintigjarige actrice heeft Bardot het druk met acteren onder leiding van Vadim. In 1956 regelt hij een grote rol in een speelfilm voor haar. In Frankrijk zijn ze niet onder de indruk van vrouwelijk bloot op het filmdoek, in Engeland en Amerika wel. Maar naast haar populariteit, krijgt ze in Amerika ook te maken met heftige kritiek van religieuze groeperingen. Ze vinden haar duivels.
Vrijgevochten wulpse actrice
Bardot had misschien geen actrice willen worden, maar ze zegt nooit problemen te hebben gehad met het bloot in haar films. Haar rollen van vrijgevochten wilde meisjes pasten toen wel bij haar. Bovenal vond ze het in haar beginjaren van haar filmcarrière erg leuk om haar strenge ouders een beetje te pesten met (bloot)rollen. Vadim stimuleert haar ondeugende kant en vindt dat ze zich op de filmset vrij moet kunnen bewegen. Alle scènes mogen bijna realistisch zijn, wat hem betreft. Bardot doet wat haar echtgenoot haar opdraagt, maar wordt mede daardoor keer op keer verliefd op haar tegenspelers. Het advies van Vadim betekent, per ongeluk, het einde van zijn huwelijk als Bardot gaat samenwonen met een tegenspeler. Bardot en Vadim blijven nog wel samenwerken.
Zwangerschap en nieuw huwelijk
Na vele affaires met mannen die vooral verliefd leken te zijn op haar uiterlijk, komt acteur Charrier in haar leven. Als zij zwanger wordt, is het vooral Charrier die haar overtuigt het kind te houden. Ze trouwen vanwege de zwangerschap. Na de bevalling in 1960 verschijnen er prachtige foto's van een stralende moeder met kind. Helaas is dit schijn. Als Bardot taboedoorbrekend vertelt over de moeite die ze heeft met het moederschap, wordt hier met afgrijzen op gereageerd. Het echtpaar kan de media-aandacht niet aan. Ze gaan scheiden. Hun zoon wordt toegewezen aan Charrier en zijn familie.
Turbulente jaren
Rond 1960 begint Bardot angst voor opdringerige fans en fotografen te krijgen. Ook de kritieken trekt ze zich, ondanks haar vrijgevochten, onbezorgde houding, wel aan. Ze lijkt een leven te leven met veel minnaars, veel glamour, maar ook doodsbedreigingen. Als ze in die tijd een film maakt met een dominante, manipulatieve regisseur, doet ze een zelfmoordpoging. Ze wordt gevonden en in het ziekenhuis krijgt ze de diagnose depressiviteit. Enkele maanden na de zelfmoordpoging, gaat ze weer in films spelen.
Veel films in korte tijd
Bardot doet wat de regisseurs haar zeggen te doen en maakt in korte tijd veel films. Het filmwerk lijkt haar echter niet te interesseren. Er zit weinig variatie in de rollen die ze speelt.
Sinds lange tijd naar Amerika
In 1964 maakt ze 'Viva Maria!'. Voor het eerst heeft ze concurrentie van een andere actrice op de set. Dit zorgt ervoor dat beide actrices hun uiterste best doen om goed te presteren. Ondanks de vele verzoeken om naar Amerika te komen, gaat ze er nu pas heen voor een filmrol.
Opgejaagd door fotografen
Al is de film in Amerika geen groot succes, de aandacht voor Bardot blijft wel groot. Vanuit haar hotel beschouwt ze de angstaanjagende massa fotografen die haar achtervolgt. Ze raakt door een van hen zelfs gewond aan haar oog. Hierdoor is ze op sommige foto's met een zwart lapje voor haar oog te zien. In Hollywood willen ze een film met haar maken. Bardot heeft dit altijd geweigerd. Als ze een film met haar willen maken, moeten ze maar naar haar toekomen in Frankrijk en dat gebeurt. Ze is onder de indruk van de snelheid waarin gewerkt wordt en de discipline en professionaliteit van de Amerikanen. Dit is anders dan de Franse werkwijze die ze gewend is. Ze concludeert dat die snelle Amerikaanse werkwijze niet bij haar past.
In 1966 trouwt Bardot met een schatrijke Duitse man. Ook dit huwelijk begint mooi, maar het vele reizen en de media-aandacht voor het koppel, eiste weer zijn tol.
Pensioen
Als Bardot begin dertig is, krijgt ze concurrentie van jongere actrices. Ze verandert haar looks en begint een zangcarrière. De films die ze maakt worden door de pers afgekraakt. Ze besluit dat ze niet als veertiger de wulpse actrice kan uithangen en ze stopt op haar negenendertigste met acteren. Ze gaat met pensioen.
Geen films, maar nog altijd publiciteit
De fotografen laten haar nog niet met rust. Ze blijven haar volgen en opjagen. Ze is gestopt met films maken, maar Bardot blijft, tegen haar wil, volop in de publiciteit.
Rond haar vijftigste jaar krijgt ze opnieuw een depressie. Ze zoekt contact met haar zoon, maar dit verloopt minder liefdevol dan beiden hadden gehoopt. In 1983 wordt ze behandeld tegen borstkanker.
Liefde voor dieren
De factor die altijd stabiel is geweest in haar turbulente leven, is haar liefde voor dieren. Ze wordt fanatiek dierenrechtenactivist. Nu kan ze gebruik maken van haar bekendheid en media-aandacht om toegang te krijgen tot hooggeplaatste personen. Ze stelt misstanden aan de kaak.
Huwelijk met bondgenoot
Als Bardot in de zeventig is ontmoet ze de man van haar leven, dierenrechtenactivist Bernard. Binnen enkele maanden trouwen ze. Haar in 1986 opgerichte Brigitte Bardot Foundation voor dierenrechten heeft wereldwijd veel leden.
De media-aandacht laait op in negatieve zin als ze boeken uitgeeft waarin ze racistische en haat zaaiende uitspraken doet. Ze wordt hiervoor veroordeeld tot het betalen van een geldboete.