Klepperen met lepels

Een lepel, altijd handig
Wie de uitvinder van de lepel is blijft in de nevelen van de historie verborgen. Jammer, we kunnen de uitvinder dus alleen eren door een bijzonder goed gebruik te maken van zijn uitvinding. Doordat de lepel een holle kant heeft blijven de smakelijke hapjes er goed op liggen, en dat is vooral bij vloeibare gerechten zoals een lekker soepje, bijzonder handig. Dank zij de lepel kunnen we allerlei gerechten op onze borden scheppen en vervolgens kunnen we de lepel gebruiken om het gerecht lepeltje voor lepeltje, hapje voor hapje in de mond te schuiven.Hol en bol
De lepel heeft een holle kant, en vormt een minischepje waar het voedsel een tijdelijke plek heeft tussen bord en mond. Dat betekent echter ook, dat de lepel daarnaast een bolle kant heeft. De holle en bolle kant van de lepel maken het mogelijk om lepels ook te gebruiken voor iets dat de uitvinder niet bedacht had: voor muziek!Klepperen met lepels
Muziekinstrumenten zijn er in allerlei soorten, maten en variëteiten. Vooral de groep van ritme-instrumenten, de percussie-instrumenten is groot. Eigenlijk kun je bijzonder veel voorwerpen gebruiken om muziek mee te maken. Onder de ritme-instrumenten vind je ook de zogenaamde kleppers. Vaak zijn deze van hout gemaakt. Maar kleppers kun je ook van metaal maken. Van lepels, bijvoorbeeld. Lepels leveren mooie en vooral heel goedkope muziekinstrumenten op. Want lepels heeft iedereen wel in de keukenlade liggen.Klepperen met lepels
Om te klepperen met lepels heb je in ieder geval twee lepels nodig, die je prettig in de hand kunt houden. Gebruik bij voorkeur oude lepels en niet de zilveren exemplaren die mooi, netjes en ongebutst moeten blijven… Om een goed geluid te maken, moeten de bolle kanten van de lepels tegen elkaar slaan. Hierdoor fungeren de holle kanten juist als een soort van klankkast. En dat zorgt er weer voor dat je lepel-geklepper luid en duidelijk hoorbaar wordt.Stap 1.

Stap 2.
We beginnen met de onderste lepel. Houd deze vast tussen je ringvinger en je middelvinger. Je ziet overigens ook vaak dat de lepel tussen de wijsvinger en de middelvinger zit. De lepel mag niet kunnen bewegen en daarom klem je hem in je handpalm vast, met de ringvinger en je pink als een soort van slotje.
Stap 3.
Nu komt de bovenste lepel. Houdt deze vast tussen de duim en wijsvinger van dezelfde hand. De bolle kanten van de lepels moeten tegenover elkaar zitten, maar mogen elkaar niet raken. Er moet een kleine tussenruimte tussen de lepels overblijven, zodat de lepels tegen elkaar kunnen klepperen.
Stap 4.

Stap 5.
Om een sneller kleppergeluid te maken houd je je andere hand boven de lepels. De hand met de lepels tik je op en neer tussen je been en je vrije hand. Nu hoor je een flink geklepper!
Stap 6.
Wil je een nog sneller geluid laten horen, zoals een lekkere roffel? Dat kan. Beweeg de lepels langs de gestrekte vingers van je vrije hand.