Het kinderprogramma Oebele, daar bleef je voor thuis

In een tijd dat opnameapparatuur en het terugkijken van televisie-uitzendingen via ‘Uitzending gemist’ of andere terugkijk-services op internet een heel normaal fenomeen is kun je het je haast niet voorstellen. Maar tientallen jaren geleden, eind jaren zestig en in de jaren zeventig, kon je aan het plotseling rustige straatbeeld merken dat er een populair televisie-programma werd uitgezonden. Zo ook bij een van de populairste kinderprogramma’s: Oebele!

Zaterdagmiddag kindertelevisie

Eind jaren zestig had je in Nederland de keuze uit twee televisiezenders, Nederland 1 en Nederland 2. Woonde je in het zuiden van het land, dan had je nog grote kans ook een Belgische zender te ontvangen, en in het oosten van het land een paar Duitse. Maar dan had je het ook wel gehad. Videorecorders en gehuurde videobanden waren er nog niet en televisiezenders zonden ook maar een deel van de dag programma’s uit. Kortom, heel wat anders dan het tegenwoordige aanbod op televisie-, internet- en videogebied. De programma’s die wel werden uitgezonden waren vooral gericht op volwassenen, maar gelukkig voor de jeugd waren er op woensdag- en zaterdagmiddag speciaal voor de jongere kijkers kinderprogramma’s te bekijken. Televisiekijken was nog relatief nieuw, toestellen waren nog lang niet in elk gezin te vinden, en het kinderuurtje op televisie kon daardoor altijd wel rekenen op jeugdige belangstelling. Wie thuis geen tv had zorgde er wel voor op het juiste moment bij een vriendje of vriendinnetje te zijn.

Zaterdagmiddag, iets nieuws!

Zo was de situatie in het najaar van 1968, op 19 oktober. De kinderen zaten voor de televisie te wachten op een nieuw programma. In die tijd werden televisieprogramma’s nog aangekondigd en ingeleid door een omroeper. Zo ook die dag. Net was zijn verhaaltje begonnen over een eigenlijk niet zo interessant programma, of er leek een storing te zijn. Beelden met sneeuwspikkels leken de omroeper weg te drukken. Even was er in talloze huisgezinnen teleurstelling. Er was toch geen storing, net nu de jeugd aan de beurt was? Wie goed keek, zag ineens een ander beeld opdoemen, met kinderen in beeld. En toen was de omroeper weg met zijn verhaaltje, en keek je naar juichende kinderen. 'Het is gelukt!' riepen ze. Maar wat was er gelukt?

Gelukt, een uitzending uit Oebele

Het werd snel duidelijk. Een krachtige zender van OOOH, de Oebeler Omroep voor Ontspanning Hoera, had de uitzending van de KRO (tegenwoordig onderdeel van KRO-NCRV) weggedrukt om plaats te maken voor een eigen uitzending. Een uitzending uit Oebele, een lieflijk plaatsje uit het Graafschap Oebele aan de Oe. En voor iemand naar de atlas grijpt, Oebele, het Graafschap Oebele en ook de Oe zijn fictieve plaatsen, ze bestaan en bestonden niet echt. Tenminste, niet buiten de fantasie om.

Oebele

Het kinderprogramma Oebele was een van de populairste kinderprogramma’s, dat de eerste keren steeds zogenaamd in plaats kwam van een programma van de KRO. Na een tijdje was die grap er wel vanaf en werd de weggedrukte aankondiging gewoon weggelaten. Oebele speelde zich af op en rond het plein van Oebele. De kinderen van het dorp speelde een prominente rol, als je goed keek waren er meer kinderen in beeld dan volwassenen. Maar ook volwassenen hadden een rol en leidden de gebeurtenissen in de uitzending in de gewenste banen.

Spelers

De kinderen die zo’n belangrijke rol speelden waren de leden van kinderkoor Henk van der Velde, in Oebeler verband het Overdonderend Overfraai Oebeler Omroepkoor. Behalve in de muzikale activiteiten waren de kinderen ook gewoon de jeugdige inwoners van Oebele. Naast de kinderen speelden diverse bekende Nederlanders uit die tijd een prominente rol:

• Willem Nijholt (1934) speelde Koen de Graaf
• Wieteke van Dort (1943) speelde Aagje Ritsema
• Ab Hofstee (1919-1985) speelde Paulus Post, de postbode
• Rob de Nijs (1942) speelde Bello Billy Biggelaar
• Marjan Berk (1932) speelde Geesje Zoet
• Herman Vinck speelde Augustus Rozegeur, regisseur
• André van Duin (1947) speelde Mr. Clean o Clean in 1971
• Riet Wieland Los (1923-1989) speelde Zwaantje Trom
• Martin Brozius (1941-2009) speelde de speelgoedverkoper Udo Treurniet

Jaargangen

Oebele is van 1968 tot 1972 op televisie uitgezonden, een tijd waarin het programma zich ontwikkelde. De school uit de begintijd en de handvaardigheid-ideetjes werden losgelaten ten behoeve van meer spannende verwikkelingen en op den duur ook locatieopnames. In totaal zijn er over de vier uitzendjaren 31 uitzendingen gemaakt.

Wat is er nog van over?

Veel televisieopnames uit de zestiger en zeventiger jaren zijn verloren gegaan. De banden waarop de programma’s waren opgenomen werden simpelweg voor andere programma’s gebruikt. De kosten van nieuwe opnamebanden waren gewoon te hoog om alles maar op te slaan. Nu vinden we dat jammer, veel kinderen van destijds zouden graag weer eens een uurtje Oebele willen meemaken. Gelukkig is toch niet alles weg. Vooral voor de opnames op locatie werden filmbeelden gemaakt en die zijn er gedeeltelijk nog. Daarnaast zijn drie afleveringen min of meer compleet bewaard gebleven.

De muziek

Veel mensen die zich Oebele herinneren, herinneren zich ook de leuke liedjes, gemaakt door Joop Stokkermans. Deze liedjes, waarvan de eerste zelfs bekroond werd met een Edison, zijn uitgebracht op een viertal langspeelplaten. Met behulp van een crowdfunding-actie kon in 2014 een cd-box worden uitgebracht met vier cd’s waar honderd liedjes stonden.

Oebele is hupsakee

Een van de topliedjes van Oebele, gebruikt als afsluiter van aflevering 9 was Oebele is hupsakee.

Vervolg

Toen Oebele in 1972 stopte was dat natuurlijk erg jammer. Maar gelukkig startte in dat jaar een nieuwe serie, Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer? waar hetzelfde kinderkoor van Henk van der Velde een muzikale rol in speelde. En ook dat werd een van de populairste kinderprogramma’s uit de zeventiger jaren, waar ook enkele van de volwassenen uit Oebele weer een rol in speelden.