Filmregisseur Ingmar Bergman

Bijna iedereen heeft wel eens een film gezien van de bekende Zweedse cineast Ingmar Bergman. Ze zijn legendarisch en leggen de ziel bloot van het mensdom. Ove filmregisseur Ingmar Bergman is in 2009 een biografie verschenen, die de titel “De lust en de demonen”draagt. Ingmar Bergman een icoon.

De Avondmaalsgasten - Gods vreselijke stilte

Ingmar Bergman werd in 1918 geboren als zoon van een lutherse predikant. Bergmans vader stond in de kerk en de gemeenschap bekend als een goede en betrokken dominee, maar thuis bleek de man een tiran. De kleine Bergman werd dan ook vaak opgesloten in een kast onder de trap en moest daar in het donker blijven zitten tot zijn vader besloot hem weer vrij te laten. Het thema van de kerkelijke vader, maar ook de hypocrisie van het geestelijk leven speelt waarschijnlijk daarom als een rode draad door Bergmans leven. In de film “De Avondmaalsgasten” bijvoorbeeld speelt een aan pornografie verslaafde dominee. Deze film maakte Bergman in 1962. Ook in “Fanny en Alexander”een film van Bergman die in 1982 het levenslicht zag is de hoofdrol voor een fundamentalistische theologiestudent die tegelijkertijd wel een minnares heeft. De thema’s van zijn film zijn ook vaak gerelateerd aan religie en beleving van religie. Vooral “Gods vreselijke stilte” is een terugkerend item. Zo draait “De avondmaalsgasten” om een Luterse predikant die worstelt met die stilte van God. De predikant gelooft zelf eigenlijk niet meer, maar kan dat natuurlijk niet aan zijn gemeente laten blijken. Als de man dan toch besluit dat hij niet meer gelooft en dat ook laat weten, loopt zijn huwelijk volledig op de klippen. En ziet hij bovendien dat veel van de mensen in zijn gemeenschap juist wel diep geloven en dat kunnen vasthouden, zodat het lijkt alsof de predikant niet bereikbaar lijkt voor God.

Films van Ingmar Bergman - vaak autobiografisch

De films van Bergman hebben dan ook vaak wel een autobiografisch tintje, maar sommige van die elementen komen maar heel beperkt aan de orde. Dat kan ook bijna niet anders: Bergman maakte maar liefst 56 films in de periode tussen 1944 en 2003. Daarnaast regisseerde hij ook nog honderd theaterproducties.

Bergman kan moeilijk met emoties omgaan

Uit de nieuwste biografie van Bergman blijkt ondermeer dat de cineast nogal wisselende stemmingen had. Zijn gemoedstoestand was erg wisselend en dat verklaart het boek doordat hij in zijn jeugd nooit heeft geleerd met emoties om te gaan. Het uiten van verdriet of plezier mocht eenvoudig niet en als hij dat wel deed, dan stond vaderlief wel klaar om dat te verhinderen. Zelf zei hij door over in een gesprek eens: Hoe kan ik met heel die dode buitenkant van mij en al die geïnfecteerde wonden in vredesnaam ooit een volwassen, levend en gezond mens worden? Dat een mens zo gehandicapt kan zijn.” Bergman was dus depressief en wist waar het aan schortte in zijn gevoelsleven.

Ingmar Bergmans enorme jaloezie

Ook Bergmans jaloezie is opvallend. Vooral in liefdesrelaties kon Bergman daar niet mee omgaan. Het maakte zelfs dat hij niet meer goed functioneerde. Zo hield hij er niet van dat Liv Ullman, een van zijn liefdes alleen naar een feest ging. Terwijl hij zelf niet eens met haar meewilde. Die gevoelens maken hem vleugellam en zorgen ervoor dat zijn creatieve proces stagneert. Hij noemt het zelf als onduidelijkheid, onzekerheid en onveiligheid. “Kleinigheden blaas ik op tot enorme geschillen die diepe barsten veroorzaken,” zegt hij daarover in de biografie.

De huwelijken en relaties van Ingmar Bergman

Ingmar Bergman had vele relaties. Hij trouwde met de vrouwen of had belangrijke relaties zonder een huwelijk. Ook kreeg hij 9 kinderen.

• Van 25 maart 1943 – 1945 was hij gehuwd met Else Fischer. Zij was choreograaf en danseres. Hij scheidde na 2 jaar van haar, maar kreeg met haar wel een dochter, de latere actrice Lena Bergman die in 1943 werd geboren. ,
• Op 22 juli 1945 trouwde Bergman met Ellen Lundström. In 1950 scheidde hij weer van haar. Met haar kreeg hij dochter Eva Bergman die in 1945 werd geboren en die later filmdirector werd, Jan Bergman (1946-200) en de tweeling Mats en Anna Bergman die in 1948 werd geboren.
• Van 1951 tot 1959 was Ingmar getrouwd met journaliste Gun Grut. Met haar kreeg hij in 1951 zoon Ingmar Bergman.
• Van 1959 tot 1969 was hij gehuwd met concert pianiste Käbi Laretei. Ook van haar scheidde hij. Zij kregen in 1962 zoon Daniel Bergman.
• In november 1971 was hij getrouwd met Ingrid von Rosen. Dit huwelijk eindigde om Rosen stierf aan maagkanker op 20 mei 1995. Het paar kreeg dochter Maria von Rosen in 1959.

Relatie met Linn Ullman - dochter Liv Ullman

Verder had Ingmar relaties met vrouwen zonder getrouwd te zijn. Zo kwam uit de relatie met schrijfster Linn Ullman (relatie van 1965 tot 1970) dochter Liv Ullman voort. In totaal kreeg Bergman 9 kinderen. Dochter Ingrid von Rosen werd 12 jaar eerder geboren dan dat Bergman met de moeder van de dochter trouwde.
Bergman had verder belangrijke relaties met:

1. Harriet Andersson (1952-1955),
2. Bibi Andersson (1955-1959)

Dagboekfragmenten Ingmar Bergman

Overigens bestaat de nieuwste biografie ook uit dagboekfragmenten. Die zijn een stuk vrolijker van aard, waar dan wel uit blijkt dat zijn stemmingen inderdaad wel erg wisselend waren.

Belangrijke films van Ingmar Bergma

1. Through a Glass Darkly in 1961
2. The Virgin Spring in 1962
3. Wild Strawberries (Smultronstället) (1960)
4. Cries and Whispers (Viskningar och rop) (1974)
5. Face to Face (Ansikte mot ansikte) (1977)
6. Autumn Sonata (Höstsonaten) (1979)
7. Fanny and Alexander (Fanny och Alexander) (1984)
8. The Magician (Ansiktet) (1960)
9. The Magic Flute (Trollflöjten) (1976)
10. Saraband (2005)
11. Best Poetic Humor Smiles of a Summer Night (Sommarnattens leende) (1955)
12. The Seventh Seal (Det Sjunde inseglet) (1957)
13. Brink of Life (Nära livet) (1958)
14. The Virgin Spring (Jungfrukällan) (1960)

De dood van Ingmar Bergman

Ingmar Bergman stierf overigens in 2007, op 89-jarige leeftijd. Eerder kwam de biografie “Laterna Magica”uit in 1987 over de cineast. De biografie die in 2009 verscheen is geschreven door Mikael Timm en is van uitgeverij De Rode Kamer.