Céline Dion: wereldberoemde zangeres

Céline Dion is een wereldberoemde zangeres, die talloze hits, zowel Engels- als Franstalig, op haar naam heeft staan. Ze komt uit een muzikale familie en is al van kleins af aan met muziek bezig.

• Haar jeugd
• De grote doorbraak
• Haar verdere carrière

Haar jeugd

Céline Dion is geboren op 30 maart 1968 in Charlemagne in de Canadese provincie Quebec. Haar ouders, Adhémar en Thérèse Dion, hebben haar genoemd naar de titel van een liedje van Hughes Auffrey dat ‘Dis moi Céline’ (noem mijn Céline) heet.
Céline komt uit een groot gezin, waar ze de jongste is van veertien kinderen. Iedereen in haar familie deed wel iets met muziek; ze zongen allemaal en sommigen bespeelden een instrument.

Haar eerste optreden was op de bruiloft van haar broer Michel. Ze was toen vijf jaar oud. Toen Céline twaalf jaar oud was. In 1980, schreef ze met haar moeder en haar broer Jaques een liedje met de titel ‘Ce n’était qu’un rêve’.
De opname werd gestuurd naar de manager van haar idool Ginette Reno, René Angélil, die later ook haar manager zou worden. Al snel wordt er een contract getekend en nog dat jaar worden er twee albums uitgebracht.
Het nummer ‘Ce n’était qu’un rêve’ wordt een enorme hit.

In 1982 komt haar derde album uit en wint ze haar eerste muziekprijs op het Yamaha World Popular Songfestival. In 1983 wordt Céline ook in Frankrijk bekend en brengt ze daar ook haar albums en singles uit. In 1985 last Céline een rustpauze in, ze is dan zeventien jaar oud.

De grote doorbraak

Na ongeveer een jaar rust gaat Céline naar een ander platenlabel, namelijk naar Sony. Sony eiste echter dat ze naast Franstalige nummers ook Engelstalige nummers zou gaan uitbrengen.
In 1988 wordt Céline gevraagd om voor Zwitserland uit te komen op het Eurovisie Songfestival in Dublin, Ierland. Ze heeft het songfestival gewonnen met het nummer ‘Ne partez pas sans moi’. Zo’n zes miljoen mensen zagen haar optreden. Ze ging een spoedcursus Engels volgens om zo ook op de Engelse muziekmarkt door te kunnen breken.

In 1990 komt haar eerste Engelstalige album ‘Unison’ uit. Ze treedt veel op in buitenlandse televisieprogramma’s over de hele wereld. Haar Engelstalige single ‘Where does my hart beat now’ komt hoog in de Europese hitlijsten en ze breekt ook in Amerika door. In 1991 tekent ze een contract met Sony van 10 miljoen dollar. Ze is dan 23 jaar oud.

Haar verdere carrière

In 1992 komt haar tweede Engelstalige album uit, ‘Céline Dion’. Er staat een duet op met Peado Bryson met het nummer ‘The beaty and the beast’. Céline en Peado krijgen een Oscar voor dit nummer.

In 1993 Komt in Amerika haar album ‘The colour of my love’ uit. Het werd een groot succes. Ook komt ze in dat jaar voor het eerst naar Nederland. Ze wordt geïntroduceerd door René Froger bij de Edison Awards. Ze zingen samen haar ‘Beaty and the beast’.
Op 17 december trouwde Céline met haar manager René. Ze zijn in Montreal bij een sprookjesbruiloft getrouwd.

In 1995 brengt ze een Franstalig album uit in Amerika (‘The French album’). Ze was de eerste die een Franstalige single in de Engelstalige hitparades bracht. ‘Pour que tu m’aimes encore’ werd een wereldwijde hit en ze werd door de Franse regering beloond met de ‘Medal of arts’, omdat ze de beste Franstalige zangeres ooit is.

In 1996 maakt ze een tournee in zowel Europa als Amerika. In de maand juli zicgt ze voor bijna de hele wereldbevolking bij de opening van de Olympische Spelen het nummer ‘The power of the dream’.
De single ‘My heart will go on’ (uit de film The Titanic) breekt alle records en wint de Golden Globe.

In november 1997 komt haar nieuwe album ‘Let’s talk about love’ uit. Hieraan werken vele andere bekende artiesten mee, zoals Barbra Streisand, Carole King, The Beegees, Bryan Adams en Luciano Pavarotti.

In 1998 krijgt ze haar tweede Oscar, voor het nummer ‘My heart will go on’. Rond kerst brengt ze een album uit (‘These are special times’) met nieuwe en traditionele kerstliedjes. Twee nummers zingt ze samen met haar ouders en haar dertien broers en zussen.

In 1999 won Céline vele prijzen, zoals Grammies en diverse Awards. In april 1999 werd bekend gemaakt dat haar man René aan een kankergezwel in zijn nek was geopereerd. Alle concerten werden afgezegd. In juni kwam het bericht dat het goed ging met René en dat de geplande Europese tour kon doorgaan. Het eerste concert was op 14 juni in de Arena.
Op 31 december 1999 gaf zij haar afscheidsconcert in Montreal. Ze ging zich op haar gezin richten en wilde graag kinderen. In januari 2001 is zij moeder geworden van een zoon.

Na een periode van rust is in 2002 haar nieuwe album ‘A new day has come’ uitgekomen.
Na dit album zijn de afgelopen jaren nog meer albums van Céline Dion uitgekomen, waaronder ‘On ne change pas’ in 2005 en ‘Taking chances’ in 2007. In 2004 kwam na een bijzondere samenwerking tussen Céline en Anne Geddes een album uit, gecombineerd met een dvd en boek met foto’s.
Naast het uitbrengen van nieuwe muziek, houdt Céline Dion zich de laatste jaren vooral bezig met tournees door de hele wereld. Hiervan verschijnen ook albums, zoals ‘A new day… Live in Las Vegas’ in 2004 en in 2010 het album ‘Taking chances World tour – the concert’.