recensie

Filmrecensie: Autumn in New York

Will Keane is eigenaar van een populair en trendy restaurant in Manhattan. Maar bovenal is hij aantrekkelijk en een van de meest begeerde vrijgezellen in New York: hij is rijk en meester in het verleiden en aanbidden van vrouwen wat resulteert in heftige, maar vooral korte liefdesrelaties. Een serieuze relatie is niets voor hem, een verbintenis voor het leven al helemaal niet. Todat… hij op een avond Charlotte Fielding ontmoet in zijn restaurant. Charlotte is jong en stralend, vrolijk en opgewekt, maar vooral totaal anders dan al die andere vrouwen waarmee hij ooit tijd heeft doorgebracht. Tussen Will en Charlotte bloeit iets bijzonders en zeldzaam moois op: elkaars liefde van het leven. Maar dan ontdekt Will al snel dat hun samenzijn niet voor eeuwig zal zijn… Deze romantische drama film uit 2000 met Richard Gere (Will Keane) en Winona Ryder (Charlotte Fielding) in de hoofdrollen is geschreven door Allison Burnett en geregisseerd door Joan Chen en gaat over een succesvolle restauranthouder en rokkenjager van middelbare leeftijd die verliefd wordt op een lieve jonge vrouw die terminaal ziek blijkt te zijn. De film laat een verhaal zien waarin liefde wint van verleiding, leeftijd en ziekte, maar verliest van de tijd.

He fell in love for the first time

Charlotte Fielding leest in een uitgave van het New York Magazine het coververhaal over de succesvolle 48-jarige restauranteigenaar Will Keane. Hierdoor raakt ze onder de indruk van hem en kiest vervolgens zijn restaurant uit voor het vieren van haar tweeëntwintigste verjaardag. Wanneer ze samen met haar oma en vrienden van haar verjaardagsdiner geniet, ontmoet ze Will Keane in levenden lijve aan haar tafel. Charlotte ontdekt niet alleen dat zij de dochter is van een van Will’s oude liefdes, maar vooral dat ze onmiddellijk als een blok voor hem valt…

Op zijn beurt is Will ook onder de indruk van Charlotte. Hij grijpt haar passie voor het ontwerpen van hoeden aan om haar weer te zien. De morgen na haar verjaardag belt hij haar met de vraag of zij een hoed wil maken voor zijn date. Charlotte neemt de opdracht aan en arriveert op de dag van het bal met een hele bijzondere hoed bij het appartement van Will. Hij flirt met haar en nodigt haar uit hem te vergezellen naar het bal, aangezien zijn date wegens ziekte heeft afgezegd. Zo gaat Charlotte met Will naar het bal, waar ze elkaar beter leren kennen. Er slaat een vonk over en de avond eindigt in Will’s appartement. Na een romantische nacht vertelt Charlotte dat ze lijdt aan een ernstige, ongeneeslijke hartziekte.

Will bespreekt zijn interesse voor Charlotte en haar ziekte met zijn vriend en collega John, waarop hij besluit voor haar te gaan en opnieuw met haar af te spreken. Tijdens de afspraakjes die volgen hebben ze plezier, maar daarnaast praten ze ook over het grote leeftijdsverschil en Charlotte’s ziekte. Tijdens een van deze momenten pakt Charlotte Will’s horloge af en op zijn vraag wanneer hij deze weer terug krijgt, antwoordt ze dat dat op het moment zal zijn dat hij al niet meer weet dat zij het heeft. Tijdens het voorbereiden van een maaltijd voor de medewerkers van het restaurant praat Charlotte over haar overleden ouders en luistert ze met veel plezier naar de verhalen die Will over haar moeder vertelt. Wanneer ze samen met alle medewerkers aan tafel zitten beseft Will dat hij niet alleen voor Charlotte gevallen is, maar ook dat hij van haar houdt.

She fell in love forever

Enige tijd later, in het appartement van Will, krijgt Charlotte een ernstige aanval van pijn in haar hart. Will brengt haar naar het ziekenhuis, waar hij in een gesprek onder vier ogen met de specialist uitleg krijgt over de zeldzame ziekte, neuroblastoom, waaraan Charlotte lijdt en waardoor zij nog maar hooguit een jaar te leven heeft. Een eventuele operatie kan haar leven redden, maar is tegelijkertijd heel riskant. Bovendien wil Charlotte deze operatie niet. Na deze gebeurtenis wordt hun relatie steeds hechter en Charlotte leert Will ook steeds beter kennen.

Op het Halloween feest bij John thuis gaat Will vreemd met zijn ex. Charlotte komt hier achter en nadat Will zijn overspel op John’s dakterras bekent, verbreekt zij hun relatie. Zowel Charlotte als Will is er kapot van.

Ondertussen heeft Will een brief ontvangen van zijn dochter Lisa die hij al voor haar geboorte in de steek heeft gelaten. Hij bezit slechts één enkel fotootje van haar. Bij een bezoek aan het museum waar Lisa werkt herkent hij haar van dat ene fotootje, maar ze ontmoeten elkaar pas enige tijd later in zijn appartement waar Lisa hem opwacht. Lisa is zwanger en dat heeft gevoelens bij haar losgemaakt waardoor zij haar vader wil leren kennen. Heel voorzichtig laat Will Lisa weten haar ook te willen leren kennen.

Will kan Charlotte niet uit zijn hoofd zetten en zoekt haar op. Haar oma Dolly laat hem binnen en na een moeizaam gesprek waarin Will smeekt om een tweede kans, valt Charlotte in Will’s armen en besluiten ze samen om er opnieuw voor te gaan. Deze keer is hun band nog hechter en gaat hun liefde nog dieper. Niets en niemand kan er nog tussen komen, ware het niet dat Charlotte vlak voor Kerst op de schaatsbaan in elkaar zakt. Deze aanval is veel ernstiger dan de vorige en de diagnose in het ziekenhuis is dat zij waarschijnlijk nog maar een paar weken te leven heeft…

He learned her how to live

Will kan het niet verkroppen dat Charlotte niet lang meer te leven heeft en zonder dat zij het weet, belt hij de hele wereld rond om een chirurg te vinden die de risicovolle operatie aankan en aandurft. Hij gaat zelfs zover dat hij een wilsverklaring voor de operatie in naam van Charlotte ondertekent en zijn dochter Lisa om hulp vraagt bij het zoeken naar een beschikbare chirurg. Lisa helpt graag, ze is researcher en kan iedereen vinden en zo regelt ze een afspraak voor hem met een chirurg in een andere staat. Will maakt een deal met deze gerenommeerde chirurg: op het moment dat Charlotte een volgende aanval krijgt, moet Will hem onmiddellijk bellen zodat hij kan overvliegen voor de operatie. Charlotte komt achter deze deal met de chirurg, maar stemt uiteindelijk, uit liefde voor Will, toch in met een operatie en zet haar eigen handtekening onder een nieuwe wilsverklaring.

Tijdens de laatste voorbereidingen voor Kerst krijgt Charlotte opnieuw een aanval en stort ze in. Een ambulance brengt haar met spoed naar het ziekenhuis en de chirurg arriveert per omgaande. Voor de operatie nemen Charlotte en Will emotioneel afscheid van elkaar, waarna het lange wachten begint voor Will, Dolly, Charlotte’s vrienden, Lisa en Will’s vrienden. Maar wanneer de chirurg na vele uren uit de operatie terugkeert, kunnen ze aan zijn gezicht al aflezen dat Charlotte het niet heeft gered…

She learned him how to love

Als een gebroken man komt Will vanuit het ziekenhuis terug in zijn appartement. Daar vindt hij zijn kerstcadeau van Charlotte, verpakt in een doosje dat lijkt op de hoed die zij ooit voor hem, of eigenlijk voor haarzelf, ontwierp. Will maakt het doosje open en vindt daarin zijn eigen horloge dat zij tijdens een van hun eerste afspraakjes van hem af had gepakt. Met dit cadeau dicht aan zijn borst staat Will nog heel lang voor zijn raam te huilen.

Zijn relatie met Charlotte en de liefde die zij hem gegeven heeft, heeft Will tot een totaal ander mens gemaakt. Hij krijgt een innige band met Lisa, waardoor hij in de toekomst veel tijd doorbrengt met zijn dochter en haar zoon, zijn kleinzoon…

De recensies

De film Autumn in New York is in première gegaan zonder persvoorstelling. Vaak worden dergelijke films dan al per definitie als een slechte film bestempeld, dus ook rondom Autumn in New York kwamen er veel negatieve geluiden naar voren toen deze niet in een preview aan de filmcritici werd vertoond. Maar filmmaatschappij MGM heeft juist de verrassing en spanning vast willen houden tot aan de echte première.

De filmcritici hadden grote verwachtingen van Autumn in New York vanwege het feit dat Joan Chen deze film regisseerde. De dramafilm Xiu Xiu: The Sent Down Girl waarmee Joan Chen in 1998 debuteerde werd namelijk door de critici goed ontvangen en werd daarnaast bekroond met verscheidene internationale prijzen. Misschien dat hierdoor de verwachtingen voor haar nieuwe film wel wat te hoog waren, want er kwam dus veel kritiek op Autumn in New York. Richard Gere is, ondanks zijn leeftijd, als playboy nog steeds aannemelijk, maar het wordt wel overdreven gevonden wanneer elke vrouw wordt betoverd en zenuwachtig wordt als personage Will Keane in de buurt is. Daarnaast vinden velen het wel wat vreemd overkomen dat Will en Charlotte in zo’n korte tijd een zo diepe liefde voor elkaar kunnen voelen. Er zijn te weinig scènes in de film om duidelijk te maken dat de aantrekkingskracht die de twee hoofdrolspelers tot elkaar voelen is omgeslagen in een pure liefde. Het verhaal benut net niet alle mogelijkheden. Zo worden de voor de hand liggende spanningen die ontstaan als een oudere man een relatie aangaat met een veel jongere vrouw niet voldoende uitgewerkt. Niemand in de omgeving van Will en Charlotte lijkt echt moeite te hebben met het grote leeftijdsverschil, terwijl dit normaal gesproken juist zo’n herkenbare kwestie is. Ook wordt het thema omgaan met een zieke geliefde, dat in soortgelijke films veel aandacht krijgt, volgens velen te weinig gebruikt.

Toch is er geen reden om Autumn in New York enkel negatief te beoordelen. Richard Gere en Winona Ryder zijn goed op elkaar ingespeeld en enkele opmerkelijke gesprekken die zij voeren zijn het bewijs dat Joan Chen redelijk is geslaagd in het maken van een film met menselijke emoties. Daarnaast levert de film ook mooie beelden van New York op die de film mede de moeite waard maakt. De film wordt niet alleen positief beoordeeld door de vele Richard Gere fans die wegzwijmelen bij zijn droevige, prachtige bruine ogen, maar zeker ook door menig ander liefhebber van romantische films. Er wordt gezegd dat men de film beter vindt worden naarmate men deze vaker ziet. De bewering dat alle films zonder persvoorstelling per definitie slecht zijn, is in ieder geval niet waar.