recensie

Dvd-bespreking: Bruce Lee 40th Anniversary Commemorative Set

De 'Bruce Lee 40th Anniversary Commemorative Set' werd, zoals de titel reeds vermeld, uitgegeven ter gelegenheid van de veertigste verjaardag van Bruce Lee's dood en verzamelt alle films die hij ooit maakte, samen met 'Game of Death II' en twee documentaires.

Invloed van Bruce Lee

Het belang van Bruce Lee mag niet onderschat worden. TIME Magazine bracht de Chinees uit Hong Kong onder in zijn lijst van de 100 belangrijkste figuren uit de twintigste eeuw, People Magazine verkoos hem tot een de grootste Pop Cultuur Iconen en zowat elk zichzelf respecterend vechtsportmagazine wees al herhaaldelijk op de immense invloed die Bruce Lee op de vechtwereld heeft gehad. Anno 2013 is het echter al 40 jaar geleden dat de man dood werd aangetroffen en dus is het niet onlogisch dat Excesso Entertainment het verzamelde filmwerk opnieuw heeft uitgebracht als de Bruce Lee 40th Anniversary Commemorative Set.

Filmcarrière

Hoewel Bruce Lee werd geboren in San Francisco, groeide hij zoals vermeld op in Hong Kong, waar hij onder andere ballet en andere dansstijlen studeerde. Als dertienjarige leerde hij wingchun gungfu van de legendarische grootmeester Yip Man, maar Lee – echte naam Jun Fan – was een onvervalst probleemkind. Hij lokte geregeld gevechten uit op school en ook op straat bleef hij niet bepaald onbesproken, waardoor zijn familie dan maar besloot om hem op slag van volwassenheid naar de Verenigde Staten (terug) te sturen. Toen hij een tijdlang terugkeerde naar Hong Kong, was dat niet meer om uitgestoten te worden omwille van het feit dat hij half blank was, maar om een bonafide filmster te worden.

Hij had al in een aantal producties meegespeeld, maar de grote doorbraak kwam er toen hij net voor zijn terugkeer naar China een bijrolletje versierde als Kato in drie afleveringen van Batman. Dat personage werd hernomen in The Green Hornet, waar het de vaste sidekick van Britt Reid werd. Helaas: de serie werd al na een seizoen afgevoerd en Bruce Lee geraakte tijdens het daaropvolgende paar jaar enkel aan wat kleine rolletjes... tot 1971, toen hij in het oosten The Big Boss opnam. Uiteindelijk kon hij maar twee volle jaren genieten van de roem, want in 1973 stierf hij veel te jong, als 32-jarige man, aan de gevolgen van een allergische reactie op het medicijn Equagesic... of marihuana... of een familievloek... of een tekort aan lichaamsvet... of een dim mak-aanval van zijn vijanden... Wat het ook zij, hier een korte samenvatting van wat je in deze box kunt verwachten:

De films in de set

The Big Boss (1971)
Hierin kruipt Bruce Lee in de rol van de naar Thailand uitgeweken Chinese arbeider Cheng, die in de ijsfabriek waar hij moet werken op een illegale drugshandel stuit. Wanneer zijn eigen neven weigeren om de manager van de fabriek te helpen, worden ze allemaal vermoord – wat Cheng natuurlijk behoorlijk pissed off achterlaat. The Big Boss werd oorspronkelijk in de Verenigde Staten uitgegeven als Fists of Fury, wat verwarring kan veroorzaken, ook al is de film tegenwoordig nog enkel onder de huidige titel te vinden. Alles oogt nog een beetje ruw en ook Bruce Lee toont nog ruimte voor verbetering, maar telkens wanneer je begint te twijfelen over de kwaliteit, komt er weer een ongelooflijke vechtscène voorbij die je overtuigt om te blijven zitten.

Fist of Fury (1972)
Wanneer Chen Zhen (Bruce Lee) terugkeert naar zijn oude vechtkunstschool (de echt bestaande Jingwu School), ontdekt hij dat zijn vroegere meester is gestorven. Tijdens de begrafenis komen enkele Japanse karateka’s uit een naburige school zout in de wonde strooien, waarna Chen besluit om hen een lesje te leren... Fist of Fury is zonder twijfel een van Bruce Lee’s beste films, en de eerste waarin zijn eigen persoonlijkheid en gracieuze stijl volledig doorschemert. De sterk gestileerde vechtscènes horen bij het beste van wat het genre tijdens tot de jaren tachtig te bieden had en eigenlijk is deze film dan ook absoluut niet te missen voor eender welke liefhebber.

Way of the Dragon (1972)
Omdat zijn oom Wang en nichtje Chen Ching-hua worden lastig gevallen door de lokale maffia, wordt Tang Lung (Bruce Lee) door zijn familie naar Rome gestuurd. Daar begint hij het restaurantpersoneel vechtkunsten aan te leren, waardoor hij zichzelf niet echt populair maakt bij de plaatselijke criminele organisatie... Way of the Dragon zit tsjokvol met bizar-komische momenten en vreemde personages, maar was nog een stap voorwaarts voor Bruce Lee, wiens persoonlijk magnetisme haast van het scherm spat. Het gevecht met karatekampioen en superster-in-spe Chuck Norris in het Romeinse Colosseum is legendarisch en hoort bij het beste wat ooit in het genre te zien is geweest.

Enter the Dragon (1973)
Tijdens een vechtkunsttoernooi dat door de mysterieuze Mr. Han wordt georganiseerd op een afgelegen eiland, wordt deelnemer Lee (Bruce Lee) benaderd door Braithwaite, een Britse spion die hem om hulp vraagt bij het ontmaskeren van Han als vrouwenhandelaar en drugdealer. Dit is eigenlijk een Amerikaanse productie die onder leiding stond van regisseur Robert Clouse. Hij wist het beste uit de crew te halen en zorgde voor een aantal onvergetelijke momenten. Dat de cineast later samenwerkte met de grootste martial arts filmsterren ter wereld, waaronder Jackie Chan, Cynthia Rothrock en Richard Norton, zegt wellicht genoeg. Een meesterwerk in het genre, en de laatste film die Bruce Lee volledig wist in te blikken voor zijn veel te vroege dood.

Game of Death (1978)
Game of Death heeft een onsamenhangend verhaal en dat heeft alles te maken met het feit dat de film werd uitgebracht toen Bruce Lee al enkele jaren dood was. Reigsseur Clouse nam het project over en moest werken met slechts 15 minuten materiaal waar Bruce Lee daadwerkelijk in voorkwam. Middels oudere filmbeelden en een trio imitators wist hij alles toch af te krijgen. De film voelt een beetje aan als een game waarin het personage steeds hoger moet geraken in een Chinese toren, maar de verschillende vechtstijlen die de revue passeren maken alles meer dan de moeite waard.

Game of Death II (1981)

Een schaamteloze en onethische poging om te kapitaliseren op het succes van Bruce Lee, jaren na zijn dood. Regisseur See-Yuen Ng gebruikte archiefbeelden en een imitator om deze film te kunnen maken. Enkel aanwezig voor de volledigheid.