recensie

De provincie - Jan Bosdriesz Filmrecensie

In de jaren ’80 ontmoetten de drie vrienden, Frank, Koos en Peter op een veerpont een meisje dat viool speelde. Ze heette Lili, en was op weg naar vioolles. De jongens werden elk verliefd op haar en lieten haar dat blijken. Elk van hen ging met Lili naar bed. Frank was het leven in het dorp beu en vertrok naar Amsterdam, waar hij journalist werd. Koos Spoormaker, de meest saaie persoonlijkheid, bleef in het dorp en werd bankier. Peter bleef er ook wonen.

De werkelijkheid door een andere bril

De Provincie - Regie Jan Bosdriesz

Met Tamar van den Dop (Lili Sartorius), Thom Hoffman (Frank de Rover), Pierre Bokma (Peter van der Grinten), Gijs Scholten van Aschat (Koos Spoormaker), Peter Oosthoek (vader Frank de Rover), Gerard Thoolen (Sartorius), Gusta Gerritsen (Jenny Spoormaker), Camilla Braaksma (Nathalie), Els Ingeborg Smits (moeder Frank de Rover), Rudolf Lucieer (psychiater), Jos Flühr (mevr. Van Strijen), Rifka Lodeizen (bankmeisje)

In de jaren ’80 ontmoetten de drie vrienden, Frank, Koos en Peter op een veerpont een meisje dat viool speelde. Ze heette Lili, en was op weg naar vioolles. De jongens werden elk verliefd op haar en lieten haar dat blijken. Elk van hen ging met Lili naar bed. Frank was het leven in het dorp beu en vertrok naar Amsterdam, waar hij journalist werd. Koos Spoormaker, de meest saaie persoonlijkheid, bleef in het dorp en werd bankier. Peter bleef er ook wonen.

Jaren later zocht Koos Frank in Amsterdam op, omdat Frank’s vader, die dominee was, zijn laatste gebed zou houden in de kerk. Koos vond dat Frank dat niet mocht missen. Frank kwam uiteindelijk kijken en hielp daarna zijn vader met het verhuizen naar een bejaardenoord. Terug in het dorp van Frank’s jeugd, haalde hij alles overhoop. Lili, die nog steeds stiekem verliefd was op Frank, terwijl ze net getrouwd was met Peter, werd onverwachts vermoord. De schuld lag bij Peter.

De film heeft een duidelijke opbouw, waarin de tijd regelmatig wordt afgewisseld met flashbacks. De flashbacks zijn vrolijk en hebben geeltinten ter verduidelijking daarvan. Dit waren de mooie tijden van de schitterende jeugd die de drie jongens hebben gehad. De tegenwoordige tijd in de film wordt afgebeeld in een sombere donkere tint. Dit betekent dat de betere tijden voorbij zijn en de jongens zelf hun eigen weg gegaan zijn. Deze scènes zijn het minst boeiend vanwege de saaie sfeer.

De film is zo realistisch dat het niet moeilijk is je in te leven in de personen. De acteurs zijn erg goed, dus daardoor kun je niet worden afgeleid. Bij vele close-ups valt er daarom goed te zien wat de personen doormaken. De sfeer die zich in de film voordoet ervaar je zelf ook, door er alleen maar naar te kijken. Dat zijn hele goede punten.

Er komen prachtige beelden in ‘De Provincie’ voor. Als de jongens bijvoorbeeld Lili voor het eerst zien, worden er hele mooie close-ups getoond, waarbij goed de emoties van de acteurs te zien zijn. In dit geval bij Lili, gespeeld door Tamar van den Dop, Frank gespeeld door Thom Hoffman, Peter gespeeld door Pierre Bokma en Koos gespeeld door Gijs Scholten van Aschat.
Ook worden er in diezelfde scène schitterende afstandshots genomen, die de mooie rivier en de natuur eromheen afbeelden.

Tijdens de film worden de beelden ondersteund door veel vioolspel en andere spannende muziek. Het geluid valt daardoor niet stil en de combinatie beeld/geluid levert prachtige momenten op. Ook zijn de acteurs duidelijk te verstaan. Vaak is dat bij Nederlandse films niet het geval.

De Provincie laat zien dat het echte leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. Hoewel de jeugd daar volgens de makers wel zo over denkt. Al met al is dit een film die je moet zien!