Filmrecensie: Rosetta

Verhaal
Rosetta leeft samen met haar alcohol verslaafde moeder op een camping in de buurt van een Waalse stad. Haar leven draait om het vinden van een job, zodat ze zoals iedereen een normaal leven kan leiden. En daarvoor gaat ze heel ver, tot het ontgoochelen van haar enige vriend. Rosetta is langs de ene kant een heel harde tante, maar ergens diep van binnen is ze ook heel gevoelig. Zo zegt ze bijvoorbeeld op een avond net voor het slapen gaan een soort van mantra op:‘Ik heet Rosetta. Ik heb werk gevonden. Ik heb een vriend gevonden. Ik heb een normaal leven. Ik zal niet instorten. Welterusten.’ De film toont echter dat haar zoektocht naar een normaal leven, niet over rozen gaat.
Filmtechniek
Wat opvalt is dat alle Amerikaanse filmregels overboord worden gegooid:- De scènes zijn weinig of niet gedecoupeerd.
- Er wordt weinig of niet met een statief gewerkt.
- Er zijn heel veel close ups zowel van de acties op dat moment, als van Rosetta’s gezicht, waardoor het acteertalent sterk naar voor komt.
- De film wordt dan ook gedragen door het acteertalent van de vrij onbekende acteurs en niet door de dialogen, want die zijn op zich niet zo veel aanwezig in de film.
- Heel weinig personages: Rosetta, haar moeder, haar baas, haar vriend Riquet en de campingbeheerder.
- Het decor waarin het verhaal zich afspeelt is vrij deprimerend: een grijze Waalse stad en een even deprimerende camping.
- Buiten enkele seconden muziek van het groepje van Riquet, hoor je voor de rest geen muziek. Zelfs niet op de eindgeneriek!
- Het is een open einde.
Technische fiche
Regie- Luc Dardenne
- Jean-Pierre Dardenne
Scenario
- Luc Dardenne
- Jean-Pierre Dardenne
Cast
- Émilie Dequenne, Rosetta
- Fabrizio Rongione, Riquet
- Olivier Gourmet, de baas
- Anne Yernaux, de moeder
- Bernard Marbaix, campingtoezichthouder
Duur