recensieLachen met 'Yes Man'
Als je komische films leuk vindt, dan wil dat nog niet zeggen dat je automatisch de films van Jim Carrey leuk vindt. Maar als je van zijn humor houdt, is Yes Men zeker de moeite waard. Een dunne verhaallijn, maar als je wilt lachen is dat soms helemaal niet erg.
De film
Domme humor of toch juist niet?
Noem het domme humor, maar alleen het gezicht van Jim Carrey is al lachwekkend. Dat heeft die man mee. Zo ook in Yes Man, waar hij een saaie grijze huis met een baan bij de bank speelt, genaamd Carl Allen. Hij is gescheiden en ziet zijn ex al weer met een nieuw vriendje. Zijn vrienden kunnen hem niet overreden om weer een sociaal leven op te bouwen.
Alles is "ja"
Totdat hij een oude vriend tegen het lijf loopt die hem de goeroe Terrence Bundley aanbeveelt. Hij neemt de folder mee, maar doet er eigenlijk niets mee. Uiteindelijk begint hij zichzelf zo zielig te vinden dat hij toch maar een kijkje gaat nemen. Terence Stamp die de goeroe speelt spreekt in het publiek met hem en gaat een soort contract aan waarin hij alleen maar Ja op alles moet zeggen.
Hij belandt in vreemde situaties waar hij een dakloze meeneemt, die vervolgens zijn telefoon leegbelt en hij zelf zonder benzine komt te staan. Als hij wat benzine gaat halen loopt hij de vrolijke Allison, gespeeld door Zooey Deschanel, tegen het lijf. Een lift naar zijn auto en een zoen houdt hij er aan over en langzaam begint hij te geloven in het Ja zeggen op alles.
Zo gaat hij gitaarles nemen en Koreaans studeren en wil hij ook nog leren vliegen. Zijn vrienden zijn hem inmiddels helemaal kwijt en zelfs als zijn vriend vraagt of hij het vrijgezelle feest voor zijn aanstaande wil organiseren, doet hij dit. Zijn relatie met Allison groeit gestaag door. Op zijn werk verstrekt hij kleine lening na kleine lening, wat hem de functie van de specialist op gebied van microkrediet oplevert en hij raakt verzeilt in situaties dat hij een Koreaanse dame helpt en een man die zelfmoord wil plegen helpt door gitaar te spelen.
Alleen wordt hij, als hij met Allison een tripje gemaakt heeft, aangehouden. Met alles wat hij in korte tijd gedaan heeft, heeft de CIA hem in beeld gekregen en verdekt hem van terrorisme. Als zijn vriend de CIA uit moet komen leggen dat hij volgens een contract op alles Ja moet zeggen, verlaat Allison hem. Ze is er niet meer van overtuigd dat hij op alles Ja zegt omdat hij dat ook echt wil, maar omdat er een contract afgesloten is.
Moraal!
Als Carl van het contract af wil en hij de goeroe opzoekt, blijkt er geen contract te bestaan. Hij wilde Carl alleen aan zijn verstand peuteren dat hij positiever in het leven moet staan en op wat meer dingen, wel afgewogen, Ja zou zeggen. Dat levert hem uiteindelijk een wilde rit in ziekenhuiskleding op de motor op. Hij gaat op zoek naar Allison.
Spreekt voor zich dat een dergelijke film een happy end moet hebben.
De recensie
Pretentieloos
Voor subtiele humor moet je deze speelfilm niet bekijken, maar voor pretentieloze domme humor absoluut wel. Zeker amusant om naar te kijken. Zeker als je absoluut zonder nadenken wilt lachen. Dit type films heeft – hoe kan het anders – een zeer magere verhaallijn, maar Jim Carrey speelt als vanouds met gekke bekken en vreemde situaties. Een aantal van de stunt wilde Carrey graag zelf doen, dat leverde de man enkele gebroken ribben op.
Peyton Peed tekende voor de regie en Jim Carrey, Davind Heyman en Richard D. Zanuck tekende voor de productie.
De film heeft een slordige 70 miljoen dollar gekost en de opbrengst wordt geschat op 210 miljoen dollar. Opmerkelijk dat Carrey geen salaris op voorhand wilde hebben, maar een deel (36%) van de opbrengst. Geen slechte deal zo blijkt.
De speelfilm is te huur en te koop op DVD. Zo nu en dan verschijnt de speelfilm ook op televisie en dan is het plots een gezellige familiefilm.