recensie

Filmrecensie Primal Fear

Een goede thriller uit 1996 van Gregory Hoblit over een topadvocaat die zijn geweten enig moment voelt en uiteindelijk een loer gedraaid wordt. Een van de vele films die gemaakt is over de advocatuur, maar een mooi beeld geeft van de gewetenloze advocaat, althans ogenschijnlijk, en de jonge die beschuldigt wordt van moord op een priester.

De speelfilm/het verhaal

Basis van het verhaal

Het verhaal draait om de topadvocaat Martin Vail, gespeeld door Richard Gere, en de beschuldigde jonge misdienaar Aaron Stampler, gespeeld door Edward Norton. De jongen wordt beschuldigd van de moord op aartsbisschop en is bijna op de plaats delict te pakken genomen. Toch zegt hij onschuldig te zijn. Vail ziet hem eerst als zaak waar hij de sier mee kan maken, maar gaat gaandeweg geloven in deze jongen.

De rechtszaak

Janet Venable, gespeeld tot Laura Linney, is de juriste die hem aanklaagt en ex liefje van Vail. Hij kent haar goed en wil daar zijn voordeel mee doen. Gaandeweg wordt het geheel toch lastiger als zich nieuwe bewijzen voordoen die zijn team niet goed in beeld bleek te hebben. Hij is aardig ontstemd en spreekt opnieuw met Aaron, omdat hij niet weer voor verrassingen wil komen te staan.

Zijn team ontdekt enig moment dat het met misbruik van jongere te maken heeft en dat is in de doofpot gehouden door de officier van justitie, omdat de aartsbisschop macht had. De officier doet ook tijdens het proces her-en-der nog pogingen om het proces in de gewenste richting te laten verlopen. Door het spel met zijn ex de aanklager Janet goed te spelen, krijgt hij de zaak in de richting die hij wil. Manipuleren behoort tot zijn kwaliteiten in de rechtszaal.

De ontknoping

Intussen is de psycholoog er achter dat Aaron een gespleten persoonlijkheid is, maar Vail kan het ‘onschuldig’ nu niet meer aanpassen. Hij besluit zijn ex het spel voor hem te laten spelen. De rechter heeft het spel wel door, maar kan niet anders handelen dan de wet haar toelaat. Maar lukt hem dit ook of komt Aaron nog een keer met een verrassing?

De recensie

Achter de schermen

Regisseur Gregory Hoblit wist van het oorspronkelijke verhaal van William Diehl een mooie film te maken in 1996. Gary Lucchesi en Howard Koch produceerde de film voor Paramount Pictures en maakte van een budget van 30 miljoen dollar zo’n slordige 100 miljoen dollar. William Diehl verhaal werd tot filmscript omgetoverd door Steve Shagan en Ann Biderman, ervaren Hollywood schrijvers.

De acteurs/het script

Zowel Richard Gere als een jonge Edward Norton spelen het spel perfect. Norton krijgt er zelfs een Oscar nominatie voor en won de Golden Globe voor zijn rol. De casting is zondermeer goed gedaan, want ook tegenspeelster Laura Linney en rechter Alfre Woodard spelen hun rol perfect. De teksten zijn goed, de diepgang van de karakters is zondermeer goed en de acteurs laten elkaar de ruimte tijdens de gezamenlijke scènes. Gere is als vanouds naturel en perfect voor dit type rollen en Norton ontpopt zich als talent.

Jammer alleen dat actrice Frances Mc Dormand, die de psycholoog speelt, net niet genoeg uit de verf komt in deze rol. Ze speelt een ietwat grijze muis als psycholoog, maar zo worden ook haar acteurprestaties gekenmerkt in deze rol. Dit terwijl het een prima actrice is.

Al met al een goed in elkaar gezette film, goed gefilmd en met meer dan genoeg wendingen om het verhaal gaande te houden. Zeker een aanrader voor de liefhebber van dit genre. De film is de koop en te huur op DVD.