recensieFilmrecensie: Fracture
De speelfilm Fracture dateert uit 2007 en werd geregisseerd door Gregory Hoblit. De film laat ons geloven dat er veel in handen is, maar dit komt niet helemaal uit de verf.
De speelfilm
De bedrogen echtgenoot
Ted Crawford, gespeeld dor Anthony Hopkins, is een succesvolle vliegingenieur die er achter komt dat zijn jongere vrouw Jennifer, gespeeld door Embeth Davidtz, vreemd gaat. Hij observeert haar met haar minnaar en als hij enig moment naar huis gaat is hij vastbesloten. Hij vermoord haar. En zo geschiede … althans, ze is niet dood maar haar coma is zo diep, dat ze hier niet meer uitkomt.
Poging tot moord en nu…
Hij heeft het blijkbaar allemaal doordacht, want hij wist zijn sporen uit en laat de politie komen. Die rekenen hem in en de succesvolle en arrogante jonge officier van justitie Willy Beachum, gespeeld door Ryan Gosling, denkt een eenvoudige zaak te hebben.
Rechtzaak
Maar zo eenvoudig blijkt het niet, want Ted verdedigt zichzelf en komt enig moment op de proppen met het gegeven dat de politieman die hem inrekende de minnaar van zijn vrouw is en hij onder dwang zijn bekentenis heeft afgelegd. Maar het verhaal vanwege deze situatie heel anders ligt.
Als dan ook de schoten niet uit het gevonden pistool zijn, heeft de arrogante Willy helemaal niets meer in handen. Hij stond net op het punt om over te stappen naar het grote geld en dit doet zijn reputatie geen goed.
Hoewel hij zich vastbijt in de zaak kan alleen de politieman die zijn zaak aan gort geholpen heeft hem redden. Door het ballistische rapport te vervalsen, kan Ted alsnog achter de tralies komen. Willy maakt er geen gebruik van en de Ted is vrij. Hij heeft het perfect gespeeld. De politieman schiet zichzelf vervolgens door het hoofd en Willy moet op zoek naar een andere baan.
Vastbijten
Nu Willy niets meer te verliezen heeft gaat hij opnieuw verder kijken hoe hij achter de waarheid komt en onverwacht realiseert hij zich dat het pistool van Ted dezelfde is als die van de politieman die hem inrekende. Het werkelijke pistool wat gebruikt is heeft de politieman al die tijd bij zich gedragen (verwisseld) en zichzelf er inmiddels mee doodgeschoten.
Willy confronteert hem ermee, maar Ted denkt nog steeds dat er niets aan de hand is. Want hij kan niet tweemaal voor hetzelfde berecht worden. Maar sinds Ted vrij is heeft hij ook bij zijn vrouw die nog in coma lag, de stekker eruit laten trekken en dan blijkt deze zaak een nieuwe te kunnen worden. Geen poging tot moord, maar moord …. en Willy rekent hem alsnog in, in zijn hernieuwde rol als officier van justitie.
De recensie
Achter de schermen
Gregory Hoblit tekende in 2007 voor deze productie. Hoblit is ondermeer bekend van televisieseries als NYPD Blue, LA Law en Hill Street Blues en speelfilms als Primal Fear en Untraceable. Charles Weinstock nam de productie voor zijn rekening voor New Line cinema. De productiekosten laten rond de 10 miljoen dollar en de film bracht zo’n 95 miljoen dollar op. Glenn Gers en Daniel Pyne tekende voor het verhaal. Een verhaal wat veelbelovend is, maar ondanks een geroutineerde regisseur op dit vlak toch niet dat naar voren brengt wat het echt spannend maakt. Soms is de films zelfs traag.
De acteurs
Uiteraard zet sir Anthony Hopkins een prima Ted neer, maar Ryan Gosling heeft betere rollen gespeeld. Murder by numbers is zo’n film,waar hij beter uit de verf kwam. Dit alles is niet geheel aan de spelers te wijten, want het verhaal leent zich te weinig voor diepgang. Diepgang in de karakters van Ted en Willy. Deze worden wel aangesneden, maar stopt ook vrij snel.
Verder spelen David Strathaim, hoofdofficier en Rosemund Pike, Nikki een hoofdrol. Nikki speelt de mentor bij zijn nieuwe werkgever en is vervolgens ook Willy’s minnares voor een tijdje.
Alles bij elkaar is het geen slechte film, maar ook geen hoogstandje op thriller gebied. De film is de koop en te huur op DVD.