recensie

Filmrecensie White Noise

White Noise is een horrorfilm met een thrillertintje en dateert van 2005 met Michael Keaton, die we nog beter kennen als Batman, in de hoofdrol. De film pakt een omstreden onderwerp bij de kop, het zogenaamde EVP (Electronic Voice Phenomena).

De speelfilm/het verhaal

Basis van het verhaal

Het verhaal begint bij vader Michael Keaton, welke Jonathan Rivers speelt, zijn tweede vrouw Anna, gespeeld door Chandra West en zijn zoon uit zijn eerste huwelijk Mike, gespeeld door Nicholas Elia. Met de moeder van zijn zoon staat hij op goede voet en zo ook zijn tweede vrouw Anna. Ze heeft net haar boek afgerond en in de avonduren willen ze de omslag doornemen. Tot zover alles in harmonie.

Waar is ze?

Begin van de avond als Jonathan thuis komt staat Anna op de band dat ze bij een vriendin blijft eten en later thuiskomt. Maar midden in de nacht blijkt ze nog niet huis. Dan krijgt hij het bericht dat haar auto langs de weg gevonden is. Men denkt dat ze met het verwisselen van de band omlaag gevallen is (klif) bij de weg en mogelijk in het water terecht gekomen.
Jonathan geeft de moed niet op en denkt dat we misschien wel gekidnapt is.

Vreemde mensen

Dat valt hem op dat hij gevolgd wordt door een oudere beetje sjofele man en als hij hem aanspreekt bevestigd de man zijn verhaal. Hij heeft iets doorgekregen en wil dit met hem delen. In dat geval zou zijn vrouw dood zijn en daar wil hij (nog) niet aan.
Als blijkt dat zijn vrouw enig moment ergens aangespoeld is en dus wel van de klif geschoven is, zoekt hij alsnog de vreemde man op. Hij maakt daar kennis met Sarah Tate, gespeeld door Deborah Kara Unger dan legt de man uit wat hij doet en hoe hij berichten door krijgt.

White Noise

De doden kunnen alleen nog communiceren via energie en dat wordt op de televisie, het mistige scherm, doorgegeven is vage berichten met stemmen die ver weg liggen en soms een vaag beeld. Deze man heeft bericht van zijn vrouw doorgekregen en langzaam wordt hij in de materie gezogen en gaat er thuis mee aan de slag. Als de man dan ook nog gedood wordt, gaat Sarah hem thuis helpen.

Jonathan vangt berichten op en zoekt contact met mensen en dan blijkt dat de berichten die hij opvangt over mensen gaat die bij de eerste melding nog niet dood waren. Dat laat een heel ander licht schijnen op de materie en als hij dan ook een bericht door krijgt van een vrouw die volgens een politiebericht gekidnapt is, gaat hij proberen hulp te bieden. De vraag is alleen, of dit verstandig is. Hoe zuiver zijn de berichten die hij ontvangt en speelt hij inmiddels niet met zijn eigen leven.

De recensie

Achter de schermen

Regisseur Geoffrey Sax, die ook Doctor Who, Othello en Margery en Gladys maakte, tekende in 2005 voor deze productie. Op zich een goed thema, maar een film die toch niet met het grootste enthousiasme ontvangen werd. Dit heeft meer met de verfilming te maken dan met het onderwerp. De beelden op televisie zijn verre van wat de ervaring leert. Mensen die deze berichten door krijgen omschrijven het als veel vager, terwijl de speelfilm duidelijk plaatjes laat zien. Dit is zo voor de handliggend dat het niet echt overkomt. Toch haalde producer Paul Brooks voor Universal nog een aardig bedrag binnen. Met een budget van slechts 10 miljoen dollar en een opbrengst van 94 miljoen dollar, vonden de horrorkijkers het blijkbaar een film om te bekijken.

De acteurs/het script

Niall Johnson schreef het verhaal en is op zich helemaal niet verkeerd. Er zitten aardige wendingen in en heeft geen hoog zweverig gehalte. Maar de verfilming van het fenomeen white noise is erg kinderachtig gedaan, het lijkt erop alsof regisseur Sax hier met name debet aan is. Lastig ook, want het is al een gevoelig onderwerp. Daarnaast speelt Keaton niet echt sterren van de hemel (wat de man wel kan). Deborah Kara, de vrouw die hem helpt in het proces, speelt nog wel een aardige rol. Haar onzekere kant, maar ook haar kracht weet ze nog wel over te brengen.

Al met al is het geen topfilm, maar voor de fans van Keaton en de thriller/horror liefhebber is het een film die wel te verteren is. De speelfilm is te koop en te huur op DVD.