Acteur Michael Clarke Duncan 1957 - 2012

Op 3 september 2012 overleed acteur Michael Clarke Duncan in Cedars Sinai Medical Center in Los Angeles. De acteur had eerder deze zomer op 12 juli een hartstilstand gehad, maar werd door zijn verloofde - Omarosa Manigault-Stallworth - gereanimeerd. Sindsdien lag hij in het ziekenhuis waar hij uiteindelijk overleed aan complicaties. Clarke Duncan is 54 jaar geworden.

Clarke was een laatbloeier

Clarke Duncan was pas sinds 1995 een echte acteur. Hij figureerde eerst met naamloze filmrolletjes en gastoptredens in televisieseries. Dankzij zijn imposante postuur verscheen hij doorgaans als bodybuilder, dommekracht of uitsmijter. Duncan brak in 1999 door als acteur toen hij naast Tom Hanks de enorme gevangene John Coffey speelde in de verfilming van Stephen Kings boekenreeks The Green Mile.

Reus

Clarke Duncan was 1 meter 90 lang en woog 130 kilo. Zijn bijnaam was Hollywood Big Mike. Clarke had een typische, zware stem die hij ook gebruikte voor het inspreken van tekenfilmfiguren (o.a. Brother Bear en Kung Fu Panda).

Jeugd van Clarke

Duncan kwam uit een achterbuurt in het zuiden van Chicago. Hij groeide op in een eenoudergezin met zijn zus Judy en moeder Jean Duncan. Een 'carrière' in het drugsmilieu was daar een constante verleiding. Duncan is echter zelf nooit met de politie in aanraking gekomen. Zijn plan was om te gaan acteren en melde zich bij een opleiding aan. Hij studeerde aan Alcorn State University in Mississippi. Acteerlessen moest hij opgeven toen zijn moeder ziek werd en hij voor zijn familie ging zorgen.

Hollywood

Duncan werkte als greppel graver en een nachtclub uitsmijter na zijn studententijd en verhuisde naar Los Angeles om een acteercarrière te beginnen. Hij werd eerst bodyguard voor acteurs Will Smith en Martin Lawrence en zanger LL Cool J en begon de aandacht te vestigen na het verschijnen in de film Armageddon.

Yessir boss

Duncan brak in 1999 door als acteur toen hij de enorme gevangene John Coffey speelde in de verfilming van Stephen Kings boekenreeks The Green Mile. De rol kreeg hij op voorspraak van acteur Bruce Willis met wie Clarke in Armageddon gespeeld had. De van zichzelf al bijna twee meter lange en 130 kilo zware acteur werd in The Green Mile door middel van trucages nog groter weergegeven dan hij van zichzelf is. In de film speelt Clarke een ogenschijnlijk verstandelijk beperkte, arme man die in 1935 ten onrechte van moord op 2 blanke meisjes beschuldigd is en wacht op de doodstraf. De zwarte man benadert de blanke gevangenbewaarders op een voor die tijd niet ongebruikelijke, onderdanige manier door hen ‘boss’ te noemen. Uiteindelijk blijkt Coffey helemaal niet de dader van de moord, maar wordt hij als een soort van onschuldig lam op eigen verzoek toch terechtgesteld. Hij zou niet meer tegen al het kwade op de wereld kunnen (… “I am tired of all the pain I see and hear” …).

Vrijwilligerswerk van Clarke

Clarke ondersteunde een aantal maatschappelijke organisaties. Als nieuwbakken vegetariër sprak hij een video van de PETA in, een dierenrechtenorganisatie vergelijkbaar met de Nederlandse Dierenbescherming. Ook sprak Clarke namens de American Stroke Association (Hartstichting) over het belang van reanimatie.

Prijzen

De film die Clarke lanceerde als acteur, The Green Mile, won in totaal 13 prijzen, en werd voor nog eens 27 genomineerd waaronder vier Academy Awards: beste mannelijke bijrol (Michael Clarke Duncan), beste film, beste geluid en beste scenario.

De gewonnen prijzen zijn:

• Drie Saturn Awards: beste actie/avontuur/thrillerfilm, beste mannelijke bijrol (Michael Clarke Duncan), beste vrouwelijke bijrol (Patricia Clarkson)
• De BMI Film Music Award
• De Black Reel Award voor beste mannelijke bijrol (Michael Clarke Duncan)
• De Blockbuster Entertainment Award voor favoriete acteur – drama (Tom Hanks)
• Twee Critics Choice Awards: Beste scenario en beste mannelijke bijrol (Michael Clarke Duncan)
• De FAITA Award voor Outstanding Performance by an Actor in a Supporting Role (Film) (Graham Greene)
• De Readers' Choice Award van het Mainichi Film Concours voor beste buitenlandse film
• Twee People's Choice Awards: favoriete film en favoriete dramafilm