Vooraanstaande Nederlandse klassieke pianisten

Nederland kent veel klassieke pianisten die op nationaal en internationaal niveau bekendheid genieten. Sommige volgen het pad van een solistencarrière, anderen hebben zich gespecialiseerd in kamermuziek of begeleiding van zangers en instrumentalisten. Ondanks de grote concurrentie van bekende internationale pianisten heeft een aantal Nederlanders zich een vaste plaats verworven op het concertpodium en als docent op Nederlandse en buitenlandse conservatoria.

Nederlandse klassieke musici

Het Koninklijk Concertgebouw Orkest, kortweg het KCO, staat internationaal bekend als het beste symfonieorkest van de wereld. Het is daarmee ons meest belangrijke muzikale exportproduct, wellicht met uitzondering van de stervioliste Janine Jansen. Daarnaast mogen wij trots zijn op "onze" internationaal befaamde dirigenten Bernhard Haitink, Jaap van Zweden en Ton Koopman en musici als Lavinia Meijer (harpiste), Isabelle van Keulen (violiste) en Eva-Maria Westbroek (sopraan) zijn op de grootste podia van de wereld te vinden.

Pianisten

Minder in de schijnwerpers staan onze klassieke pianisten, terwijl wij op dat gebied echt wat te bieden hebben. In het verleden waren namen als Dirk Schäfer (1873-1931), Stevan Bergmann (1925-1983), Egon Petri (1881-1962), Hans Henkemans (1913-1995), Gerard Hengeveld (1010-2001), Theo Bruins (1929-1993), Cor de Groot (1914-1993) en de jong gestorven Rian de Waal (1958-2011) internationaal bekend, maar ook nu zijn er vooraanstaande Nederlandse klassieke pianisten die een belangrijke plaats innemen in het nationale maar vaak ook internationale muziekleven:

• Ronald Brautigam
• Willem Brons
• Daniele Dechenne
• Leo van Doeselaar
• Hans Eijsackers
• Paulo Giacometti
• Polo de Haas
• Martyn van den Hoek
• Yoram Ish-Hurwitz
• Ivo Janssen
• Rudolf Jansen
• Lucas Jussen & Arthur Jussen
• Frank van de Laar
• Hannes Minnaar
• Folke Nauta
• Ralph van Raat
• Wibi Soerjadi
• Matthijs Verschoor
• Daniël Wayenberg
• Jan Wijn

Ronald Brautigam

Ronald Brautigam wordt in het algemeen beschouwd als de meest belangrijke pianist van ons land. Met een zeer groot repertoire, een indrukwekkende techniek een een brede kennis van de pianoliteratuur door de eeuwen heen, heeft hij zich een belangrijke plaats verworven in het internationale muziekleven.

Hij werd in 1954 in Amsterdam geboren, studeerde bij Jan Wijn aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam, in London bij John Bingham en in de Verenigde Staten bij de legendarische pianist en pedagoog Rudolf Serkin. Over de jaren ontving hij diverse onderscheidingen zoals:

• De Nederlandse Muziekprijs
• De MIDEM Classical Award (2004) voor de beste solo-opname
• De MIDEM Classical Award (2010) voor de opnames van de pianoconcerten van Beethoven

Hij treed regelmatig op met de grote orkesten van de wereld, zoals het Koninklijk Concertgebouw Orkest, het London Philharmonic, BBC Philharmonic, City of Birmingham Symphony, Hong Kong Philharmonic, Budapest Festival Orchestra, Orchestre National de France en het Gewandhausorchester Leipzig. Daarbij werkt hij samen met de dirigenten Riccardo Chailly, Charles Dutoit, Bernard Haitink, Frans Brüggen, Christopher Hogwood, Marek Janowski, Sir Roger Norrington, Simon Rattle,Ton Koopman, Ivan Fisher en Sir Mark Elder. Naast zijn uitvoeringen op moderne instrumenten staat hij bekend als fortepianist, waarmee hij graag optreedt met orkesten als the Orchestra of the Age of Enlightenment, Tafelmusik, 18th-Century Orchestra, het Freiburg Baroque Orchestra en de Hanover band.

Daarnaast is hij actief als kamermuziekmusicus, als pianist van het Arcturus Trio (met klarinettist Arjan Ariëns Kappers en coloratuursopraan Dieuwke Aalbers) en met zijn vaste muzikale partner de violiste Isabelle van Keulen. Hij heeft meer dan 50 cd's op zijn naam staan, het overgrote deel bij het Zweedse label BIS. Hij nam o.a. de volgende werken op:

• Felix Mendelssohn-Bartholdy: de pianoconcerten
• J.Haydn: de complete pianosonates
• W.A.Mozart: de complete pianosonates
• R.Schumann: de 2e pianosonate
• S.Rachmaninoff: de complete préludes
• L.van Beethoven: de complete pianosonates
• L.van Beethoven: alle pianoconcerten

Ronald Brautigam is professor aan de Musik-Hochschule in Basel (D).

Willem Brons

Willem Brons (1938) is één van de meest veelzijdige pianisten van ons land. Hij studeerde piano aan het toenmalige Amsterdamse Muzieklyceum, orgel bij Piet Kee en vervolgde zijn studie in Genève bij pianopedagoog Louis Hiltbrand (1916-1983). Zijn debuutoptreden in de Kleine Zaal van het Amsterdamse Concertgebouw vond plaats in 1969 en betekende meteen de start van een succesvolle carrière.

De kern van repertoire bestaat uit werken van Bach, Beethoven en Schubert, een repertoire waarmee hij in Nederland en ver daarbuiten een naam verwierf. In Japan treedt hij regelmatig op en geeft hij lezingen en masterclasses, met name als Schubert-kenner. Daarnaast omhelst zijn brede repertoire werken van o.a. Schumann, Haydn, Mozart en Brahms. Met het Concertgebouw Orkest (toen nog niet "Koninklijk") gaf hij uitvoeringen van enkele pianoconcerten van Mozart. Het veelal klassieke repertoire voert hij uit op zowel een moderne vleugel als historische instrumenten.

Willem Brons trad in zijn lange loopbaan op met grote orkesten en dirigenten zoals Bernhard Haitink, Hans Vonk en Charles Mackerras en was te gast op concertpodia in o.a. London, Tokio, Berlijn, Hamburg, Rome en Parijs. Bekend als begeleider werd hij o.a. door zijn samenwerking met zangers als Christianne Stotijn en Udo Reinemann

Functies en onderscheidingen

• Voorzitter van de EPTA-Nederland (tot 2005)
• Docent Conservatorium van Amsterdam (piano, liedbegeleiding en kamermuziek)
• Jurylid Sendai International Music Competition (2007)
• Jurylid Robert Schumann Wettbewerb Zwickau (2008)
• Masterclass aan de Bayerischen Musikakademie te Marktoberdorf
• Officier in de Orde van Oranje-Nassau (2003)

Willem Brons maakte veel opnames waarvan een groot deel op CD is verschenen, zoals:

• J.S. Bach: Das Wohltemperierte Klavier I (2011)
• W.A.Mozart: Diverse solowerken (2006)
• F. Schubert: Sonate D.959 en Drie Klavierstücke D.946 (1996)
• Robert Schumann: Pianokwintet in Es, e.a. (met Robert Schumann Ensemble) (1994)

Daniele Dechenne

Daniele Dechenne werd in Parijs geboren, en begon al vroeg met pianospelen. Ze studeerde bij Lazare Levy aan het Parijse Conservatorium, waar zij ook haar toekomstige echtgenoot ontmoette, de cellist Jean Decroos (1932-2008). Na het succesvol afsluiten van haar studie won zij enkele prijzen op vooraanstaande pianoconcoursen, zoals die in Bolzano en Genève. Inmiddels was zij getrouwd met Jean Decroos, die als eerste cellist bij het Concertgebouw Orkest werd aangesteld.

Samen vertrokken zij in 1957 naar Nederland, waar vanuit zij concerttournees maakte naar diverse Europese landen, zowel als soliste als samen met haar man. In 1959 leidde dat tot het samen winnen van de eerste prijs op het Concours International van Genève. Gedurende veel jaren vormde zij met Jean Decroos en violist Herman Krebbers het Guarneri Trio; nadat Herman Krebbers in 1979, als gevolg van een ongeluk, zich moest terugtrekken, werd zijn plaats o.a. ingenomen door Mark Lubotsky. Met het Guarneri maakte zij meerdere cd- en plaatopnames en met haar echtgenoot o.a. de cellosonates van de Nederlandse componist Julius Röntgen.

In 2008 overleed Jean Decroos onverwacht tijdens een concert in Angers, Frankrijk, waarna zij zich meer en meer uit het concertleven is gaan terugtrekken. Zij is docent kamermuziek aan het Amsterdams Conservatorium.

Leo van Doeselaar

Leo van Doeselaar werd in 1954 in Goed geboren en begon zijn studie bij Gerard Akkerhuis in Den Haag. Daarna studeerde hij orgel (bij Albert de Klerk) en piano (bij Jan Wijn). Nadat hij voor beide instrumenten het solistendiploma had behaald volgende hij masterclasses bij o.a. Malcom Bilson en Jos van Immerzeel, beide op fortepiano, en bij André Isoir (orgel) te Parijs.

Leo van Doeselaar is een zeer veelzijdig musicus, met een breed repertoire voor piano, fortepiano en orgel; daarnaast vormt hij sinds 1990 een pianodou met Wyneke Jordans en is hij actief op het gebied van de kamermuziek. Hij is organist van het Concertgebouw en heeft vanuit die functie samengewerkt met diverse orkesten en dirigenten. Daarnaast is hij als pianist opgetreden met een keur van internationale orkesten en dirigenten, zoals Mariss Jansons, Hartmut Haenchen en Frans Brüggen en David Zinman en treedt hij regelmatig op als continuospeler bij diverse vooraanstaande ensembles.

Als docent is hij verbonden aan de Universität der Künste in Berlijn en hij is een graag geziene gast bij diverse oude muziek-festivals, zoals in Utrecht, San Antonio, Brugge en Moskou en als continuospeler of organist bij uitvoeringen van de Nederlandse Bachvereniging. Met Wyneke Jordans vormt hij al vele jaren een pianoduo. Samen hebben zij een groot aantal cd-opnames gemaakt en maken zij veelvuldig internationale tournees o.a. naar landen als China en de Verenigde Staten. Enkele cd's van Leo van Doeselaar zijn:

• W.F.Bach en G.F. Händel: de integrale opname van de orgelwerken
• De orgelwerken van H.Scheidemann
• P. Hindemith: Kammermusik no.7 met het KCO (Grammy Award)
• Maurice Ravel: the pianoworks for four hands; met Wyneke Jordans (Etcetera Records) (1988)
• Werken voor 4 handen van Brahms, Schubert, Schumann,Mendelssohn en Beethoven (BBC North) (1996)
• J.S.Bach/M.Reger: Brandenburger Concerten voor 4 handen (Challenge) (2012)

Onderscheidingen en prijzen

Leo van Doeselaar heeft over de jaren een groot aantal onderscheidingen ontvangen, waaronder:

• Prix d’Excellence voor Orgel (1979)
• Zilveren Vriendenkrans van het Concertgebouw (1981)
• Edison Klassiek (2003)
• Sweelinckprijs (2007)

Hans Eijsackers

De op 15 februari 1967 in Den Haag geboren pianist Hans Eijsackers studeerde o.a. bij Jan Wijn en György Sebök en behaalde in 1992 het diploma van uitvoerend musicus. Hij vervolgde zijn studie aan de European Mozart Academy in Kraków en hij maakte zoveel indruk dat hem meteen tournees werden aanboden naar o.a. Boedapest en New York.

In 1991 won hij het Europees Pianoconcours in Luxemburg nadat hij eerder het Prinses Christinaconcours had gewonnen. Twee keer was hij de ontvanger van de Zilveren Vriendenkrans van het Amsterdamse Concertgebouw. Hij treedt regelmatig op als solist of in kamermuziek en begeleider en is docent hoofdvak piano en kamermuziek bij de conservatoria in Den Haag, Tilburg en Utrecht. Samen met klarinettist Lars Wouters van den Oudenweijer heeft hij de klarinetsonates van Max Reger opgenomen.

Zijn repertoire strekt zich uit van kamermuziek tot pianoconcerten van Mozart, Beethoven en Brahms en hij is regelmatig te vinden bij diverse muziekfestivals in binnen- en buitenland.

Paulo Giacometti

Paolo Giacometti werd in 1970 in Milaan geboren maar is opgegroeid in Nederland, waar hij o.a. studeerde bij Jan Wijn aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam en later in de V.S. bij Gyorgy Sebök (1922-1999), die voor hem een grote bron van muzikale inspiratie was. Sindsdien heeft hij diverse Nederlandse en internationale prijzen gewonnen en heeft hij gespeeld met vooraanstaande musici, zoals Frans Brüggen, Kenneth Montgomery, Janine Jansen, Bart Schneemann en Emmy Verhey. Als solist en in kamermuziek gaf hij concerten in de grote zalen van o.a. Parijs, London, Zuid Korea en Buenos Aires.

Hij speelt op zowel moderne instrumenten als historische instrumenten en heeft als Channel Classic artiest een indrukwekkend lijst cd's op zijn naam staan, zoals:

• De pianoconcerten van R.Schumann en A.Dvorák
• R.Schumann: pianowerken
• Het complete pianoouevre van G. Rossini
• Diverse werken met cellist Pieter Wispelwey

Naast zijn taak als docent hoofdvak aan de Faculteit van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht is hij professor aan de Robert Schumann Musikhochschule in Düsseldorf.

Polo de Haas

Polo de Haas werd in 1933 in Amsterdam geboren en studeerde aaan het Amsterdams Conservatorium en bij grootheden als Jacques Fëvrier en Eduardo del Pueyo. Gedurende zijn lange carrière trad hij op met menig orkest in binnen- en buitenland en gaf hij solorecitals in diverse Europese landen, Canada, Japan, Korea en de Verenigde Staten. Naast een aantal onderscheidingen en prijzen werd hij in 1996 benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Polo de Haas is o.m. bekend van zijn opnames van werken van Simeon ten Holt (1923-2012), waarvan hij ook zijn Canto Ostinato, voor twee piano's met Kees Wieringa, op de plaat zette. Andere cd-opnames zijn o.a.:

• Pasternak, Skrjabin, Prokofjew Polo de Haas (1993)
• T.de Leeuw, Loevendie en De Haas Polo de Haas (1992)
• Soolmaan, Polo de Haas, Leoni Jansen, Egon Kracht, Pierre Courbois (1992)
• Scarlatti, Musorgski, Beethoven Polo de Haas (2000)
• Escher, Goeyvaerts, Bruynèl, Straesser, Bank, Bon, Kunst, Orthèl, Polo de Haas (2001)

Martyn van den Hoek

Martyn van den Hoek werd in 1957 in Rotterdam geboren, waar hij ook aan het Conservatorium studeerde en in 1975 afstudeerde. Na de toekenning van de Prix d 'excellence vervolgde hij zijn opleiding in Moskou, Boedapest en New York. Hij was in 1986 de winnaar van de eerste Internationale Franz Liszt competitie in Utrecht en hij werd later onderscheiden met de Nederlandse Muziekprijs door het Ministerie van OCW.

Vanaf die tijd trad hij regelmatig op met grote orkesten en vooraanstaande dirigenten als Kirill Kondrasjin, Hans Vonk en Davis Zinman en is hij actief als kamermuziekmusicus met optredens in Europa, China en Japan. Hij heeft een breed repertoire en een groot aantal cd's op zijn naam staan, zoals:

• I. Markevitch: Complete works (Naxos)
• F.Schubert: pianoworks (Brilliant Classics)
• F.Schubert: Impromptus (Brilliant Classics)
• F.Chopin: Etudes (1998)
• Visions of Franz Liszt (2011)

In de periode 1987 - 1995 was hij docent aan de Hochschule für Musik in Wenen en sindsdien is hij een graag geziene docent voor masterclasses en lezingen in diverse landen. Hij is inmiddels al jaren als docent verbonden aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht en is betrokken bij diverse muziekfestivals, waar hij naast het geven van concerten zich bezig houdt met masterclasses en workshops. Daarnaast is hij verantwoordelijk voor concerten die gegeven worden in de Nederlandse ambassade in Wenen, door jonge talentvolle musici.

Hij is gehuwd met Tomiko Kaneko, een pianiste van Japanse afkomst, met wie hij een pianoduo vormt. Hij is jurylid van het Franz Liszt Pianoconcours in Utrecht.

Yoram Ish-Hurwitz

Yoram Ish-Hurwitz werd in 1968 als zoon van Israelische ouders in Amsterdam geboren. Hij studeerde aan het Amsterdams Sweelinck Conservatorium o.a. bij Jan Wijn en vertrok vervolgens naar de Julliard School in New York om les te krijgen van de eminente Hongaarse pianist en pedagoog György Sándor.

Nadat hij in1988 de tweede prijs had gewonnen op het Eduard Flipse Pianoconcours in Rotterdam, en later de Jacques Vonkprijs trad hij veelvuldig op in Nederland w.o. in het Amsterdamse Concertgebouw. Hij maakt regelmatig concertreizen in Europa en de Verenigde Staten en behoort sinds 2003 tot de selecte groep van Steinway Artiesten. Yoram Ish-Hurwitz is artistiek leider van het kamermuziekfestival Landgoedconcerten Oranjewoud.
Hij heeft een aantal cd's op zijn naam staan, waaronder:

• I.Albéniz: Complete Iberia (Turtle Records)
• F.Liszt: Complete Années de Pèlerinage (Turtle Records)
• S.Prokofiev: Romeo and Juliet, Opus 75 & M. Mussorgsky: Pictures at an Exhibition (Column Classics)

Ivo Janssen

Ivo Janssen werd in 91963 in Venlo geboren en studeerde bij Jan Wijn aan het Sweelick Conservatorium in Amsterdam en in het buitenland bij Robert Levin. Hij won verschillende muziekprijzen, zoals de Jacques Vonkprijs, en maakte in 1988 zijn debuut in de Kleine Zaal van het Concertgebouw van Amsterdam. Sindsdien treedt hij regelmatig op in binnen- en buitenland, zoals Duitsland, Frankrijk, Italië en de Verenigde Staten.

Ivo Janssen treedt regelmatig op in kamermuziekconcerten, in combinatie met musici als cellist Heinrich Schiff, Janine Jansen, het Matangi Quartet en het Calefax Rietkwintet. Bijzonder is het programma dat hij heeft gemaakt met schrijfster en dichteres Anna Enquist, waarbij door Anna Enquist voorgedragen gedichten en proza wordt gecombineerd met muziek van componisten als Chopin, Brahms en Schumann. Zijn grote verbondenheid met de muziek van J.S.Bach zette hij om in opnames van alle klavierwerken van deze componist. De opnames voor dit project vonden plaats tussen 1994 en 2006 en werden door zijn eigen platenlabel Void Classics uitgebracht.

Hij heeft inmiddels een groot aantal cd-opnames op zijn naam staan, zoals:

• J.S.Bach: Complete Keyboard Works (20 cd's) (Void Classics) (2011)
• S.ten Holt: Canto Ostinato (Void Classics)
• Tussen boven- en onderstem, met Anna Enquist (Void Classics)
• De erfenis van meneer De Leon, met Anna Enquist (Void Classics)
• Paul Hindemith: Ludus Tonalis (Void Classics)

Rudolf Jansen

Rudolph Jansen werd op 19 januari 1940 in Arnhem geboren. Hij studeerde piano en klavecimbel aan het Amsterdams Conservatorium waar hij uiteindelijk afstudeerde met een Prix d 'excellence voor zowel piano als orgel. Zijn docenten waren Nelly Wagenaar (1898-1985), Felix de Nobel (1907-1981) en Gustav Leonhardt (1928-2012) terwijl zijn vader, de eminente organist Simon C. Jansen (1911-1980) hem het orgelvak bijbracht.

In 1965 ontving hij de Toonkunst Jubileumprijs, in 1966 de Zilveren Vriendenkrans, van de Vrienden van het Concertgebouw en hij heeft twee maal een Edison prijs gewonnen; met de hoboïst Han de Vries won hij deze in 1973 voor opnames van hobosonates van Schumann, Bartók, Ben Haim, Poulenc en Shinohara (EMI) en in 1987 met Engelse sopraan Dorothy Dorrow in werken van Anton Webern (Etcetera).

Naast zijn carrière als solist, heeft Rudolph Jansen zich toegelegd op kamermuziek en begeleiding van zangers. In die hoedanigheid heeft hij bekende zangers en zangeressen als Elly Ameling, Robert Holl, Peter Schreier, Andreas Schmidt, Olaf Bär, Tom Krause, Brigitte Fassbänder en Barbara Bonney bij internationale tournees begeleid. Daarnaast stond hij de fluitisten Jean-Pierre Rampal and Abbie de Quant en hoboïst Han de Vries bij in verschillende concerttours.

Hij maakte diverse opnames die op CD zijn verschenen, zoals:

• Songs by Brahms, met Elly Ameling (Hyperion) (1999)
• Liederen van Brahms, Knab en Pfitzner met Robert Holl
• Brahms Lieder, met Robert Holl (Challenge)
• 2 xWinterreise van F. Schubert, met Andreas Schmidt (Hanssler) (2005)
• Liederen met Dietrich Fisher-Dieskau (1992)
• De complete liederen van Edvard Grieg en Alphons Diepenbrock

Momenteel geeft hij les aan het Amsterdams Conservatorium en geeft hij diverse masterclasses in binnen- en buitenland. Hij is gehuwd met mezzosopraan Christe Pfeiler.

Lucas Jussen & Arthur Jussen

Lucas Jussen werd op 27 februari 1993 in Hilversum geboren. Samen met zijn jongere broer Arthur Jussen, die op 28 september 1996 werd geboren, vormt hij een pianoduo. Daarnaast ontwikkelen zij zich steeds duidelijk ook als solisten. Hun ouders zijn beiden musici: vader Paul Jussen is paukenist en moeder Christianne van Gelder docente dwarsfluit. Lucas en Arthur studeren bij Jan Wijn en hebben lessen gevolgd bij Maria João Pires en Menahem Pressler.

Al op de jonge leeftijd van dertien en tien jaar voerden zij het concert voor 2 piano's van W.A.Mozart uit en het Concertgebouw van Amsterdam en het concert voor 2 piano's van F. Poulenc. Zij hebben inmiddels al enkele prijzen in de wacht gesleept, zoals de Edison Klassiek Luister Publieksprijs. Zij zijn regelmatig in televisieprogramma's te zien. In het najaar van 2012 heeft Lucas Jussen enkele malen het derde pianoconcert van Beethoven uitgevoerd, onder dirigent Frans Brüggen.

De broers staan onder contract bij Deutsche Grammophon, waar zij in 2010 hun eerste cd uitbrachten met diverse sonates van Beethoven.

Frank van de Laar

Frank van de Laar werd in 1965 in het Noord-Hollandse Laren geboren, speelde vanaf zijn 10de jaar piano en studeerde piano aan het Sweelinck Conservatorium bij Jan Wijn. Na met hoge onderscheiding te zijn afgestudeerd vervolgde hij zijn studie bij Karl-Heinz Kämmerling in Hannover en vervolgens bij Naum Grubert in Amsterdam. In 1987 behaalde hij de derde prijs op het Internationale Brahms Concours in Hamburg en het jaar daarop de Jacques Vonkprijs.

Nadat hij 1988 debuteerde in de Grote Zaal van het Amsterdamse Concertgebouw heeft hij een drukke solistencarrière met optredens in diverse Europese concertzalen maar ook in Rusland. Daarnaast is hij actief als kamermuziekmusicus en geeft hij masterclasses. Tevens is hij hoofdvakdocent aan het Conservatorium van Arnhem en Zwolle.

Hannes Minnaar

Hannes Minnaar werd op 26 december 1984 in Goes geboren, waar hij op zijn 7de jaar met pianospelen begon. Hij studeerde aan het Amsterdams Conservatorium bij Jan Wijn. Hij won de eerste prijs in het Prinses Christina Concours (2003) en de derde prijs op de prestigieuze Koningin Elisabeth Competition in Brussel, de hoogste plaats die ooit door een Nederlandse pianist is bereikt. In korte tijd wist hij vervolgens een naam voor zich te maken in het Nederlandse muziekleven.

Hij treedt regelmatig op in binnen- en buitenland, waaronder op de podia van het Amsterdamse Concertgebouw en het Gewandhaus in Leipzig. Hij was te horen op het Grachtenfestival en het Internationaal Kamermuziekfestival Utrecht en voerde op uitnodiging van de componist werken uit van Simeon ten Holt. Hij is lid van het Van Baerle Trio, en ontving in 2012 de Edison Klassiek Debuutprijs.

Folke Nauta

Folke Nauta werd in 1973 geboren en studeerde bij Jan Wijn aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam, waar hij in 1997 met onderscheiding afstudeerde. Hij won de 2e prijs op het internationale Koningin Sonja pianoconcours in Oslo en won vervolgens in 1994 de 1ste prijs op het Scheveningen Internationaal Pianoconcours. De Philip Morris Kunstprijs in 1995 stelde hem in staat bij Eugen Indjič te studeren.

Folka Nauta heeft een breed repertoire, van solowerken tot kamermuziek en het duo-repertoire met viool en cello. Het zwaartepunt van zijn solorepertoire ligt op componisten uit de romantiek maar ook de zeer moeilijke etudes van György Ligeti zijn door hem uitgevoerd. De Nederlandse componist Willem Jets (1959) heeft zijn eerste pianoconcert aan Folka Nauta opgedragen die tevens de première van dit werk voor zijn rekening nam.
Hij trad op met verschillende musici, zoals Janine Jansen, Daniël Wayenberg en het Daniel Kwartet en maakte cd-opnames van o.a.

• De polonaises van F. Chopin
• Werken van F.Schubert
• De pianoconcerten van J. Röntgen

Ralph van Raat

Ralph van Raat werd in1978 geboren en studeerde bij Ton Hartsuiker en Willem Brons aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Daarnaast studeerde hij muziekwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Na het afronden van zijn studie in Nederland studeerde hij o.a. bij Ursula Oppens in de V.S. en won hij diverse prijzen bij internationale concoursen, met name op het gebied van eigentijds repertoire. zoals:

• Internationaal Gaudeamus Vertolkers Concours (1999)
• Phillip Morris Kunstprijs (2003)
• Elisabeth Everts Prijs (2005)
• VSCD Klassieke Muziekprijs (2005)

Ralph van Raat heeft een aantal cd's op zijn naam staan, met een eigentijds repertoire, zowel solo als met diverse andere musici:
Bart Spaan - 'Silencios' (2001)
Rudolf Escher - 'Complete Music for Flute' (met Marieke Schneemann fluit) (2003)
Theo Loevendie, Guus Jansen, Louis Andriessen, e.a. - 'Fingerprints' (2005)
Robin de Raaff - 'Orchestral Works' (met het Koninklijk Concertgebouw Orkest en het Radio Kamer Orkest) (2006)
John Adams - 'Complete Piano Music' (m.m.v. Maarten van Veen piano) (2007)

Hij is docent hedendaagse pianomuziek aan het Utrechts Conservatorium en het Conservatorium van Amsterdam.

Wibi Soerjadi

Wibisono Augustinus Soerjoedi, kortweg Wibi Soerjadi, werd op 2 maart 1970 in Leiden geboren als zoon van de in Nederlands-Indië geboren dr.ir. Raphael Soerjadi en Floor Wasarin. Op de jonge leeftijd won hij de eerste prijs van het Prinses Christina Concours in Den Haag, de eerste prijs van de “Eurovision Competition for young musicians” in Nederland, en in 1989 won hij de derde prijs van het Internationale Franz Liszt Pianoconcours te Utrecht.

Inmiddels studeerde hij bij Jan Wijn aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam, waar hij in 1990 vroegtijdig eindexamen deed met het cijfer 10 als maximale einduitslag.

Sindsdien is hij opgetreden in binnen- en buitenland, in belangrijke concertzalen zoals Carnegie Hall (New York), Musik Verein (Wenen) en ieder jaar geeft hij zijn Kerstrecital in de Grote Zaal van het Concertgebouw (Amsterdam), een traditie die al vanaf 1993 bestaat. Hij heeft een groot aantal opnames gemaakt, waarvan enkele de status platina en goud hebben gekregen. In 1999 ontving hij de Edison Classical Music Award. Sinds 2007 mag hij zich Ridder in de Orde van Oranje Nassau noemen. Hij schrijft eigen pianowerken, met een knipoog naar de stijl Franz Liszt, een componist waarmee Soerjadi een bijzondere band heeft. Deze concertparafrases speelt hij meestal als toegift bij zijn recitals.

Alhoewel Wibi in eigen land grote bekendheid geniet, niet alleen door zijn pianospel maar ook door televisieprogramma's en reclamespotjes, is hij in het buitenland vrijwel onbekend. Met enkele uitzonderingen beperken zijn concerten zich tot recitals op eigen bodem, door zijn eigen concertmanagement georganiseerd. Vanwege zijn beperkte en weinig vernieuwend repertoire, hoofzakelijk werken van romantische componisten, en hoge eigendunk, is hij bij het reguliere concertpubliek niet erg populair. Maar voor zijn grote schare volgelingen is hij echter een groot pianist. Als u meer over Wibi Soerjadi wilt weten vindt u dat o.a. in zijn biografie.

Matthijs Verschoor

Matthijs Verschoor studeerde aan het Rotterdams Conservatorium en aan het Sweelinck Conservatorium on Amsterdam (MMus) en won diverse prijzen in Nederland, Italië en Groot Britannië. Hij vervolgde zijn studie o.a. in Londen en Rome. Zijn docenten waren o.a. Bart Berman, Willem Brons en John Bingham.

Matthijs Verschoor treedt op in vele muziekcentra in Europa, zowel in recitals als in pianoconcerten, met name van W.A. Mozart, C. Franck, M. Ravel, G. Gershwin en I.Strawinsky. Daarnaast staat hij bekend als uitvoerder van minder bekende werken van bijvoorbeeld E. Korngold. Sinds 2005 vormt hij een duo met celliste Mayke Rademakers, waarmee hij diverse concerttournees heeft naar landen als Oostenrijk, Portugal en Italië. Hij is docent aan het Amsterdams Conservatorium en tevens gastdocent aan het Trinity College of Music in Londen waar hij regelmatig masterclasses geeft. Ook geeft hij masterclasses aan de Royal Scottish Academy of Music and Drama en aan de Hochschule für Musik in Berlijn.

Jaarlijks geeft hij masterclasses in Suvereto (Italië) and in Santiago de Compostela (Spanje) en zijn concerttournees brengen hem naar landen als Duitsland, Engeland, Frankrijk, Zweden, Rusland, de Verenigde Staten, Australië, Korea en Japan. Door het vooraanstaande tijdschrift Grammophone is hij ooit als "one of the chosen" omschreven en het Nederlandse blad Luister omschreef hem als een "uitzonderlijke pianist". Enkele van zijn Cd-opnames:

• E.Korngold: Pianosonates 1,2 & 3 (Etcetera) (1987)
• Bosmans & Bridge : Music for cello and piano, met Mayke Rademakers (Quintone) (2007)
• S. Rachmaninoff & D. Shostakovich. Sonates voor cello & piano, met Mayke Rademakers (Quintone) (2012)
• A. Scriabin: Pianopreludes (Erasmus) (1997)

Daniël Wayenberg

Daniël Ernest Joseph Carol Wayenberg werd op 11 oktober 1929 in Parijs geboren. Hij wordt alom beschouwd als de eminence grise van de Nederlandse pianisten. Na les gehad te hebben van zijn moeder, de violiste Margarete Berson, volgende hij lessen bij de Haagse pianopedagoog Ary Verhaar en later bij Marguerite Long in Parijs. In 1949 werd hij eersteprijswinnaar van het internationale concours Marguerite Long - Jacques Thibaud en in 1953 maakte hij zijn debuut in de Carnegie Hall in New York, waar hij met de dirigent Dmitri Mitropoulos Rachmaninoff's tweede pianoconcert speelde. Er volgde diverse tournees door de V.S. en Canada en een druk internationaal concertleven.

Bij het grote publiek werd hij bekend als één van de "Gevleugelde Vrienden", verder bestaande uit Pieter van Vollenhoven, Tonny Eyk, Laurens van Rooyen, Louis van Dijk en Pim Jacobs, waarmee hij veelvuldig optrad in een repertoire van populaire tot klassieke werken in diverse bewerkingen. Hij ontving onderscheidingen, zoals in Nederland (Orde van Oranje Nassau) en Frankrijk (Chevalier des Arts et des Lettres) en werd docent hoofdvak piano aan het Rotterdams Conservatorium, waar hij in 1994 afscheid nam.

Daniël Wayenberg maakte gedurende zijn lange carrière een groot aantal werken op, waaronder:

• F.Chopin: Diverse pianowerken (Scherzi, Ballades etc)
• S.Rachmaninoff: Paganini Rapsody, Tweede pianoconcert
• R.Strauss: Burleske voor piano en orkest
• G.Gershwin: Rhapsody in Blue, pianoconcert in F
• G.Gershwin: Diverse werken met het Amsterdam Saxofoon Kwartet
• M.Ravel: Beide pianoconcerten

Naast zijn drukke bestaan als pianist en docent vond Daniël Wayenberg voldoende tijd om de componeren, hetgeen heeft geresulteerd in een groot oeuvre, waaronder:

• Enkele pianoconcerten
• Het Ballet Solstice ("Zonnewende")
• Symphonie Capella, voor orkest
• Concerto voor drie piano's en orkest
• Concerto voor vijf blazers (fluit, hobo, klarinet, fagot en hoorn) en piano
• Sonate, voor viool en piano

Hij overleed in 2019 in zijn woonplaats Parijs.

Jan Wijn

Jan Wijn werd in 1934 in Amsterdam geboren en studeerde o.a. bij Cornelius Berkhout aan het Amsterdams Conservatorium. In 1955 behaalde hij zijn solistendiploma, waarna hij zijn studie vervolgde bij Béla Síki (1923) en Alicia de Larrocha (1923-2009). Na het winnen van de 1ste prijs op het concours van Ourense werd hij vak hoofdvakdocent aangesteld aan het Brabant Conservatorium. Later verhuisde hij naar zijn geboorteplaats waar hij bij het Amsterdams Conservatorium hoofddocent piano werd wat hij tot 2020 is gebleven tot hij op zijn 86ste jaar "met pensioen" is gegaan.

Zijn pianistencarrière werd al vroeg geblokkeerd door een langdurige blessure aan zijn rechter hand. De oorzaak hiervan lag in het feit dat hij als linkshandige zijn rechterhand extra heeft belast met alle gevolgen van dien. In deze periode, die duurde van 1976 tot 1996 hij zich beperkt tot het uitvoeren van werken voor de linkerhand. Jan Wijn schrijft de kentering in deze situatie, die vanaf 1990 plaatsvond, toe aan "de psychologische processen die hij onderging in zijn contact met de Scientology-kerk".

Jan Wijn is een groot bewonderaar van pianisten als Artur Rubinstein, Dinu Lipatti, Krystian Zimerman, Radu Lupu en Alicia de Larocha. Ook Igor Roma, de winnaar van het Liszt-concours in 1996, vindt hij een pianist die technische perfectie combineert met een volstrekt natuurlijke speeltrant. Naast zijn relatief bescheiden status als concertpianist is hij vooral bekend als eminent pianopedagoog. Onder zijn leerlingen bevinden zich inmiddels vooraanstaande Nederlandse pianisten als Ronald Brautigam, Hans Eijsackers, Paolo Giacometti, Ivo Janssen, Frank van de Laar, Wibi Soerjadi, Hannes Minnaar en de broers Lucas en Arthur Jussen.

Als zodanig speelt Jan Wijn een belangrijke rol in het voorbestaan van de Nederlandse pianotraditie.