Platenhoezen zeer gewild

Een platenhoes bestaat uit twee op elkaar gemaakte buigzame kartonnen vierkanten die aan één zijde open zijn, zodat er een grammofoonplaat in kan worden geschoven. In de meeste gevallen zit er nog een dunnere binnenhoes in van kunststof of papier. Vaak kan de hoes ter bescherming in een doorzichtige plastic hoes worden geschoven. Platenhoezen zijn bij velen zeer gewild en worden fanatiek verzameld. Er bestaan speciale beurzen voor het verhandelen van de hoezen waarvan er sommigen veel geld waard zijn.

Hoes soms beroemder dan artiest

Tot de zestiger jaren waren de platenhoezen eenvoudig, braaf en dus saai. Vaak werd alleen de naam van de artiest met een eventuele foto op de hoes geplaatst. Vanaf de zestiger jaren kregen de hoezen een steeds artistiekere vormgeving. Dit groeide zo uit dat de hoes een onderdeel werd van het imago van de artiest. Bepaalde elementen op een platenhoes werden onderdeel van het handelsmerk van de muzikant of groep. Soms werd de hoes beroemder dan de muziek die op de plaat stond. De achterkant van de hoes bevatte vaak een lijst van de nummers die op de plaat stonden. Veel hoezen hadden een inlegvel of soms een boekje met de songteksten.

Doorbraak hoes van Beatles

In 1967 ontstond er een doorbraak in de fotografie van de hoezen doordat Peter Blake een hoes ontwierp voor de LP Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band van The Beatles. Naast enkele instrumenten stonden op die hoes afbeeldingen van acteurs, actrices, schrijvers, zangers, zangeressen en anderen tot een totaal van 70 personen. Eveneens in 1967 werd bij de LP Magical Mystery Tour van The Beatles een fotoboek van 24 pagina’s meegeleverd met fotografie van John Kelly en tekeningen van Bob Gibson. Dit idee werd een trend. Veel bands volgden dit voorbeeld.

Choquerende hoezen van Rolling Stones

De Rolling Stones gingen nog een stap verder en wilden zelfs choqueren met hun hoezen. Zij wisten dat altijd op de juiste manier en op het juiste moment voor elkaar te krijgen. De discussie over wat wel en wat niet mocht barstte in alle hevigheid los toen in 1968 door de Stones het album Beggars Banquet uitgebracht werd. Een met graffiti volgekraste muur van een openbaar toilet was op de hoes te zien. Omdat platenmaatschappij Decca bezwaar maakte tegen de door Wilkes ontworpen hoes, verscheen het album uiteindelijk in december met een hoes in een maagdelijk wit vlak, die later toch weer door het origineel werd vervangen.

Onfatsoenlijk

In 1971 ontwierp Andy Warhol de hoes voor het album Sticky Fingers van de Stones. Die hoes met een detail van een spijkerbroek met ritssluiting werd in Spanje als onfatsoenlijk beschouwd en onacceptabel gevonden. De hoes werd vervangen door een afbeelding van een stroopblik waar enkele vingers bovenuit steken.
Weer een andere choquerende afbeelding verscheen in 1976 bij het album Black and Blue. Het reclameaffiche bij dit album toonde een schaars geklede zittende jonge vrouw.

Bijna juridische stappen

Een hoes die ook werd teruggetrokken toonde een leeuw die op een liggende dame zat, oorspronkelijk gemaakt voor het album Beast of Burden, dat uitkwam in Amerika in 1978.
De volgende commotie bracht de hoes van Some Girls in 1978 eveneens van de Stones. De kleurrijke hoes bevatte verschillende beroemde vrouwengezichten in collagestijl, met onder andere Marilyn Monroe, Lucille Ball, Brigitte Bardot, Jayne Mansfield, Farrah Fawcett en Raquel Welch. Die laatste was daar niet blij mee en dreigde met juridische stappen. De beledigende foto’s werden daarom in de VS zwart gemaakt. In Engeland kwam een geheel nieuwe hoes uit. Maar de oorspronkelijke hoes was al een collectors item dat zelfs nu nog veel geld opbrengt.

Telkens weer choqueren

Ook in 1983 ontstonden weer problemen door een schaars geklede dame. Ondanks de beperkte oplage, of juist daardoor, wilde iedere Stones-fan de hoes hebben. Door de jaren heen lukte het de Stones telkens weer mensen op het verkeerde been te zetten of te choqueren. De jonge fans begrepen niets van alle commotie en vonden het prachtig.

Platenhoezen zeer gewild en veel geld waard

Platenhoezen, vooral uit de zeventiger jaren, zijn nog steeds zeer in trek en leveren soms grof geld op bij de verkoop. Op platenbeurzen is ook een ware run ontstaan op die hoezen. Maar de gelukkige bezitter van mooie hoezen lacht in zijn vuistje. Op beurzen zullen zijn hoezen nooit komen omdat die voor de echte verzamelaar een waarde vertegenwoordigen die niet aan geld kan tippen.

Lees verder

• Komt de langspeelplaat terug?