De grappen van Waldorf & Statler

Ze zijn zonder twijfel de meest scherpzinnige en komische figuren uit the Muppet Show: Statler en Waldorf. Dit legendarische oude duo laat geen kans onbenut om zijn kritiek te uiten op de belevenissen van de andere Muppets. Zoals gewoonlijk sluiten ze hun sarcastische grappen af met een karakteristiek, luid bulderend gelach. De andere Muppets worden vaak gek van ze, maar daarom vinden wij ze juist des te leuker. Daarom hier, de allerbeste grappen en grollen van Statler en Waldorf op een rij.

Statler en Waldorf

De twee oude mannetjes zitten tijdens elke aflevering van the Muppet Show op het balkon om toe te kijken. Waldorf is de muppet met het ronde gezicht, de witte snor en het witte haar. Statler heeft een grote kin en neus, donkere wenkbrauwen en een kaal hoofd, met aan de zijkanten boven zijn oren nog wat donkergrijs haar. In the Muppet Show draagt Waldorf een bruin pak, Statler een donkerblauw pak. Waldorf zit steevast links, Statler rechts. Er zijn een paar uitzonderingen waarbij dit omgekeerd is. Dit was tweemaal bij een aflevering uit de Muppet Show, waaronder de pilot, en een keer bij een aflevering van the Muppets Tonight. Waldorf en Statler zijn elke show aanwezig en uiten hun kritiek op de Muppets op het podium. Hierbij is Fozzie Beer vaak het slachtoffer vanwege zijn slechte grappen. In A Muppet Family Christmas krijgen we wel te weten dat Waldorf en Statler bevriend waren met de moeder van Fozzie, Emily Beer. Het oude duo is niet alleen in the Muppet show te zien, maar ook in films. In the Muppet Christmas Carol spelen ze de geesten van de zakenpartners van Ebenezer Scrooge, Robert en Jacob Marley. Ze komen als boegbeeld van het schip voor in de film Muppet Treasure Island en spelen gevaarlijke wezens met horentjes in the Muppets' Wizard of Oz. Opvallend van Waldorf en Statler is dat ze enkele keren de 'vierde wand' gebroken hebben (deze twee grappen staan ook in de lijst). Waldorf en Statler hebben ook een soort eigen programma gehad op de website movies.com, genaamd 'Statler and Waldorf: From The Balcony'. In elke aflevering bespraken ze een aantal nieuw uitgekomen films, en uiteraard hadden ze hier ook weer over alles een eigen mening. Tot slot, de spelers van Waldorf waren Jim Henson (De bedenker van de Muppets, 1975-1990), Dave Goelz (1992 - heden) en Victor Yerrid (Statler and Waldorf: From The Balcony). Voor Statler waren dit Richard Hunt (1976-1991), Jerry Nelson (1975, 1992-2001), Steve Whitmire (2002-heden), en Drew Massey (Statler and Waldorf: From The Balcony).

De beste grappen van Waldorf en Statler

Statler: This show is awful.
Waldorf: Terrible!
Statler: Disgusting!
Waldorf: See you next week?
Statler: Of course.

(deze show is vreselijk.)
(afschuwelijk)
(afgrijselijk.)
(Zie ik je volgende week weer?)
(Natuurlijk.)

Statler: I wouldn’t believe it if I hadn’t watched it.
Waldorf: Believe what?
Statler: I don’t know I wasn’t watching.

(ik had het nooit geloofd als ik het niet zelf had gezien.)
(Wat geloofd?)
(Geen idee, ik keek niet.)

Waldorf: I can’t believe those rats were responsible for this show.
Statler: Why not they were also responsible for the Bubonic plague.

(Ik kan niet geloven dat die ratten verantwoordelijk waren voor deze show.)
(Waarom niet, ze waren ook verantwoordelijk voor de Builenpest.)

Statler: Hey old fool, you slept through the show!
Waldorf: Who’s a fool, you watched it!

(Hé, oude sukkel, je hebt geslapen tijdens de show!)
(Wie is hier de sukkel, jij het ernaar gekeken!)

Statler: Finally we’ve seen them doing a good show
Waldorf: Good! Can we please stop coming now?

(Eindelijk hebben ze eens een goede show neergezet.)
(Geweldig! Hoeven we dan nu niet meer te komen?)

Statler: You think this show is educational?
Waldorf: Yes it will drive people to read books.

(Vind jij deze show educatief?)
(Ja, het moedigt mensen aan om te gaan lezen.)

Statler: What kind of show would you call that?
Waldorf: Frankly I’d call it quits.
Statler/Waldorf: Quits! Quits!

(Hoe vind jij deze show neergezet?)
(Eerlijk gezegd zou ik hem stopzetten)
(Stoppen! Stoppen!)

Statler: I really liked this show tonight.
Waldorf: At these prices who’s gonna complain?

(Ik heb erg genoten van de show vanavond.)
(Bij dit soort prijzen hoor je mij niet klagen.)

Statler: I thought for once this show really caught fire.
Waldorf: I thought it burnt itself out the same as always.

(Ik vond het deze keer een erg vlammende show)
(Ik vond het net zo afgebrand als altijd)

Statler: I loved this!
Waldorf: So what you also loved World War 2?

(Ik vond het geweldig!)
(Vond je de Tweede Wereldoorlog ook zo geweldig dan?)

Statler: I liked that last number.
Waldorf: What did you like about it?
Statler: It was the LAST number.

(Ik vond het laatste nummer erg leuk.)
(Wat vond je er zo leuk aan?)
(Het was het LAATSTE nummer.)

Waldorf: You think there’s life in outer space?
Statler: There’s certainly not in this theatre.

(Denk je dat er leven is in de ruimte?)
(In elk geval niet in dit theater.)

Waldorf: How should we know how to get to Sesame Street?
Statler: We don’t even know how to get out of this stupid theatre box.

(Hoe moeten wij nou weten hoe je bij Sesam Straat komt?)
(Wij weten niet eens hoe we uit dit theater moeten komen.)

Waldorf: I think I’m gonna see a doctor.
Statler: Why do you say that?
Waldorf: I’m beginning to like this show

(Ik denk dat ik een doktersafspraak ga maken.)
(Waarom?)
(Ik begin deze show leuk te vinden.)

Statler: Have you ever thought there’d be life after death?
Waldorf: Every time I leave this theatre.

(Heb je weleens gedacht dat er leven bestaat na de dood?)
(Elke keer als ik dit theater verlaat.)

Statler: Well, see you next time.
Waldorf: Yeah, unless I get lucky and break a leg.

(Nou, ik zie je volgende keer.)
(Ja, tenzij ik geluk heb en een been breek.)

Waldorf: How do they do it?
Statler: How do we WATCH it?
Waldorf: WHY do we watch it?
Statler (in de camera): Why do YOU watch it?

(Hoe doen ze het toch?)
(Hoe kunnen wij er naar KIJKEN?)
(WAAROM kijken wij ernaar?)
(Waarom kijk JIJ ernaar?)

Statler: Alright frog, we watched the show.
Waldorf: Yeah, unlock the doors!

(Oké, kikker, we hebben de show gezien.)
(Ja, open de deuren!)

Statler: So they blew up half the theatre.
Waldorf: At least they blew up the right half.
Statler/Waldorf: Theirs!

(Dus ze hebben het halve theater opgeblazen.)
(In elk geval hebben ze de goede helft opgeblazen.)
(Die van hun!)

Waldorf: Well this has been an evening to remember.
Statler: Why?
Waldorf: I forgot.

(Dit is een gedenkwaardige avond.)
(Waarom?)
(Vergeten.)

Statler: Well I guess I'll go talk to the animals.
Waldorf: What animals?
Statler: The wife and kids.

(Ik ga maar eens praten met de beesten.)
(Welke beesten?)
(Vrouw en kinderen.)

Statler: Well every week this show looks better to me.
Waldorf: Every week your eyesight gets worse.

(Ik zie deze show elke week beter worden.)
(En elke week worden jouw ogen slechter.)

Statler: You know Gonzo would have been perfect for that movie he was gonna star in.
Waldorf: What movie was that?
Statler: ''The revenge of the little blue geek''.

(Weet je, Gonzo zou perfect zijn geweest voor die film waarin hij zou spelen.)
(Welke film was dat?)
(''De wraak van de kleine blauwe gek''.)

Statler: I’m gonna see my lawyer.
Waldorf: Why?
Statler: I want to found out if you can sue a show for a breach of taste.

(Ik ga naar mijn advocaat.)
(Waarom?)
(Ik wil uitzoeken of je een show kan aanklagen voor een gebrek aan smaak.)

Waldorf: Just when you think this show is terrible something wonderful happens.
Statler: What?
Waldorf: It ends.

(Net als je denkt dat deze show afschuwelijk is, gebeurt er iets geweldigs.)
(Wat?)
(Het eindigt.)

Statler: What's that noise?
Waldorf: I think it's Lewis Carrol turning over in his grave.

(Wat is die herrie?)
(Ik denk dat het Lewis Carrol is die zich omdraait in zijn graf.)

Waldorf: This theatre is solid as a rock! Watch this.
(Beukt met zijn hoofd op de leuning en valt op de grond.)

(Dit theater is zo hard als steen! Let op.)

Waldorf (alleen): He shouldn't have jumped, the show's not that bad.

(Hij had niet moeten springen, de show is ook weer niet zo slecht.)

(Achter tralies) Statler: How long are we here for?
Waldorf: Twenty years.
Statler: If I had known that judge would give us the box I'd have asked for the chair!

(Hoe lang moeten we zitten?)
(Twintig jaar)
(Als ik geweten had dat we het balkon zouden krijgen, had ik om de elektrische stoel gevraagd!)

Statler: I know what's wrong with this show.
Waldorf: What?
Statler: It's the theatre.
Waldorf: What's wrong with it?
Statler: The seats face the stage.

(Ik weet wat er mis is met deze show.)
(Wat?)
(Het is het theater.)
(Wat is er mis mee?)
(De stoelen staan richting het podium.)

Waldorf: I really love french singers.
Statler: I love french fries.
Waldorf: French fries, I don't get that.
Statler: No you didn't order any.

(Ik hou van Franse zangers.)
(Ik hou van Franse frietjes.)
(Frans frietjes, ik hem 'm even niet.)
(Je hebt er ook geen besteld.)

Statler: You know when I see that Judy Collins I'm glad I left my wife.
Waldorf: You left your wife?
Statler: Yeah I left her at home.

(Weet je, als ik Judy Collins zie ben ik blij dat ik mijn vrouw heb verlaten.)
(Je hebt je vrouw verlaten?)
(Ja, ik heb haar thuis gelaten.)

Statler: You know how wales cry?
Waldorf: No how do they cry?
Statler: BlUPPER, BLUPPER, BLUPPER.

(Weet je hoe walvissen huilen?)
(Nee, hoe huilen die?)
(BLUP,BLUP,BLUP)

Statler:How come chickens are getting so big on this show?
Waldorf: Well chickens drive on corn.

(Hoe komt het dat kippen het zo goed doen in deze show?)
(Ze werken op mais.)

Statler: Personally I don't care for puppets much. I don't find them believable.
Waldorf: I don't believe you!

(Persoonlijk geef ik niet zoveel om poppen. Ik vind ze ongeloofwaardig.)
(Ik geloof je niet!)

Waldorf: You know I'm really going to enjoy it tonight.
Statler: You plan to like this show?
Waldorf: No I plan to watch television.

(Ik ga er echt van genieten vanavond.)
(Je bent van plan de show leuk te gaan vinden?)
(Nee, ik ben van plan tv te gaan kijken.)

Statler: I think honesty is always the best policy.
Waldorf: You believe that?
Statler: No I was lying.

(Ik denk dat eerlijkheid het langst duurt.)
(Geloof je dat?)
(Nee, ik loog.)

Statler: When I was a kid I left home to join a travelling circus.
Waldorf: O, were your folks upset?
Statler: Are you kidding? They were the ones who got me the job!

(Toen ik een kind was vertrok ik van huis om me bij een rondreizend circus aan te sluiten)
(O, waren je ouders verdrietig?)
(Maak je een grapje? Zij waren degenen die me die baan gaven!)

Waldorf: You know, that was different.
Statler: I would say so. So many of these songs are long and boring.
Waldorf: Yes they finally managed one short and boring.
Statler: Does that mean they're getting better or worse?

(Weet je, dit was anders.)
(Inderdaad. Zoveel van die liedjes zijn lang en saai.)
(Ja, het is ze eindelijk gelukt om er een te doen die kort en saai is.)
(Betekent dat dat ze beter of slechter zijn geworden?)

Statler: You suppose they have any life on other planets?
Waldorf: Why do you care, you don't have any life on this one.

(Denk jij dat er iets is op een andere planeet dat een leven heeft?)
(Wat maakt jou dat uit, jij hebt er niet eens een op deze.)

Waldorf: 'Far Down Below' what a great number!
Statler: Thanks.
Waldorf: Thanks? You didn't write 'Far Down Below'.
Statler: No but the guy who did it just had a bowl of my chilli!

('Far Down Below', wat een geweldig nummer!)
(Bedankt.)
(Bedankt? Jij hebt 'Far Down Below' niet geschreven.)
(Nee maar degene die dat gedaan heeft, nam net een kom van mijn chilli!)

Statler: You know something, that was a sweet number.
Waldorf: It sure was.
Statler: You know something else?
Waldorf: What?
Statler: I HATE sweet numbers.

(Weet je wat, dat was een lief liedje.)
(Dat was het zeker.)
(Weet je nog wat?)
(Wat?)
(Ik HAAT lieve liedjes.)

Waldorf: Seriously, we should give the frog a birthday present.
Statler: Like what?
Waldorf: What about a nice bottle of pig repellants.

(Echt waar, we moeten de kikker een verjaardagscadeau geven.)
(Zoals wat?)
(Wat dacht je van een emmer met varkensafweermiddeltjes.)

Waldorf: Wake me when the show starts.
Statler: It's already been on a while.
Waldorf: O, wake me when it's over.

(Maak me wakker als de show begint.)
(Het is al een tijdje bezig.)
(O, maak me wakker als het voorbij is.)

Statler: Well he's actually gone, will we ever forget him?
Waldorf: Who?
Statler: You know what's-his-name.

(Hij is nu weg, zouden we hem ooit kunnen vergeten?)
(Wie?)
(Jeweetwel.)