Ringo verzint titel voor film en song: ‘A Hard Day’s Night'

In 1964 draaiden de Beatles een film over de gekte die ze over zich hadden uitgeroepen. ‘A Hard Day’s Night’ was tevens de titel van de single die ze uitbrachten en ook van het album dat de soundtrack bevatte.

Ringoïsmen

Ringo Starr was de drummer die een beetje op de achtergrond bleef en vrijwel geen nummers componeerde, maar die wel bekend stond om zijn droge humor. Vaak was dit ook zonder dat het zijn bedoeling was. Zo was hij verantwoordelijk voor het fabriceren van grappige gezegdes en uitdrukkingen. De andere Beatles noemden ze ‘ringoïsmen’. Toen ze bezig waren aan filmopnames van hun eerste film die ‘Beatlemania’ zou gaan heten, verzuchtte hij aan het einde van een vermoeiende opnamedag: “It was een hard day…” en toen hij zag dat de nacht al gevallen was ”…night”. De andere Beatles vonden dit zo’n geslaagd en origineel gezegde dat ze het te pas en te onpas in hun conversaties gebruikten.

Filmtitel

Nochtans nemen sommigen aan dat het John Lennon is die de titel verzon omdat deze zin in zijn kolderstukje ‘Sad Michael’ uit zijn bundel ‘In His Own Write’ voorkomt, dat enkele maanden voor de single verscheen. Het begin van het verhaal luidt zo: “There was no reason for michael to be sad that morning. (…) He'd had a hard days night that day.”* Lennon heeft altijd staande gehouden dat niet hij maar Ringo de uitdrukking had verzonnen, terwijl Paul McCartney in 1994 zei dat de Beatles de titel gezamenlijk hadden gekozen op basis van Ringo’s uitspraak.
Volgens Lennon had filmproducer Richard Lester het gezegde ‘a hard day’s night’ in hun gesprekken horen gebruiken en vond hij dit de ideale titel voor de film, omdat het perfect de situatie van de Beatles weergaf. In de beginperiode van hun carrière stonden de vier jongens fel onder druk en werd er veel van hen gevraagd. Bestendig onder stress moesten ze songs produceren, opnames maken, tournees afwerken en ook een film inblikken. Ze werden als het ware geleefd en waren aan het einde van de dag dan ook doodmoe.

Titelsong

Lester vroeg toen aan John of hij ook niet voor een titelnummer wilde zorgen. Lang deed Lennon er niet over. De volgende morgen kwam hij reeds aandraven met zijn kant-en-klare ‘A Hard Day’s Night’. Volgens journaliste Maureen Cleave verbeterde John nog op haar advies de originele tekst op een verjaardagskaart** die een fan naar zijn zoon Julian had gestuurd in de taxi die ze met John naar de studio had genomen. In de beginperiode van de Beatles was er een soort van wedijver gaande tussen John en Paul over wie de A-kant van de volgende single zou krijgen. Vandaar de haast van Lennon. Het doet denken aan de stunt die hij later, bij het begin van zijn solocarrière, zou uithalen toen hij ‘Instant Karma’ (1970) ‘s ochtends schreef, hem dezelfde dag opnam en ‘s avonds al klaarhad! ‘A Hard Day’s Night’ stond in drie uur op de band, wat ook supersnel was.

Intro en outtro

Wereldberoemd is beslist het beginakkoord van de song, door George Harrison op zijn 12 snaren-Rickenbacker gespeeld. De kracht en suggestiviteit van het akkoord was nodig omdat het én het begin van de film moest inluiden, én de single, én het album.

Wie enkel het akkoord hoort, weet meteen wat er gaat volgen. Toen men op zoek ging naar welk akkoord dit zou kunnen zijn, kwam men tot de vaststelling dat het niet enkel een gitaarakkoord was, maar dat er ook een pianoaanslag en een basnoot aan was toegevoegd. De piano werd bespeeld door producer George Martin, ook wel eens de vijfde Beatle genoemd. Voor de liefhebbers: het betreft hier het akkoord Fadd9.

De outtro van het nummer anderzijds diende als inspiratie voor de Byrds die deze kopieerden als intro van verschillende nummers. Luister maar naar ‘Mister Tambourine Man’ en ‘Turn, Turn, Turn’ (beide 1965).

Karakters

In de film zelf werd het imago van de vier Beatles definitief vormgegeven. Dit was dan ook niet zo moeilijk daar ze alle vier zichzelf speelden, opgejaagd door horden fans in volle Beatlemania. Zo zag je John Lennon als de cynische rebel met een vaak dodelijke humor, Paul McCartney als de knappe charmeur, George Harrison als de stille kerel die wel pittig uit de hoek kon komen en Ringo Starr, de droge humorist op de achtergrond. Op die manier zouden ze bij het grote publiek verder blijven leven.

Weetjes

• In Liverpool staat sinds 2003 het Hard Days Night-hotel, niet zo ver van de mythische Cavern Club, waar je een McCartneysuite voor 750 pond en een Lennonsuite voor 950 pond per nacht kunt huren.
• Komiek Peter Sellers maakte een parodie (1965) op het nummer door over een muzieklijn de tekst te citeren in de stijl van de beroemde acteur Laurence Oliviers declamatie van Shakespeares Richard III.

Andere versies

Uit de massa covers zijn de meest bekende:

• The Supremes (1964)
• Quincy Jones, instrumentaal (1964)
• Peggy Lee (1964)
• Ella Fitzgerald (1965)
• Chet Atkins, instrumentaal (1966)
• Billy Preston, instrumentaal (1966)
• Johnny Rivers (1967)
• Bar-Kays, instrumentaal (1968)
• Dionne Warwick (1969)
• Otis Redding (1982)
• The Punkles (1998)
• Hank Marvin, instrumentaal (2000)
• Billy Joel (2005)

*Er was geen enkele reden voor michael om triest te zijn die morgen… Hij had die dag een bijzondere moeilijk etmaal gehad.
** De verjaardagskaart is te zien in de British Library in Londen.