For No One: een melodieus Beatlenummer

For No One: een melodieus Beatlenummer Dit door Jane Asher geïnspireerde liedje wordt beschouwd als een van de meest ondergewaardeerde composities uit het oeuvre van de Beatles. Het was een nummer dat John Lennon als zijn favoriete McCartney-song bestempelde. Hij was niet de enige om het te waarderen, want snel bleek dat mensen uit alle leeftijdscategorieën het konden smaken. De moeite meer dan waard dus om de ontstaansgeschiedenis na te gaan.

Jane Asher

Paul McCartney had tussen 1963 en 1968 een relatie met Jane Asher, een meisje uit de Londense upper-class en broer van Peter Asher van het succesrijke duo Peter and Gordon. Zij was een actrice die op jonge leeftijd met acteren was begonnen. Als zesjarig kindsterretje debuteerde zij op het witte doek in 1952 in ‘Mandy’. Zij ontmoette Paul toen ze voor BBC Radio Times de Beatles interviewde in 1963. De vlam schoot in de pan en zo werd zij de inspiratiebron van verschillende McCartney-songs. Toen ze hem in 1968 met Apple-medewerkster Francie Schwartz in bed betrapte, verbrak ze de relatie.

Velen beschouwen Asher als de grote liefde van McCartney niettegenstaande de sterke band die de ex-Beatle had met zijn latere vrouw Linda Eastman. De actrice zou buiten het draaien van films en toneelspelen later naam maken met het schrijven van lifestyleboeken en boeken over het decoreren van taarten. Ze trouwde met tekenaar Gerald Scarfe en werd moeder van een dochter en twee zonen.

Ontstaan van het liedje

McCartney componeerde het liedje tijdens een verblijf in het ski-oord Klosters in Zwitserland in maart 1966. Hij had net een ruzie met Asher gehad en luchtte zijn hart in ‘For No One’. Hij wilde een vrouw die haar carrière ondergeschikt maakte aan de zijne en omdat Asher het acteren niet wilde opgeven, botste het nu en dan met de roodharige actrice. Het liedje eindigt met de woorden ‘A love that should have lasted years‘ (een liefde die jaren had moeten duren). Aangezien de relatie nog twee jaar standhield moet de ruzie niet zo ernstig geweest zijn. Een jaar later verloofden ze zich trouwens officieel. De oorspronkelijke titel van het nummer was ‘Why Did I Die?‘. Aan de definitieve versie werden nog enkele verzen toegevoegd en er sneuvelde één muzieklijn.

Andere liedjes die door Asher werden geïnspireerd waren ‘And I Love Her‘ en ‘Here, There and Everywhere’.

Slechts een half Beatlenummer

‘For No One’ is een melodieus nummer op walstempo. Paul McCartney speelt piano en Ringo Starr drums. Noch John Lennon noch George Harrison spelen erop mee. In een later stadium werden er een klavichord, bekkens en maracas aan toegevoegd. De klassieke musicus Alan Civil speelde op hoorn een ontroerend mooie solo. De invloed van klassieke muziek in sommige Beatlesongs kwam er door de moeder van Jane Asher die lerares klassieke muziek was en Paul leerde klassieke muziek te appreciëren. Andere liedjes die een klassiek stempel meekregen waren ‘Eleanor Rigby‘ en ‘Penny Lane‘ (fragment Brandenburgse Concerten van J.S. Bach).

Nadat ze producer George Martin had leren hobo spelen, leerde ze Paul ook fluit spelen. Dit inspireerde hem om ‘Fool on the Hill’ te componeren.

Alan Civil

Alan Civil was naar verluidt de beste hobospeler van Londen. Hij ontving ongeveer 60 euro voor zijn bijdrage. Toch was hij niet tevreden met het resultaat. Ten eerste omdat hij in een toonaard moest spelen die niet bij zijn instrument paste. McCartney zette hem aan tot het spelen van een noot die de hoorn normaal niet aan kan, maar volgens de Beatle moest een zeer goede hoornspeler daar wel toe in staat zijn. Ten tweede was hij later diep teleurgesteld dat mensen hem enkel aanspraken over die solo en nooit over de prestigieuze klassieke projecten die hij had gerealiseerd.

‘For No One‘ was een nummer dat op ‘Revolver‘ werd geplaatst, een van de beste Beatle-albums. Civils naam werd expliciet op de hoes vermeld. In de jaren zestig van vorige eeuw was dat niet zo evident. Andere bijdragen op Beatlenummers van onder andere George Martin en Brian Jones van de Rolling Stones werden nooit vermeld.

Covers

Het nummer werd talloze malen gecoverd door bekende en minder bekende artiesten. De bekendste versies kwamen van Cilla Black, Chet Baker, Emmylou Harris, Liza Minelli en Maureen McGovern. Paul McCartney zelf maakte een nieuwe versie voor de film ‘Give My regards to Broad Street’.
© 2012 - 2024 Vosje, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
recensieThe Beatles - RevolverAlweer het zevende studio album van the Beatles. Het album verscheen op 5 augustus 1966. Met een totale lengte van 35 mi…
recensieThe Beatles - Let it beHet allerlaatste studio album van de Beatles verscheen op 8 mei 1970. Het album werd uitgebracht toen de band al uit elk…
Biografie: BeatlesDe Beatles. Wie kent ze niet? De mannen John Lennon, Paul McCartney, George Harrison en Ringo Starr zijn over de gehele…
recensieThe Beatles - Beatles for saleHet vierde album van de band in uitgebracht op 4 december 1964. Het is geproduceerd door George Martin onder het label P…

The Mon Amour Band – de BZN Tribute BandThe Mon Amour Band – de BZN Tribute BandJack Veerman richt in 2007 een nieuwe band op, met Amelander Daniël Metz als accordeonist. Toen BZN in dat jaar stopte,…
De lengte van beroemde mannenDe lengte van beroemde mannenActeurs, zangers en sporters zijn vaak de droom van elke vrouw. Hoe lang zijn deze sterren eigenlijk? In dit artikel kan…
Vosje (460 artikelen)
Gepubliceerd: 19-04-2012
Rubriek: Muziek en Film
Subrubriek: Artiesten
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.