De eerste lange tekenfilm van Walt Disney

Walt Disney was vernieuwend in 1933 toen hij besloot een tekenfilm te maken die langer was dan alles wat er tot dat moment was gemaakt. Het moest de lengte van een speelfilm hebben en omdat hij een enorme liefde voor sprookjes had, koos hij voor het verhaal over Sneeuwwitje. Walt was altijd al dol op het sprookje en kwam het idee om het verhaal om te toveren tot een Disney-verhaal.

Uitwerking van Sneeuwwitje en de zeven dwergen

In 1934 had Walt het idee goed uitgewerkt en nodigde hij een paar van zijn werknemers uit en vertelde alles over het verhaal. Hij speelde de rol van Sneeuwwitje, de boze stiefmoeder en ook die van de dwergen om te laten zien hoe hij het in gedachten had. Zijn enthousiasme zorgde ervoor dat de werknemers het idee wel zagen zitten. Wel wisten ze allemaal dat ze heel erg hard moesten werken om het verhaal tot leven te wekken. Walt wilde er een echte lange film van maken, bedoeld voor in de bioscoop.
De werknemers werkten hard aan het uitwerken van de karakters. Walt wilde dat de mensen in de film op echte mensen leken en minder op een tekenfilmfiguur. De film moest geschikt zijn voor volwassenen, maar ook nog wat humor bevatten. Daarom werd besloten om alle dwergen een eigen persoonlijkheid te geven.

Stemmen zoeken

Walt Disney besteedde erg veel aandacht aan het vinden van de juiste stemmen voor de figuren in Sneeuwwitje. De stemmen moesten passen bij de figuren en het publiek aan kunnen trekken. Hij zocht zelf naar goede stemacteurs en deed dit door alleen in zijn kantoor te zitten. Er was een speciale geluidsinstallatie, zodat Walt alleen de stemmen kon horen. Voor sommige figuren kostte het erg veel moeite om een geschikte stem te vinden. Zo duurde het heel lang tot de juiste Sneeuwwitje gevonden werd (dit is uiteindelijk Adriana Caselotti geworden, een operazangeres). Voor de dwerg Dopey kan Walt maar geen goede stem vinden en daarom besloot hij dat Dopey helemaal niet praat.

Geld voor de film

Sneeuwwitje en de zeven dwergen bleek een dure productie te zijn. Walt en Roy beloofden hun werknemers extra loon en bonussen, omdat ze wilden dat de film perfect werd. Daar mocht het personeel best voor beloond worden en ze zouden dan ook beter hun best doen. Toen de schuld ruim een miljoen dollar was en Walt Disney opnieuw bij de bank kwam om geld te lenen, eiste de bank om een stuk van de film te mogen zien. De bankier zag wel wat in de film en beloofde Walt een lening.

Sneeuwwitje en de zeven dwergen

De film Sneeuwwitje en de zeven dwergen bleek inderdaad een groot succes te zijn. De werknemers hadden meer dan twee miljoen tekeningen gemaakt om in 1937 een film van maar liefst 83 minuten te kunnen maken. De film maakte een behoorlijke omzet, namelijk meer dan acht miljoen dollar. Een groot gedeelte hiervan moest terug worden betaald aan de bank. Na het aflossen van het geld had Walt Disney nog steeds zo’n 3 miljoen dollar winst.

Ook heel bijzonder was dat Sneeuwwitje in 1939 een grote en zes kleine Oscars kreeg. Dat de film een groot succes was, bleek ook aan de cijfers van andere films. Alleen de film Gone with the wind haalde meer omzet dan Walt Disney.

Lees verder

• Het begin van Walt Disney’s succes
• Het ontstaan van Mickey en zijn vrienden
• De jeugd van Walt Disney