Taylor Hackford, eigenzinnig regisseur en producer
Regisseurs komen meestal pas in de spotlights als ze meerdere mooie speelfilms op hun naam weten te zetten én natuurlijk als ze met enige regelmaat in het circuit van de Academy Awards/Oscar genoemd worden. Taylor Hackford is zo’n regisseur die in dit rijtje thuishoort. Met enige regelmaat neemt hij ook de productie van een film voor zijn rekening en hij levert per saldo nogal wat mooie en soms spectaculaire speelfilms af. Wie is hij en wat drijft deze man in zijn vak?
Persoonlijk
Taylor Edwin Hackford wordt op Oudejaarsdag 1944 geboren in Santa Barbara, Californië. Hij is de zoon van Mary en Joseph Hackford. In 1968 studeert hij af aan de universiteit van Zuid-Californië als advocaat. Voor het Peace Corps is hij daarna vrijwilliger en komt in Bolivia terecht. In zijn vrije tijd start hier het filmen (8 mm films). Hij besluit uiteindelijk niet in de advocatuur verder te gaan en komt in de plaats hiervan bij KCET-TV in de postkamer terecht, al waar zijn loopbaan feitelijk begint.
Hackford is sinds 1997 getrouwd (na twaalf jaar samenwonen) met Engelse top-actrice Helen Mirren, wie ook al goed is voor een Oscar. Hij leerde haar kennen tijdens
White Nights, een speelfilm waar hij de regie over voerde en waarin zij een van de hoofdrollen vertolkte. Uit twee eerdere huwelijken heeft Hackford twee volwassen kinderen, te weten Rio Hackford en Alexander Hackford.
Zijn carrière
Hackford begint zijn carrière in 1973 met een speelfilm waar hij de productie voor zijn rekening nam. Als regisseur blijkt hij even later nog beter, want in 1978 haalt hij een Oscar binnen.
Film uit de jaren zeventig en tachtig
Deze speelfilms worden met name genoemd, omdat ze of Academy Award-waardig waren of omdat ze op een andere manier noemenswaardig zijn, te weten:
- Bukowski uit 1973, een mooie en eerlijke documentaire.
- Teenage Father uit 1978, met als resultaat een Oscar/Academy Award voor: Best Live Action Short Film
- An Officer and a Gentleman uit 1982, genomineerd Director's Guild of America Award voor: Outstanding Directing – Feature Film
- Against all Odds uit 1984, de muziek was genomineerd voor een Grammy Award, Academy Award en Golden Globe.
- White Nights uit 1985, met name de beelden uit Finland, Portugal, Verenigd Koninkrijk, Sovjet Unie en Oostenrijk zijn erg mooi.
- La Bamba uit 1987, het mooie waargebeurde verhaal over Ritchie Valens
- Everybody All Amercian uit 1988
Vervolgcarrière, jaren negentig en verder
In de jaren negentig ging hij door met mooie speelfilms maken en hij maakte in 1995
Dolores Claibore met Kathy Bates en Jennifer Jason Leigh. In 1996 maakt hij
When we were kings over het kampioenschap tussen Muhammad Ali and George Foreman. Hiermee behaalde hij een Oscar/Academy Award voor mooiste documentaire.
Een goed jaar later maakte hij met Al Pacino en Keanu Reeves de spannende thriller
Devil’s Advocate, met een verhaal dat je aan het denken zet. Na de eeuwwisseling ging hij gewoon door en naast het verhaal rond Ray Charles, wat overladen werd met nominaties en prijzen, maakt hij ook
Smooth Criminal: The Michael Jackson Story. Een verhaal waar lang over gesproken werd. Met
The Comedian uit 2016 met Robert de Niro en Danny de Vito, namen die normaal wel voor succes staan, maakt Hackford een keer een film die niet goed ontvangen werd.
Hackford de eigenzinnige regisseur
Hackford staat te boek als eigenzinnig mens en regisseur. Hoewel zijn eigenzinnigheid niet door iedereen in de filmwereld evenveel geapprecieerd werd en wordt, het kan immers nogal risicovol zijn. Het gaat immers meestal over veel geld. Al metal heeft het hem geen windeieren gelegd. Tot op heden is hij nog steeds actief als regisseur en producer.
Tot slot
Veel filmmakers gaan mee in de stroom van wat gewenst is op dat moment. Hackford kiest heel bewust zijn speelfilms en wil zijn eigen verhaal draaien. Dat levert meestal de mooiste plaatjes op, maar is ook risicovoller. Toch maakt dit eigenzinnige mens er meestal mooi werk van dat gretig aftrek geniet in de bioscopen.