recensie

Filmrecensie: White Christmas, een kerstklassieker

De kerstfilm "White Christmas", met het wereldberoemde gelijknamige liedje van de hand van Irving Berlin, is een echte kerstklassieker uit de oude doos. De musical doet dan ook oubollig aan, maar het is en blijft een film die je toch één keer in je leven moet gezien hebben. Met fantastische acteurs als Danny Kaye, Bing Crosby, Rosemary Clooney en Vera-Ellen. Op het liedje "I'm dreaming of a white Christmas" is het wel wachten tot de allerlaatste minuten van de film.

White Christmas: de film

Wereldoorlog II

De film begint op het einde van de Tweede Wereldoorlog. Soldaat Davis en Kapitein Wallace voeren een kerstact op voor de soldaten. Net wanneer iedereen wil vertrekken, valt er een bom. Davis duwt Wallace onder een kar en redt op die manier zijn leven. Zelf raakt hij gewond aan zijn rechterarm. Korte tijd later chanteert Davis Wallace hiermee. Hij wil namelijk met hem als duo gaan zingen. Wallace stemt noodgedwongen toe en het duo wordt na de oorlog een groot succes.

Ontmoeting met de zusjes Haynes

Op een dag gaan ze op aanraden van een legermakker naar een optreden kijken van de Haynes zusjes in Florida. Eerst zijn ze niet erg enthousiast, want ze moeten binnenkort zelf een grote show opvoeren aan de andere kant van het land. Maar beiden vallen toch voor de zusjes en kunnen hun act wel smaken. Wanneer blijkt dat de zussen in de problemen zitten, besluit Davis hen te helpen. Om de sheriff die hen komt arresteren af te leiden, geven beide mannen een parodie op de act van de zussen. Ondertussen kunnen de zussen verdwijnen en de trein nemen naar Vermont met de tickets van het mannelijk duo. Wanneer Wallace hier achter komt, is hij niet erg happy. De mannen moeten voor zichzelf nieuwe tickets kopen. Maar ook hier weer chanteert Davis Wallace met zijn gewonde arm. Om zich te doen vergeven, nodigen de Haynes zussen de mannen uit om met hen een week in Vermont, een befaamd skioord, door te brengen.

Naar Vermont

Aangekomen in Vermont, merken de mannen dat het hotel eigendom is van hun oude legerkameraad, generaal Waverly. Deze dreigt failliet te gaan door gebrek aan sneeuw en bijgevolg ook aan klanten. De mannen besluiten hun oude legermakker te helpen. Ze besluiten hun hele show naar Vermont te halen, hem daar op te voeren en zo alsnog toeristen te lokken. Of hun plan ook lukt en of de vier koppeltjes worden? En of het dan toch nog een witte kerst wordt? Kijk en je zal een antwoord krijgen op je vragen.

Technische gegevens van de film

• Titel: White Christmas
• Regisseur: Michael Curtiz
• Opnames tussen september en november 1953
• Uitgekomen in 1954
• Muziek: Irving Berlin
• Eerste film geproduceerd en uitgebracht met VistaVision
• Recordomzet van 12 miljoen dollar in 1954
• Genre: musical
• duur: 120 minuten
• De Vermont Inn was een aangepaste versie van het oorspronkelijke decor van de Holiday Inn
• In 2004 kwam er een toneelversie van de film uit: "Irving Berlin's White Christmas"
• De film kwam uit op video en is ook verkrijgbaar op DVD. Op de DVD als bonus ook commentaar op de film en op de acteurs door Rosemary Clooney.

Cast

• Phil Davis: Danny Kaye. Deze acteur was eigenlijk maar derde keus. Eerst werd de rol aangeboden aan Fred Astaire, maar deze vond er niets aan en was eigenlijk ook al aan het uitbollen. Daarna werd de rol voorgesteld aan Donald O'Connor, maar deze werd ziek en kon dus niet meedraaien. En toen kwam Danny Kaye uit de bus. Met zijn smakelijke lach en zijn gevoel voor humor vult Danny Kaye deze rol perfect in.
• Wallace: Bing Crosby
• Betty: Rosemary Clooney, de oudere zus. In werkelijkheid was Rosemary Clooney een pak jonger dan Vera-Ellen. Haar bekende achternaam doet waarschijnlijk bij velen een belletje rinkelen. Inderdaad, Rosemary Clooney is de tante van George Clooney.
• Judy: Vera-Ellen, de jongste zus in de film maar in werkelijkheid dus een pak ouder dan Betty.
• De huishoudster: Mary Wickes, het nieuwsgierig aagje dat een belangrijke rol speelt in de evolutie van het verhaal
• Generaal Waverly: Dean Jagger

White Christmas: de song

De song van Irving Berlin

Iedereen kent natuurlijk de song "White Christmas". Deze song werd gebruikt voor de film White Christmas in 1954 en iedereen associeert dan ook het liedje met de film. Maar eigenlijk bestond het liedje al een hele tijd voordat het in de gelijknamige film werd gebruikt. Het liedje werd in het begin van de jaren dertig geschreven door Irving Berlin, een Rus die in 1893 naar Amerika verhuisde met de Red Star Line.

In de film 'Holiday Inn'

De eerste versie van "White Christmas" bleef echter jaren ongebruikt in een la liggen. Tot de film Holiday Inn werd geschreven. Een film met Fred Astaire en Bing Crosby in de hoofdrollen. Irving Berlin haalde de eerste versie van White Christmas uit zijn la, sleutelde er wat aan en diende het liedje in. De film kwam uit in 1942 maar niemand schonk veel aandacht aan de song.

Kerst 1942: de doorbraak

Tot de Armed Forces Radio het met kerst 1942 grijs draaiden voor de soldaten die niet naar huis konden. Toen werd het plotseling een enorm succes. Ook in 1945 en 1946 werd het liedje op single uitgebracht rond de kerstperiode en telkens werd het goed onthaald.

In de film 'White Christmas'

In 1948 zingt Crosby een nieuwe versie in, met meer kersttoeters en -bellen. Het is deze versie die wordt gebruikt in de film White Christmas uit 1954. De White Christmas film lijkt een beetje op de Holiday Inn-film, maar heeft toch een ander plot. Later werd "White Christmas" ook nog eens gebruikt in "Blue skies".

Andere songs uit White Christmas

Alle liedjes in White Christmas werden gecomponeerd door Irving Berlin. De film begint met de kerstact bij het leger tijdens de oorlog. Hierin wordt "White Christmas" gezongen door Bing Crosby, gevolgd door "It's Cold Outside", ook gezongen door Bing Crosby. De finale is "The Old Man", gezongen door Bing Crosby, Danny Kaye en een koor. Dit laatste nummer is een danklied voor generaal Waverly.

Daarna krijgen we een medley van de successen van het duo Davis en Wallace: "Heat Wave" / "Let Me Sing and I'm Happy" / "Blue Skies". Wanneer beide mannen naar het optreden van de zussen gaan zien, brengen deze "Sisters" ten berde, gezongen door Rosemary Clooney & Trudy Stevens. Vera-Ellen is niet de echte zangeres van alle liedjes, zij playbackt maar. Dansen kon ze als de beste, zingen was niet echt haar ding. Dus zong Trudy Stevens alle liedjes van de film in. Het liedje "Sisters" wordt nog eens hernomen maar nu zijn het de verkleedde mannen die optreden. Deze versie stond oorspronkelijk niet in het scenario. De twee mannen improviseerden het en aangezien het zo veel succes kende bij de filmploeg, werd het in het scenario verwerkt.

"The Best Things Happen While You're Dancing" zingt Danny Kaye met een koor. In de trein zingen de twee duo's "Snow", maar ook hier is het weer Trudy Stevens die voor Vera-Ellen zingt. De oorspronkelijke titel van het liedje "Snow" was "Free" en het liedje ging ook helemaal niet over sneeuw.

In de lodge oefenen de duo's en krijgen we een Minstrel Show Medley: "I'd Rather See a Minstrel Show"/"Mister Bones"/"Mandy" (Gezongen door: Crosby, Kaye, Clooney,& het koor). Wanneer Wallace en Betty elkaar 's nachts ontmoeten in de keuken, elk op zoek naar een snack, raken ze aan de praat en tot slot zingen ze "Count Your Blessings Instead of Sheep". Ook deze passage stond oorspronkelijk niet in het scenario, maar was het gevolg van improvisatie. "Choreography", gezongen door Danny Kaye en "Abraham", een instrumentaal nummer, zijn de volgende nummers. "Love, You Didn't Do Right By Me" wordt gezongen door Rosemary Clooney in haar eigen show en verwijst natuurlijk naar haar liefdesbreuk. De man die samen danst met Rosemary, George Chakiris, zou later een Oscar krijgen voor Best Supporting Actor in West Side Story.

Tijdens de slotshow brengt Bing Crosby "What Can You Do with a General? ". Daarna volgt "Gee, I Wish I Was Back in the Army", gezongen door Bing Crosby, Danny Kaye, Rosemary Clooney en Trudy Stevens. En daarna volgt natuurlijk de grote finale met het langverwachte "White Christmas", gezongen door de twee duo's en een koor.

Van de oorspronkelijke liedjes werd nooit een soundtrack uitgebracht, door problemen met de rechten van de artiesten. Later kwamen er toch twee CD's uit met de liedjes op. Op één van de CD's zingt Peggy Lee in de plaats van Rosemary Clooney, op de andere CD is het Rosemary Clooney zelf die de liedjes zingt. "Sisters" zingt ze in duet met haar eigen zus Betty Clooney.

Beoordeling

Een goede oubollige kerstklassieker, perfect in de sfeer van de naoorlogse periode. Voor jongere generaties misschien iets te oud, te traag en te braaf. Toch schitterende acteerprestaties van alle acteurs, prachtige (tap)dansacts en soms grappige, soms ontroerende liedjes. Het plot is voorspelbaar, maar dat stoort niet. Een leuke familiefilm die verschillende generaties kan verenigen rond het televisietoestel in de kerstperiode.