Franse film: Le père Noël est une ordure

"Le Père Noël est une ordure" is een Franse cultfilm waar ieder jaar miljoenen Fransen naar kijken tijdens de kerstperiode. De film is gebaseerd op een gelijknamig toneelstuk dat werd geschreven door de café-theatergroep Le Splendid. Het grootste deel van deze Franse kerstfilm speelt zich af in het kantoor van SOS Détresse Amitié, een hulplijn voor mensen met problemen. In 2004 werd het theaterstuk hernomen in het kader van Télévie.

Le père Noël est une ordure: het verhaal

Kerstavond. In het kantoor van SOS Détresse Amitié, een telefonische hulplijn voor mensen met problemen zijn twee vrouwen van wacht, de bekrompen Thérèse en de hooghartige Mme. Musquin. Deze laatste zit echter op hete kolen want ze moet naar een familiekerstfeestje. Ze wacht op Pierre die haar moet komen aflossen. Wanneer deze eindelijk aankomt, stapt Mme. Musquin in de lift die halverwege blokkeert! Met de geschenken voor haar neefjes tracht ze zichzelf te bevrijden. Met een schroevendraaier uit een speelgoedgereedschapskist tracht ze het paneel los te vijzen en met de speelgoedtrompet tracht ze de aandacht te trekken. Niemand hoort haar bij SOS Détresse Amitié want ondertussen wisselen Thérèse en Pierre cadeautjes uit en wordt er veel gelachen. De telefoon rinkelt verschillende malen. De hoogzwangere Josette met de verschrikkelijke stem heeft haar agressieve echtgenoot Félix verlaten. Een travestiet belt en vraagt of hij langs mag komen. Ook Zadko komt geregeld langs met Bulgaarse specialiteiten. Wanneer Josette, roepnaam Zézette, en de travestiet Katia in het kantoor komen binnenvallen, wordt het een echt zothuis bij SOS Détresse Amitié. Met de komst van Félix gaan de poppen echter echt aan het dansen. Er valt zelfs een dode waar men zo snel mogelijk van af moet zien te geraken... .

Cast en technische gegevens

• Titel: Le père Noël est une ordure (vrij vertaald: De Kerstman is uitschot). De zin wordt door Josette gezegd in de film. Ze heeft het op dat moment tegen haar echtgenoot Félix.
• Genre: komedie
• Release in de cinemazalen: 25 augustus 1982
• Regisseur: Jean-Marie Poiré
• Scenario: Jean-Marie Poiré en Le Splendid
• Muziek: Vladimir Cosma
• Decors: Willy Holt
• Land: Frankrijk
• Taal: Frans
• Duur: 90 minuten
• Engelse versie: Santa Claus is a Bastard
• Félix: Gérard Jugnot
• Katia: Christian Clavier
• Pierre: Thierry Lhermitte
• Thérèse: Anémone
• Zézette: Marie-Anne Chazel
• Mme. Musquin: Josiane Balasko
• Zadko Preskovitch: Bruno Moynot
• Apotheker: Jacques François
• M. Leblé: Martin Lamotte
• Mme. Leblé: Claire Magnin
• Beller met sexuele problemen: Michel Blanc (komt niet in beeld)

Le père Noel est une ordure, van theaterstuk tot film

Het stuk werd gemaakt in 1979 door het theatergezelschap Le Splendid. Het stuk kent een groot succes en het theatergezelschap moet verhuizen naar het Théâtre de la Gaîté Montparnasse vanaf januari 1980. Het is in dit grotere theater dat het stuk wordt opgenomen. Het stuk wordt geregeld uitgezonden. In 1982 wordt het stuk dan omgevormd tot film. Aanvankelijk kent de film niet zo'n groot succes. Hij wordt slechts populair door de vele heruitzendingen op televisie.

Le Splendid

Van cafétheatergroep naar volwaardige acteurs

In de film "Le Père Noël est une ordure" speelt de hele bende van Le Splendid mee. Le Splendid was in het begin een cafe-theatergroep. Deze groep werd opgericht door een aantal acteurs en auteurs in 1974. Ze begonnen in een achterzaaltje van een bistro dat zich in Parijs, in de Rue des Lombards op het nummer 10 bevond. Later verhuisden ze naar de Rue du Faubourg Saint-Martin. De oorspronkelijke bezetting bestond uit Christian Clavier, Michel Blanc, Thierry Lhermitte en Gérard Jugnot. Deze vier mannen waren jeugdvrienden en hadden samen school gelopen. Daarbij kwamen ook nog Josiane Balasko, Marie-Anne Chazel, Bruno Moynot en Claire Magnin. In de jaren tachtig maakten zij zo'n twintigtal films, waaronder "Papy fait de la Résistance", de reeks van "Les Bronzés" en deze "Le Père Noël est une ordure". Christian Clavier speelde later ook in "Astérix et Obélix: Mission Cléopâtre", Thierry Lhermitte schitterde in "Le diner des cons" en Gérard Jugnot werd vooral bekend door zijn schitterende vertolking in "Les Choristes".

2004: het stuk wordt hernomen voor Televie

In 2004 wordt het theaterstuk nieuw leven ingeblazen in het kader van Télévie, een organisatie die geld inzamelt voor het Kankerfonds. Christian De Paepe, radiopresentator bij RTL kruipt in de rol van Félix, de nepkerstman. Télévie ligt hem nauw aan het hart want zelf verloor hij een kindje van twee jaar in 1982.Sandrine Dans incarneert Thérèse, Jacques van den Biggelaar wordt Katia en heeft veel moeite met zijn hoge schoenen in maat 45, Luc Gilson kruipt in de huid van Pierre en Sabrina Jacobs is Zézette. Meneer Preskovitch wordt gespeeld door Jean-Paul Andret. De regie is in handen van Jean-Paul Andret die ook meneer Preskovitch speelt en de casting gebeurt door Michèle Etzel en Luc Gilson. Het stuk werd elf keer gespeeld van 11 december 2004 tot 19 februari 2005 en leverde Télévie een mooi bedrag op. Van elke 11 euro voor de tiketten ging 10 euro naar Télévie.

Weetjes

• Sommige Franse cinema's hebben de film geweigerd omdat ze vonden dat de titel aanstoot gaf en helemaal niet bij kerst paste. Andere cinema's zetten de film op de affiche onder de naam "Le Père Noël est ... presque ... une ordure". Ook door de RATP (metro in Parijs) werden de affiches geweigerd.
• De oorspronkelijke affiche voor de film werd getekend door Reiser, die toen werkte voor Charlie Hebdo.
• De film is een aanpassing van een gelijknamig toneelstuk dat door de bende van Le Splendid werd gemaakt in 1979.
• De eerste scene van de film werd gefilmd in Parijs op de grote boulevards tijdens de kerstperiode. Dit gebeurde zonder toestemming. De rest van de film werd gefilmd in een studio in Epinay-sur-Seine. Het gebouw met lift en drie verdiepingen werd speciaal voor de film gebouwd.
• De affiches van Charles Bronson die worden getoond, bestaan niet echt. Ze werden ontworpen voor de film door Willy Holt.

Cultreplieken

Voor veel Fransen zijn een aantal replieken uit het stuk en de film oneliners geworden. Zo zijn er de zinnen "Félix a un gros kiki" , "c'est c'la oui", "ça dépend, ça dépasse", "c'est fin, très fin, ça se mange sans faim" en "Je ne vous jette pas la pierre,
Pierre". Deze zinnen kan je zonder moeite terugvinden op het internet.

Eigen mening

Franse films, je hebt ze in verschillende categorieën. De serieuze Franse film zoals "Les Choristes", "Intouchables" of "La vie est un long fleuve tranquille". De grappige films zoals die met De Funès of "Bienvenue Chez les Ch'tis". En dan heb je de komedies die grappig zouden moeten zijn maar die maar flauw overkomen. "Le Père Noël est une ordure" past naar mijn mening in deze categorie. Er wordt heel veel in gepraat en voor een niet Franstalige zal het zeker niet makkelijk te volgen zijn. De verschrikkelijke stem van Zézette werkt serieus op de zenuwen. De moppen zijn flauw en voorspelbaar. Het geheel doet vulgair aan. Het is helemaal geen familiefilm want er komen scenes in die niet voor kinderen geschikt zijn (de vrijpartij in het bad en het versnijden van het lijk). Met kerst heeft de film ook al niet veel te maken. Ok, het is kerstavond, Félix loopt de hele film in een kerstmanpak rond en de mensen bellen omdat ze eenzaam zijn. Maar dat is het dan ook. Waarom de Fransen deze film een cultfilm noemen en hem ieder jaar weer programmeren, blijft mij een raadsel... .