recensie

Recensie film: The Longest Ride

The Longest Ride, een film van de makers van Dear John en The Notebook. Met als hoofdpersonen Scott Eastwood en Britt Robertson is het tijd om even lekker weg te zwijmelen. Een prachtig en voorspellend liefdesverhaal tussen voormalig rodeokampioen Luke en de kunstgeschiedenisstudente Sophia. Hun verschillende wegen stellen hun relatie zwaar op de proef.

• Regie: George Tillman Jr.
• Cast: Scott Eastwood (Luke Collins), Britt Robertson (Sophia Danko), Alan Aldo (Ira Levinson), Jack Huston (jonge Ira), Oona Chaplin (Ruth)
• Speelduur: 128 minuten
• Jaar: 2015

Nicholas Sparks

De boeken van schrijver Nicholas Sparks dienen al jaren om menig wegzwijmelfilm te maken. Al sinds 1999 worden zijn verhalen verfilmd. The Notebook uit 2004, was tot nu toe het hoogtepunt. Ondanks dat de vele verfilmingen inmiddels veel op elkaar beginnen te lijken, lijkt het publiek voor de romantische films van Nicholas Sparks totaal niet moe. The Longest Ride is alweer de tiende verfilming van een boek van Nicholas Sparks.

The Longest Ride

The Longest Ride gaat over een liefde tussen voormalig rodeokampioen Luke en de kunstgeschiedenisstudente Sophia. Luke wil graag zijn comeback maken na zijn vreselijke ongeluk. Sophia is van plan om naar New York te vertrekken voor haar droombaan.
Nadat de vriendinnen van Sophia haar hadden overgehaald om een middagje mee te gaan naar een rodeo, ontmoet Sophia, Luke. Nadat enkele gesprekken, volgt er een date. Hun eerste date, is ook gelijk hun laatste date, vanwege de dromen die beide hebben.

Wanneer Luke en Sophia terugrijden van hun eerste date, begint het te regenen en te onweren. Snel rijden ze naar huis, totdat Luke opeens stopt en de auto uitspringt. Er is een auto tegen de boom aangereden en al snel zien zij dat er een vlam ontstaat bij de motorkap. Snel rennen Luke en Sophia naar de auto toe, ze zien een meneer in de auto. Luke haalt hem er uit, hij is niet goed aanspreekbaar, het enige wat hij kan zeggen is dat de doos nog uit de auto moest worden gehaald. Snel pakt Sophia de rieten koffer en rent naar de auto van Luke. Luke en Sophia rijden met de man naar het ziekenhuis en daar wordt hij opgenomen. Sophia blijft in het ziekenhuis en wanneer de zuster komt om te vertellen dat het goed gaat met de man, gaat Sophia naar hem toe. Ira, de naam van de man, kijkt verbaast op en is Sophia en Luke erg dankbaar. Ondanks dat het goed gaat met de man, moet hij nog enkele dagen blijven in het ziekenhuis.

Sophia gaat elke dag langs en leest de slechtziende Ira de brieven voor die hij aan zijn vrouw schreef. Het verhaal springt terug in de tijd. Het jonge stel, Ira en Ruth, worden verliefd. Hun geluk wordt verstoord door de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal van Ira en Ruth lijkt erg op het verhaal van Sophia en Luke. Ondanks dat het verhaal van Ira en Ruth iets oubollig is, is het een goed referentiekader voor het leven van Sophia en Luke.

Voorspellend en verrassend tegelijk

De verhaallijn tussen de twee is vanaf het begin van de film al erg voorspelbaar. Sophia en Luke blijken tegenpolen van elkaar te zijn. Sophia vindt Lukes werk veel te gevaarlijk, terwijl Luke de kunstwereld maar saai vindt. Het blijkt dat zij niet veel gemeen hebben, maar ondanks dat zoeken ze elkaar telkens weer op. Zoals het voorspellend eind in de film laat zien, echte liefde overwint alles.

Het is een film waarbij je kunt lachen, huilen en verliefd kunt worden op de personages. De extra verhaallijn in de film maakt het erg opvallend. Er zijn vele langdurige flashback die het doen en laten van de romanticus Ira toont. De film begint met een ongeplande liefde, gevolgd door vele moeilijkheden in de liefde en eindigt met een cliché. Desondanks raakt de kijker zeker niet verveeld. De verhaallijn van Ira en Ruth is in tegenstelling tot die van Luke en Sophia, minder voorspelbaar en speelt zich gedeeltelijk af in de oorlog.

Het is een prachtige film, je kunt lekker genieten van een voorspellend liefdesverhaal. Hoewel er opeens een verrassende wending in het verhaal komt, blijft het eind voorspellend.

The Longest Ride biedt wat er van Nicholas Sparks' boeken te verwachten valt: de liefde overwint alles. Een voorspellend liefdesverhaal om even lekker bij weg te zwijmelen!