recensie

Franse film: 'A bras ouverts' van Philippe de Chauveron

'A bras ouverts' is een Franse film en de opvolger van 'Qu'est-ce qu'on a fait au bon dieu?'. Hoofdacteurs zijn Christian Clavier en Ary Abittan, die reeds eerder in films van Philippe de Chauveron meespeelden. Nieuwkomer is Elsa Zylberstein. Jean-Etienne Fougerole is een auteur die net een boek uit heeft met als titel 'A bras ouverts'. Zijn boek doet het niet goed in tegenstelling tot dat van zijn rivaal Clément Barzach. Tijdens een televisiedebat belooft hij om de eerste minderbedeelde die aan zijn deur komt kloppen, binnen te halen. Een uitspraak die niet zonder gevolgen blijft want al snel staat de Roma-clan van Babik aan de tuinpoort van zijn riante woning.

A bras ouverts: het plot van de film

Jean-Etienne Fougerole en zijn vrouw Daphné zijn rijke petits bourgeois die in een poepchique villa wonen in Marne-la-Coquette. Zij laten zich bedienen door een Indische butler, Ravi. Daphné is kunstenares en maakt kunstwerken uit allerlei wegwerpmaterialen. Jean-Etienne is professor aan de universiteit en schrijver. Zijn laatste boek heet 'A bras ouverts'. Hierin neemt hij het op voor minderheden en minderbedeelden. Volgens hem zou iedereen iemand zonder thuis in huis moeten halen. Tijdens een televisiedebat gaat hij de confrontatie aan met Clément Barzach, een auteur waarvan de ideeën diametraal tegenover de zijne staan en waarvan het boek wel succes heeft. In het heetst van de strijd laat Jean-Etienne zich gaan en belooft hij om de eerste persoon in nood die voor zijn deur staat, binnen te halen. Deze uitspraak blijft niet zonder gevolgen want diezelfde avond al staat een familie Roma voor zijn deur. Hij kan niet anders dan de Babikclan binnen te laten op zijn riant domein. Hij laat hen met hun gammele carvan kamperen in zijn mooi aangelegde tuin. Wat volgt is een clash tussen twee verschillende werelden en culturen, waarbij zoon Lionel Fougerole zijn ouders vaak tot de orde moet roepen. Hoofdreden van Jean-Etienne Fougerole om de Babikclan te dulden is immers enkel de verkoop van zijn boek op te krikken en moeder Daphne is al helemaal niet op haar gemak met die bende "wilden".

Regisseur en acteurs

Regisseur

De regisseur is hier Philippe De Chauveron, die ook 'Qu'est-ce qu'on a fait au bon dieu?' regisseerde. De scenaristen zijn Guy Laurent en Marc De Chauveron.

Hoofdrolspelers

Jean-Etienne Fougerole wordt gespeeld door Christian Clavier. Zijn vrouw Daphné wordt gespeeld door Elsa Zylberstein. Babik wordt vertolkt door Ary Abittan. De Indische butler Ravi is eigenlijk een blanke acteur, namelijk Armen Georgian. Zoon Lionel wordt gespeeld door Oscar Berthe.

Verdere acteurs

Naast de hoofdacteurs spelen ook nog mee:

• Cyril Lecomte als nep-Roma Erwan Berruto
• Nanou Garcia als Isabelle Cheroy
• Mirela Nicolau als Simza
• Sofiia Manousha als Fidélia Martinez
• Ioana Visalon als Somerta
• Marian Samu als Piti
• Anaïs Dopinescu als Renata
• Nikita Dragomir als Lulughia
• Raisa Mihai als Fernanda
• Inan Cicek als Crouch
• Marc Arnaud als Clément Barzach

Weetjes over de film

De titel

A bras ouverts betekent met open armen. Het is tevens de titel van het nieuwste boek van Jean-Etienne Fougerole, waarin hij vraagt om minderbedeelden met open armen te ontvangen en niet te veroordelen. Babik blijft Jean-Etienne heel de film door Bras Ouverts noemen, tot grote ergernis van deze laatste.

Technische gegevens over 'A Bras Ouverts'

'A bras ouverts' is een Frans-Belgische komedie die begin 2017 in de Franse zalen werd vertoond en daarna in verschillende talen werd vertaald. Half 2017 was de film al verkrijgbaar op DVD. De productie heeft zo'n kleine 17 miljoen euro gekost en er werd enkel in Parijs gedraaid. 'A bras ouverts' duurt zo'n 90 minuten. In de film worden verschillende Franse liedjes ten berde gebracht door Babik, onder andere Les Petites femmes de Pigalle van Serge Lama en La Chenille van La Bande à Basile.

Ontgoochelende opvolger van 'Qu'est-ce qu'on a fait au Bon Dieu?'

Na het succes van de ook al omstreden film 'Qu'est-ce qu'on a fait au bon dieu?' uit 2014 regiseerde Philippe de Chauveron 'A bras ouverts' en hoopte hij op evenveel bijval. Dit was niet het geval.

Cliché na cliché na cliché

In 'A bras ouverts' wordt stevig de draak gestoken met de Roma, die zeker niet vereenzelvigd willen worden met zigeuners. Alle clichés worden uit de kast gehaald om de Roma te typeren. Ze liegen, ze profiteren, ze stelen, ze bedriegen. Ze spelen muziek en zingen, leven van dubieuze beroepen, eten mollen en egels, zijn onhygiënisch en leven in een vuile, overbevolkte caravan. De eer van de vrouwen wordt desnoods met geweld verdedigd. Daar tegenover wordt dan de kleinburgerlijke maar toch schijnbaar verdraagzame familie Fougerole geplaatst. Vol goede bedoelingen op papier maar met een chique huis in een chique buurt en een Indische butler die alsnog als familie wordt beschouwd. Wanneer beide tegenpolen met elkaar in contact komen, worden er nog meer clichés uit de kast gehaald.

Flauwe grappen en bedroevend einde

Er zitten wel een paar flauwe grappen in die doen glimlachen maar over het algemeen kabbelt de film rustig verder en vraag je je geregeld af waartoe dit gaat leiden. Er worden verschillende thema's aangehaald, maar geen enkele wordt tot op de bodem uitgespit of ten volle gebruikt. Noch de kleinburgerlijkheid van de Fougeroles, noch het asociale kantje van de Roma, noch de homoseksualiteit van Barzach. Het einde is een beetje bij de haren gesleurd en overdreven. Je blijft onvoldaan en teleurgesteld achter en vraagt je na afloop van de film af "was dat het nou?". Het zou een happy end moeten zijn maar het voelt heel kunstmatig en geforceerd aan.

Acteerprestaties

Christian Clavier doet zijn best om geloofwaardig over te komen. Elsa Zylberstein speelt een kleinburgerlijke kunstenares met geld maar komt niet altijd echt overtuigend over. De enige die wel overeind blijft met zijn acteerprestatie is Romavader Babik. Hij is grappig, joviaal en speels.

Publiek en media

In het algemeen wordt 'A bras ouverts' overal slecht ontvangen. Zowel de Franse als de Belgische en Nederlandse critici en pers kraakt de film omwille van zijn karikaturale toon, bedroevende inhoud en flauwe grappen. Enkel enkele die hard fans van de Franse humor blijven de film verdedigen en vinden hem hilarisch. De gustibus et coloribus...

Ontgoochelend

Wie na 'Qu'est-ce qu'on a fait au bon dieu?' een film van hetzelfde kaliber verwachtte, komt een beetje bedrogen uit en zal op zijn honger blijven zitten. Niemand weet wat nu uiteindelijk wou bewezen worden met deze film en hard lachen zal je ook niet echt.