recensie

Een artistieke Franse film: Intouchables

22 maart 2012 kwam Intouchables voor het eerst in de Nederlandse bioscopen. Een Franse film waarbij de regie in de handen van Olivier Nakache en Éric Toledano lag. Deze productie was niet alleen te beschouwen in de normale bioscopen, maar ook in artistieke filmhuizen. Intouchables, welke in Frankrijk overigens 'paries' heet, is een alternatieve film met humor en drama. De film kan gezien worden als een groot succes. Niet alleen in Frankrijk, maar ook in Italië, België en Nederland deed de film het uitstekend. En met alleen al in Frankrijk een opbrengst van bijna 80 miljoen euro, 9 nominaties en 1 Cesar is deze film een ware topper in zijn soort. Maar wat is de kracht achter het verhaal? Waarom wordt deze film zo goed gevonden?

Het verhaal

De film 'Intouchables' gaat over een rijke man, Philippe, die een dwarslaesie heeft opgelopen. Hierdoor kan hij alleen nog maar zijn hoofd bewegen. Hij is opzoek naar een nieuwe verzorger voor hem. Driss is een probleemjongen die verplicht moet solliciteren, om in aanmerking te komen voor een uitkering. Zonder de intentie om de baan serieus te nemen, wordt hij aangenomen. Driss, afkomstig uit een achterbuurt, komt nu in een enorm huis te wonen. Hij voelt zich als een klein kind in een snoepwinkel. Langzamerhand ontstaat er een band tussen de twee. Deze vloeit voort uit de eigenschappen van de twee heren. Driss, trekt zich nergens voor terug en Philippe wilt meer vrijheid. Hun band krijgt een enorme boost, nadat Philippe midden in de nacht last krijgt van moeilijk ademhalen. Langzamerhand nemen ze eigenschappen van elkaar over. Zo begint Driss met schilderen en vermaakt Philippe zich met de soul muziek van Driss. Driss krijgt bezoek van zijn ‘probleem broertje’ die hem over thuis vertelt, waar Driss niet meer welkom is.

Na een tijdje zit het contract van Driss erop bij Philippe. Driss besluit terug te gaan naar zijn moeder, om zijn familiebanden weer goed te maken. Wanneer Philippe een vervanger vindt, blijkt deze niet goed genoeg. Ze delen niet dezelfde eigenschappen en de nieuwkomer weet Philippe niet aan het lachen te maken. Na enige tijd komt Driss Philippe helpen omdat hij in een diepe dip gekomen is. In werkelijkheid, komen ze weer samen omdat ze elkaar missen. Driss weet Philippe weer in een goede bui te brengen, door hem met een vrouw in contact te brengen. In dit weekend beseffen ze maar al te goed, dat ze elkaar heel hard nodig hebben. Driss heeft Philippe nodig omdat hij hem normen en waarden leert, terwijl Philippe Driss nodig heeft omdat hij door hem zijn vrijheid en de zin in het leven terug krijgt

Recensie

De film werd beloond met 9 nominaties en 1 grote prijs. Dit is naar mijn mening zeker verdiend. Het goede acteer werk van de twee hoofdpersonen en het goede verhaal wordt daarmee absoluut beloond. Philippe, gespeeld door François Cluzet, is verlamd. Hij weet op uitzonderlijke wijze, dit karakter te vertellen op het beeldscherm. Het is bewonderenswaardig, hoe geloofwaardig hij overkomt.

Genre

De film zelf staat aangegeven als 'dramatische komedie'. Dramatisch is het licht, maar komisch is het zeker. Het contrast tussen een gekleurde man uit een sloppenwijk en een rijke man die niks meer kan, wordt op een leuke, maar zeker ook emotionele manier in beeld gebracht. Bijvoorbeeld wanneer Philippe Driss meeneemt naar een opera.

Minpunten

Het mindere aan de film was echter het einde. Je krijgt de personen te zien, waar het verhaal op gebaseerd is. De overeenkomsten van de gespeelde Philippe en de echte Philippe zijn groot. Goed gekozen dus. Driss echter, blijkt in werkelijkheid Arabisch te zijn, waardoor het verhaal een totaal andere wending heeft. Het is spijtig dat de werkelijkheid niet goed overgenomen is.

Budget

Het budget voor de film was €9.500.000,-. Het aantal bezoekers alleen al in Frankrijk is meer dan 19 miljoen. En in Nederland is het de best bezochte Franse film ooit. Een bizarre prestatie, voor een film met dit budget.

Eindoordeel

Het is zeker een aanrader om naar toe te gaan. De film is een ideale combinatie tussen humor en drama. Het is ook zeker een goed script. Soms moet je iemands andere wereld bereiken om erachter te komen wat je zelf mist.