recensie

The Curious Case of Benjamin Button

De film van 2009 met maar liefst 13 Oscar Nominaties: The Curious Case of Benjain Button. Benjamin Button (Brad Pitt) leeft achterstevoren. Hij wordt geboren als een oud gerimpeld mannetje van 86 en wordt steeds jonger. Op zijn 50e wordt hij verliefd op Daisy (Cate Blanchett). In het begin lijkt alles goed te gaan, maar naarmate zij steeds ouder wordt, wordt hij steeds jonger. Gelukkig oud worden, hoe moet dat nu?

Het verhaal

De bejaarde Daisy (Cate Blanchett) ligt op haar sterfbed iin het ziekenhuis in New Orleans terwijl orkaan Katrina nadert. Haar dochter Caroline (Julia Ormond) zit bij haar bed en leest voor uit een dagboek. Ze begint te vertellen over het verhaal van een blinde klokkenmaker Gateau die opdracht heeft om een nieuwe klok te maken voor in de stationshal. Na het horen van het overlijdensbericht van zijn zoon in de Eerste Wereldoorlog, werkt hij gestaag door aan zijn klok. Opzettelijk maakt hij een klok die achteruit loopt, in de hoop dat de overledenen uit de oorlog terug zullen keren. Hierna vraagt Daisy aan Caroline om verder te lezen uit het dagboek, bestaande uit foto's en kaarten geschreven door Benjamin Button. Caroline begint te lezen en het verhaal begint met de geboorte van Benjamin.

Het verhaal begint op 11 November 1918, de dag dat Benjamin geboren wordt met het uiterlijk en de gebreken van een 86 jaar oude man. Zijn moeder sterft kort na de geboorte en zijn vader neemt Benjamin mee naar buiten en legt hem ten vondeling op de trap van een verzorgingstehuis. Queenie (Taraji P. Henson) en Tizzy (Mahershalalhashbaz Ali), een stel dat werkt in het tehuis, vinden Benjamin. Queenie, die zelf geen kinderen kan krijgen, besluit de baby mee naar binnen te nemen en noemt hem Benjamin.

Na verloop van tijd begint Benjamin steeds jonger te worden. In 1930, als Benjamin in de 70 is, ontmoet hij een jong meisje genaamd Daisy. Daisy is op bezoek bij haar oma die in het tehuis woont. Daisy en Benjamin spelen samen. Een aantal jaren later gaat Benjamin aan het werk op een sleepboot in de haven van New Orleans, onder leiding van kapitein Mike. In hun vrije tijd neemt Mike Benjamin mee naar bordelen en kroegen. En voor het eerst in zijn leven, ontmoet Benjamin Thomas Button, die verzwijgt dat hij zijn vader is. Later gaat Benjamin met de sleepboot en zijn bemanning mee om voor langere tijd op zee te werken. Daisy vraagt Benjamin om uit elke plaats waar hij komt een kaart te sturen, wat hij dan ook doet.

Tijdens een verblijf in Rusland ontmoet Benjamin een Britse dame genaamd Elizabeth Abbott en wordt verliefd op haar. Daisy hoort dit nieuws via één van Benjamins kaarten en is duidelijk aangeslagen. Elizabeth is getrouwd met een man die als spion voor de Britse overheid werkt. Toch beginnen Benjamin en Elizabeth een affaire. De affaire eindigt plotseling op 8 December 1941, de dag na de aanval op Pearl Harbor. Het enige wat Elizabeth achterlaat is een briefje met de tekst: ' Het was leuk om je te ontmoeten'.

Kort daarna breekt de Tweede Wereldoorlog uit en gaan Kapitein Mike en zijn bemanning werken voor de Amerikaanse marine. Aangekomen bij een gezonken schip raken ze in gevecht met een Duitse onderzeeër. Ze winnen het gevecht, maar bijna alle bemanningsleden, waaronder kapitein Mike overleven de strijd niet. De volgende dag vertrekt een geredde Benjamin de plaats van het onheil en ziet een Kolibrie wegvliegen. Volgens kapitein Mike is een kolibrie een wonder en vanaf dat moment ziet Benjamin de dood op een heel andere manier dan in het tehuis, waar de dood iets heel natuurlijks is.

In 1945 keert Benjamin terug naar New Orleans en ontmoet wederom Thomas Button, die stervende is. Thomas laat aan Benjamin weten dat hij zijn vader is en hem al zijn bezittingen nalaat, inclusief het huis en zijn knopenfabriek. Benjamin is in eerste instantie kwaad en overweldigt, maar sluit uiteindelijk toch vrede met zijn vader vlak voordat hij overlijdt.

Benjamin komt te weten dat Daisy een succesvolle danseres is geworden in New York en besluit op haar op te zoeken. Tijdens zijn bezoek komt Benjamin erachter dat Daisy verliefd is op een andere danser en probeert zich erbij neer te leggen dat hun levens uit elkaar gegroeid zijn. Echter als Daisy gewond raakt door een aanrijding van een auto en haar been verbrijzeld is, gaat Benjamin meteen naar het ziekenhuis in Parijs om haar op te zoeken. Daisy's eerste opmerking is: ' Jij bent perfect', duidend op Benjamin's uiterlijk. Maar door haar schaamte en frustratie stuurt Daisy Benjamin weg en vraagt hem om uit haar leven te verdwijnen.

In 1962 komt Daisy terug naar New Orleans en ontmoet daar Benjamin weer en ze wordt op slag verliefd. Benjamin verkoopt het huis van zijn overleden vader en verhuist samen met Daisy naar een Duplex woning. Daar begint Daisy haar dansschool voor jonge meiden. Daisy en Banjamin hebben nu dezelde leeftijd en leven samen gedurende de jaren '60. Ze zijn gelukkig, maar beseffen allebei heel goed dat Benjamin steeds jonger wordt terwijl Daisy steeds ouder wordt. Een aantal jaren gaan zo voorbij en dan wordt Caroline geboren, de dochter van Daisy en Benjamin. Benjamin beseft dat hij geen vader kan zijn voor Caroline, omdat hij steeds jonger wordt. En daarom besluit hij om Daisy en Caroline te verlaten en al zijn bezittingen achter te laten, zodat Daisy maar één kind hoeft op te voeden in plaats van twee.

Al lezende voor haar zieke moeder in het ziekenhuis in 2005 komt Caroline erachter dat Benjamin haar vader is. Zij is boos op haar moeder die dit al die tijd verzwegen heeft, maar komt er vervolgens achter dat Benjamin haar voor elke verjaardag een kaart heeft gestuurd.

In 1980 als Benjamin 24 jaar is, zoekt hij Daisy weer op in New Orleans. De verouderde Daisy is nu getrouwd met Frank Martin, een vriendelijke man die goed voor haar zorgt. Daisy stelt Benjamin voor aan haar man en Caroline als een oude vriend van de familie. Later ontmoeten Daisy en Benjamin elkaar in zijn hotelkamer en bedrijven de liefde. Maar ze realiseren zich allebei dat Daisy te oud is geworden voor Benjamin. Benjamin vertrekt weer en blijft jonger worden. Op een dag wordt Daisy gebeld door de sociale dienst dat ze Benjamin, nu een puber, hebben gevonden in een verlaten gebouw en dat ze haar gebeld hebben omdat haar naam keer op keer in zijn dagboek voorkwam. De sociale dienst denkt dat Benjamin dement wordt, maar hij toont meer verschijnselen van Alzheimer. Hij herinnert zich Daisy niet, en ook van zijn verleden weet hij niet veel meer. Daisy verhuist naar het tehuis waar Benjamin is opgegroeid en zorgt daar voor Benjamin.

In 2002 wordt de klok van meneer Gateau weggehaald uit de stationshal. Kort daarna, in de lente van 2003, overlijdt er een baby Benjamin in de armen van Daisy. Vlak voordat hij overlijdt, ziet Daisy in zijn ogen dat hij haar herkent.

In 2005 in het ziekenhuis zorgt orkaan Katrina ervoor dat de stroom uitvalt en verlaat Caroline even de kamer. Op dat moment overlijdt Daisy terwijl haar wens om Benjamin nog eens te zien, deels wordt beantwoord door een kolibrie die voor het ziekenhuis raam vliegt.

Beoordeling

Ik vind dit echt een geweldige film. Het acteerwerk van Brad Pitt en Cate Blanchett is fenomenaal. Deze film zet je echt aan het denken. Is het mogelijk om een leven te leiden als dat van Benjamin? Het verhaal is zo goed neergezet dat je echt gaat geloven dat het mogelijk is. Daarnaast begin je ook na te denken over dingen als leven en dood. Hoe natuurlijk is het eigenlijk dat iemand dood gaat? En als het zo natuurlijk is, waarvoor leef je dan als je toch weet dat er een einde aan komt?

Het liefdesverhaal van Benajmin en Daisy is een rode draad van de film en is heel ontroerend. Bij sommige scenes moest ik dan ook even slikken om de tranen te verdringen. Het laat ook zien dat het niet uitmaakt wat voor iemand je bent, of hoe je leven eruit ziet, echte liefde bestaat voor iedereen. En als je die liefde weet te vinden, koester het dan, want het kan je leven duren.

Film info

• Duur: 166 minuten
• Regie: David Fincher
• Land: Verenigde Staten
• Genre: Drama/Fantasy/Romantiek