recensie

Veel gierende puberhormonen in The Half Blood Prince

The Half Blood Prince bevat een groter wordende Harry Potter. De films van Harry Potter zijn voor veel ouders met jonge kinderen toch twijfelachtig. De vaart waarmee toverkracht wordt ingezet om geweld te ontketenen, waarmee vernieling en haat worden gepredikt, zijn hen een doorn in het oog. De zesde film van de zevendelige boekverfilming van de Harry Potter boeken, The Half Blood Prince lijkt echter een uitzondering op die regel. The Half Blood Prince gaat vooral over gierende hormonen.

De liefde van Harry Potter en zijn vrienden

Harry Potter and the Half Blood Prince heeft minder geweld in zich dan een doordeweekse uitzending van Sesamstraat (bij wijze van spreken). De liefde lijkt een belangrijker aspect van de film waarin een puberende Potter te zien is.

Professor Perkamentus en de klas voor toverdranken

Dat de clou van het verhaal te maken heeft met The Half Blood Prince moge getuige de titel duidelijk zijn. Wie die half bloed prins is, blijft overigens lange tijd onduidelijk in de film. De naam staat in een boek dat Harry vindt nadat hij min of meer in een klas voor toverdranken brouwen terecht is gekomen. De vele aantekeningen die in het cahier gekrabbeld staan helpen hem een goed student worden, maar helaas heeft het boek ook nare bijwerkingen. De eigenschappen van de eerste eigenaar lijken wat af te stralen op de jeugdige tovenaar en daar wordt hij niet leuker door. Vanzelfsprekend leidt alles tot het gevecht tussen goed en kwaad, waarbij in dit geval Voldemorts Deatheaters een hoofdrol spelen. De gedaanten, altijd in het zwart en die zo nu en dan transformeren in een soort alles vernietigende mist staan voor iets groters. Wat dit is, komt eigenlijk pas op het einde van de film naar voren, maar vanzelfsprekend is het Voldemort die overal achter zit. Knap gedaan is de manier waarop de herinneringen van professor Perkamentus (Dumbledore in het Engels) aan Voldemort tentoon worden gesteld. In de film zijn ze gewoon uit een potje te halen en als Harry zijn hoofd in een bak met water stopt waarin dit mengsel wordt gegoten ziet hij precies hoe alles verlopen is.

Partijtjes zwerkbal en de deatheaters

Het optreden van de deatheaters is eigenlijk het meest opvallende geweld in de film. En dat komt niet zo heel frequent voor in de 2,5 uur durende sessie. Bijna net zo spannend zijn de partijtjes zwerkbal die zich hoog in de lucht afspelen. Vooral opvallend is de rol van Ron Wemel die denkt dat hij een drankje toegediend heeft gekregen waardoor hij de ongeslagen kampioen in het luchtruim is. Ook minder goed voor de tere kinderziel is het moment dat Perkamentus een drankje moet drinken om achter het geheim van Voldemort te komen, maar daardoor niet te verdragen pijnen lijdt. Ook de komst van de necroten, doden die weer tot leven zijn gekomen kunnen schokkend zijn om te zien.

Ron Wemel en zijn vaste verkering

Een grote rol is de film is weggelegd voor de ontluikende liefdes van alle hoofdrolspelers. Ron Wemel heeft al snel een vaste verkering die aan zijn lippen zit vastgeklonken, maar dit veroorzaakt voor Hermelien enorme hartenpijn, want ook zij is verliefd op Ron. Het lijkt nog even goed te komen met het stel als hij per ongeluk een brouwsel binnenkrijgt dat hem het schuim op de lippen doet staan en die door ingrijpen van Harry voorkomt dat hij sterft. De romance wordt echter niet uitgewerkt. Ook Harry zelf krijgt zijn eerste zoen. Van Rons zus bovendien, die eerst interesse voor een ander lijkt te hebben opgevat. De puberhormonen gieren als gekken door de film en zijn ook redelijk geloofwaardig.

Draco en Marten Vilijn

De ietwat doods uitziende Draco lijkt de bad guy in de film, maar blijkt in de praktijk eigenlijk een beetje een watje. De jongen met het in en in witte haar moet van alles doen in opdracht van Voldemort (die vroeger Marten Vilijn werd genoemd), maar het is uiteindelijk een leraar van de jongens en meiden van tovenaarsschool Zweinstein die de klus klaart. En het effect is dan dodelijk en tevens het meest emotionele moment van de film. Voor kinderen soms ook erg heftig.

Hoofdrollen

De hoofdrollen in The Half Blood Prince worden gespeeld door Daniel Radcliffe als Harry Potter, Rupert Grint als Ron Wemel, Emma Watson als Hermelien Griffel, Tom Felton als Draco Malfidus, Matthew Lewis als Marcel Lubbermans, Evanna Lynch als Loena Leeflang, Michael Gambon als Albus Perkamentus, Jim Broadbent als Hildebrand Slakhoorn, Alan Rickman als Severus Sneep en Bonnie Wright als Ginny Wemel.