recensie

Albumrecensie: Tame Impala - The Slow Rush (2020)

Op 14 februari 2020 brengt de Australische psychedelische rockband Tame Impala haar vierde studioalbum The Slow Rush uit. Het is het eerste album dat de band releaset na de commerciële doorbraak die Currents (2015) met zich meebracht. Frontman Kevin Parker had plannen om het album al in 2019 uit te brengen, maar na de release van de eerste twee singles werd de release verplaatst naar 2020.

Tame Impala: een Australische psychedelische rockband

Tame Impala is een Australische psychedelische rockband die in 2007 werd gevormd door de multi-instrumentalist Kevin Parker. Voor live optredens heeft Parker een achtergrondband, maar anno 2020 is hij de enige in de band die muziek opneemt voor de studioalbums. In 2010 debuteerde de band met haar eerste album Innerspeaker, en in 2012 volgde Lonerism. Beide albums worden gekenmerkt door hun psychedelische rockmuziek en werden positief ontvangen door critici. Met het derde studioalbum Currents uit 2015 bereikte de band een omslagpunt. Wederom werd het album geprezen door critici, maar ditmaal deed de plaat het ook commercieel goed: het veranderde de band in een festivalheadliner. In Nederland bereikte het album de toppositie in de Album Top 100 en ontving het daarnaast een gouden plaat. Singles Let It Happen en The Less I Know the Better zijn ook vijf jaar na release nog in de Top 2000 te vinden. Dit succes is te herleiden naar de muzikale koerswijziging die de band voor het album onderging. Niet langer voerde psychedelische rock de boventoon op Currents, maar synthpop, R&B en disco.

In 2018 kondigde Parker zijn plannen voor een nieuw Tame Impala-album aan, en gaf hij aan teleurgesteld te zijn als het vierde studioalbum niet in 2019 uit zou komen. Nadat de promotie voor het nieuwe album begon in maart en april 2019 met respectievelijk de singles Patience en Borderline, werd de release van het album toch uitgesteld. Op 25 oktober 2019 werd de titel The Slow Rush en de releasedatum bekend gemaakt. Op de uiteindelijke versie van het album is de track Patience niet te vinden, en Borderline werd herschreven en opnieuw opgenomen.

Recensie The Slow Rush

Op zowel Innerspeaker als Lonerism voerde de elektrische gitaar (al dan niet vervormd door een verscheidenheid aan effecten) de boventoon. Op Currents presenteerde Tame Impala nog nummers waarop gitaar en synthesizer de primaire instrumentatie deelde, maar op The Slow Rush zijn gitaarpartijen erg schaars. De verschillende lagen aan synthesizers nemen duidelijk de overhand op de twaalf nummers die het album telt. In combinatie met drums, Parkers iconische hoge vocalen en een bas die door de strakke productie erg prominent is, vormen deze synths een geluid dat fans van de band niet direct zou verrassen. Wat wel uniek is, is dat de band voor de eerste keer in haar carrière een heel album lang grotendeels vasthoudt aan één herkenbaar geluid. Waar op Currents nog drie nummers van onder de twee minuten te vinden waren, is op The Slow Rush elk nummer (op het vrijwel instrumentale Glimmer na) uitgewerkt tot een compleet popnummer.

Ook tekstueel komt de band op The Slow Rush zelfverzekerder over. Op Lonerism zong Parker over zijn titulaire eenzaamheid, maar uitte hij ook zijn pessimisme in een songtitel als Feels Like We Only Go Backwards. Op Currents behandelde hij de stress die het dagelijks leven hem bezorgde (Let It Happen) en de frustraties die een gefaalde relatie met zich meebracht (Eventually, The Less I Know the Better). Op The Slow Rush lijkt hij, zoals de titel al doet vermoeden, zijn rust gevonden te hebben. Op Instant Destiny zingt hij ‘We can get a home in Miami, go and get married’; een directe allusie naar Parkers bruiloft in 2019. De rust die hij gevonden lijkt te hebben geeft hem de kans om terug te blikken, zoals hij doet in de opener One More Year: Do you remember we were standing here a year ago? Our minds were racing and time went slow’. Dit is tevens evident in de single Posthumous Forgiveness, waarop hij bespijt dat zijn overleden vader zijn muzikale doorbraak nooit heeft mogen meemaken: ‘Mick Jagger on the phone…I thought of you when we spoke’. Op Tomorrow’s Dust waarschuwt Parker zelfs dat hij niet meer dezelfde persoon is als op zijn vorige albums: ‘There’s no use trying to relate tot that old song’.

Een strak popalbum

In de aanloop naar de release van The Slow Rush gaf Kevin Parker in interviews aan de droom te hebben een even groot popicoon te worden als producer en songwriter Max Martin. Met The Slow Rush zet hij een stap in de goede richting: het album toont een band met een duidelijke visie en een uiterst herkenbaar eigen geluid. Hiernaast valt uit de teksten af te leiden dat Parker ook nog eens positiever in het leven staat dan gedurende de opnames van zijn vorige albums. Dit alles maakt The Slow Rush tot een strak popalbum; zij het wel eentje die weinig creatieve risico’s neemt.

Specificaties

• Titel: The Slow Rush
• Artiest: Tame Impala
• Genre: Psychedelische pop
• Releasedatum: 14 februari 2020
• Platenlabel: Modular
• Producer: Kevin Parker

Tracklist

1. One More Year (5:22)
2. Instant Destiny (3:13)
3. Borderline (3:57)
4. Posthumous Forgiveness (6:05)
5. Breathe Deeper (6:12)
6. Tomorrow’s Dust (5:25)
7. On Track (5:00)
8. Lost in Yesterday (4:09)
9. Is It True (3:58)
10. It Might Be Time (4:33)
11. Glimmer(2:08)
12. One More Hour (7:13)

Totale duur: (57:18)