recensie

Recensie - Take That Progress

Na vijftien jaar volgde er eind 2010 eindelijk weer een cd van de complete groep: Take That. Al sinds 2005 zijn Gary Barlow, Mark Owen, Howard Donald en Jason Orange weer bij elkaar en hebben ze als kwartet een aantal cd’s uitgebracht. Nu was het voor Robbie Williams tijd om zich weer bij de rest van de groep aan te sluiten, al is dit waarschijnlijk niet een blijvende toevoeging. Het album Progress is het zesde studioalbum van de groep en het vierde album waaraan Robbie Williams ook meewerkte.

Geschiedenis

De Britse popgroep Take That was enorm populair in het begin van de jaren negentig. In deze eerste zes jaar scoorde ze maar liefst acht nummer 1-hits in hun thuisland. De producer en manager in die tijd van Nigel Martin-Smith. Nadat Robbie Williams in het midden van de jaren negentig uit de band stapte, kondigde de rest van de groep op 13 februari 1996 aan dat de groep in zijn geheel uit elkaar zou gaan. In 2005 maakte de heren een comeback, maar dan wel zonder Robbie Williams. In 2010 trad ook hij weer tot de band toe en werd aan het einde van 2010 het album Progress uitgebracht.

Even wennen

Het album heet Progress en er is duidelijk sprake van vooruitgang, al dan niet van verandering. De titel slaat natuurlijk op de persoonlijk omstandigheden van de groep, het feit dat ze sinds vijftien jaar weer compleet zijn. Maar ook op de vooruitgang van de muziekstijl. Dit album verschilt veel van de twee voorgaande albums die de afgelopen vijf jaren zijn verschenen. De muziekstijl is een beetje anders dan anders en misschien moet de gemiddelde Take That fan er eerst even aan wennen. De zeer gewilde Engelse producer Stuart Price drukt een duidelijke stempel op deze cd. De vorige twee albums werden geproduceerd door John Shanks en het verschil tussen de twee producers is duidelijk te horen.

Invloed Robbie

Er is op het album een hoop electro muziek te horen en er wordt veel gewerkt met synthesizers. Ook zijn de invloeden van de laatste soloalbums van Robbie Williams duidelijk te horen. Deze nummers zijn naar mijn mening ook iets minder geslaagd. Zo zijn de nummers Underground Machine, Wait en Pretty Things, vrij saai en eentonig met een monotoon robotachtig geluid.

Eigen werk

Sommige nummers op de cd liggen gelijk goed in het gehoor en blijven meteen bij je. Andere liedjes moet je een aantal keerk beluisteren om ze iets meer te gaan waarderen. Een bonuspunt bij deze cd is wel weer dat de mannen vaak alle nummers zelf schrijven waardoor er een persoonlijke lading in de teksten zit. Zo gaan de nummers The Flooden Eight Letters duidelijk over de geschiedenis van de groep en slaat het pakkende nummer van Mark Owen What do you want from me waarschijnlijk ook op zijn eigen persoonlijke ervaringen.

De nummers SOS en Kidz vallen een beetje onder dezelfde categorie, het zijn beide pakkende songs met een wat rebels, opstandig karakter. Het nummer Happy Now begint in eerste instantie wat slepend, maar wordt in het refrein opgevoerd tot bijna een swingend Beegees/Scissor Sisters deuntje. Wat wederom jammer is bij dit album is dat de meeste leads voornamelijk uitgaan naar Gary, Mark en Robbie. En dat terwijl de twee naar mijn mening betere nummers afkomstig zijn van de andere twee bandleden, namelijk Affirmation van Howard en Flowerbed van Jason.

Tour

Naast het uitbrengen van dit album in het najaar van 2010 werd er ook meteen een nieuwe tour aangekondigd. In de lente en zomer van 2011 zal de groep naast het Verenigd Koninkrijk ook Ierland, Duitsland, Italië en natuurlijk Nederland aandoen met een naar verluid groots optreden. Want net als de Circus tour (die helaas alleen in Engeland te zien is geweest) is ook deze Progress tour zo groots opgezet dat ze enkel worden opgevoerd in de grotere stadions van Europa.
Al met al was deze nieuwe cd Progress in eerste instantie even wennen, maar uiteindelijk is het toch een leuk en afwisselend geheel geworden en ik kijk uit naar de uitvoering ervan op 18 juli in de Arena!

1. The flood
2. SOS
3. Wait
4. Kidz
5. Pretty things
6. Happy now
7. Underground machine
8. What do you want from me
9. Affirmation
10. Eight letters
11. Flowerbed