recensie

Musicalrecensie Daddy Cool

Musical Daddy Cool met Kim Lian vd Meij in een van de hoofdrollen is een swingende musical die zeker voor de dansliefhebber aantrekkelijk is, maar ook de liefhebber van de jaren zeventigerjaren muziek van Boney M komen aan zijn trekken. Albert Verlinde laat zo weer eens een heel ander licht schijnen op de musical.

Het verhaal/de musical

Basis van het verhaal

De basis van het verhaal ligt in de verhuizing en het opgroeien van Sunny, gespeeld door Ruben Heerenveen, en zijn moeder Pearl, gespeeld dor Joanne Telesford. Sunny komt als 10 jarige naar Nederland in de wetenschap dat zijn vader al lang dood is en ze gaan in de Bijlmer wonen bij Linda, gespeeld door Jetty Mathurin. Zij introduceert moeder en zoon in de Surinaamse gemeenschap in Nederland.

Volwassen worden

Tijdens het volwassen worden is Sunny er achter gekomen dat hij wil dansen en hij probeert als 25 jarige met zijn groep dansers de belangrijkste wedstrijd in Rasputin, de club van Ma Baker, gespeeld door Anne- Mieke Ruyten, te winnen. Haar dochter Roos, gespeeld door Kim Lian vd Meij danst met haar vriendje Bennie, gespeeld door Alessandro Pierotti, maar is niet echt gelukkig. Ze ziet het leven een beetje aan haar voorbij gaan en ze komt Sunny tegen die met zijn dansgroep net iets mist wat zijn groep uniek maakt.

Zij wil eigenlijk zingen en hij ziet het als de ultieme gelegenheid om dat nieuwe accent aan zijn dansgroep toe te voegen. Ze leren elkaar goed kennen en worden verliefd, dit tegen het zere been van dominant inmiddels ex-vriendje Bennie.

Gecompliceerd

Maar het blijkt allemaal nog gecompliceerder te zijn, want de club van Ma Baker was van Eddie Baker en Eddie blijkt de vader van Sunny. Vlak voor zijn dood heeft hij de club aan Sunny toegeschreven, als hij er tenminste een beroep op wil doen. Zo blijft Ma Baker met lege handen staan en dat ziet ze niet zitten. Ze heeft zo haar plannetje om er voor te zorgen dat alles gaat zoals zij dat wil.

De recensie

Achter de schermen

Onder regie van Eddy Habbema is deze productie van het bedrijf van Albert Verlinde in 2011 in gang gezet. Het betreft de muziek van Frank Farian welke door Boney M in de zeventiger jaren tot succes gezonden werd. Vele hits die met name in de discotheken gretig aftrek deden en bij menig man en vrouw in de gehoorgang gebrand staan. De versies die in deze musical gezonden en gedanst worden, hebben een meer eigentijds geluid. Dit maakt dat ook de jongere luisteraar en kijker de muziek kan waarderen.

De choreografie door Gerald van Windt is in basis goed, maar soms oogt het net iets te rommelig, wat overigens met het licht en decorontwerp door Luc Peumans, aardig genuanceerd wordt. Het totaalplaatje ziet er swingend en modern uit.

De acteurs/zangers/dansers

De dans, hoewel niet altijd even scherp, ziet er lekker swingend en professioneel uit. Voor het musicaloog het is het zondermeer goed. Het verhaallijntje is aardig, maar mager. Niet dat een dergelijke musical zich leent voor zwaardere verhalen. Alleen de zang blijft sterk achter, met uitzondering van moeder Pearl, gespeeld door Joanne Telesford, en de dominee, gespeeld door David Goncalves. Jammer dat deze musical met professionele dans, duidelijk achtergebleven zang heeft. Het haalt net iets van de franje af.
Kim Lian vd Meij danst absoluut haar mannetje, maar haar zangkunsten in deze musical zijn schreeuwig en ongenuanceerd. Deze veelzijdige dame komt op zanggebied zeker niet tot haar recht, helaas.

Maar het totaalplaatje maakt dat het nog steeds een leuk swingende musical is.