Single, album en film: ‘Help!’

Net zoals bij ‘A Hard Day’s Night’ in 1964 werd de tweede Beatlefilm ‘Help!’ een jaar later tezamen met een single en een album met dezelfde titel uitgebracht. Het was tevens de laatste bioscoopfilm want zowel ‘Magical Mystery Tour’ (1967) als ‘Let It Be’ (1970) werden slechts op televisie uitgezonden.

Film

Daar waar ‘A Hard Day’s Night’ geïnspireerd werd door het turbulente rockleven dat de Beatles leidden en eigenlijk een soort van fictiedocumentaire was, stelde het verhaal van ‘Help!’ niet veel voor: het draaide rond een secte die op drummer Ringo Starr op jacht gaat omdat hij een heilige ring aan zijn vinger draagt die noodzakelijk is om een vrouw aan de godin Kali te offeren.

Van de opnames profiteerde de vier jongens om te reizen naar landen waar ze graag op vakantie wilden trekken. Dus werd gekozen voor de Bahama’s voor de ‘goed weer’-scènes en Oostenrijk voor de skiscènes.

De titel

Als titel werd voor ‘Help!’ gekozen op aangeven van producer Dick Lester, onder wiens leiding ook ‘A Hard Day’s Night’ werd opgenomen. De Beatles verklaarden de keuze van de titel aan de hand van het verhaal waarin ze constant achtervolgd worden en voortdurend hulp nodig hebben.

Ringo Starr, die onbewust voor de titel van de eerste film had gezorgd, suggereerde nu ‘Eight Arms to Hold You’, maar noch John Lennon noch Paul McCartney hadden zin om een song te schrijven met zo’n titel, zodat ‘Help!’ de voorkeur genoot. Omdat er reeds een film met die titel bestond en men zeker geen discussie over rechten wilde, werd het uitroepteken toegevoegd.

De titelsong

Bij een film hoort ook een soundtrack en in dit geval moest er dus een song geschreven worden met de titel ‘Help!’. John Lennon had reeds een lied half klaar en veranderde er titel en tekst van zodat het als soundtrack kon gebruikt worden. De tekst had helemaal niets te zien met de film en was heel persoonlijk. In die tijd was het niet de gewoonte om de eigen problemen in een song te verwerken, maar John deed het toch. Het was de eerste keer dat hij zo open over zichzelf zong, over zijn depressies, zijn ongelukkig huwelijk en zijn ‘fat Elvis’-gevoel - hij voelde zich te dik en hield er niet van een bril te dragen (deed die af tijdens optredens maar zag dan nauwelijks). Het was allemaal een gevolg van het overdonderende succes dat van de ene dag op de andere het zijne was geworden. Mick Jagger, leadzanger van de Rolling Stones, en een vriend van de groep, was verbijsterd door de tekst want ‘not done’.

Het nummer was oorspronkelijk als ballad bedoeld geweest en voor de film was het tempo opgetrokken, maar later bleek dat Lennon daar niet blij mee was. In 1970, net na het uiteenvallen van de groep, zong hij het nummer in balladtempo enkel met piano als demo in, zoals hij het oorspronkelijk bedoeld had. De tekst was dan ook meer in overeenstemming met het tragere tempo, maar deze versie werd nooit uitgebracht. John vond ‘Help!‘ een van de beste songs die hij voor de Beatles had geschreven.

De uitdaging van Cleve

In de tekst komen enkele meerlettergrepige woorden voor zoals ‘appreciate’ en ‘independant’. Maureen Cleve, een journaliste, met wie John wel meer te doen had, had hem eens gezegd dat hij enkel éénlettergrepige woorden in zijn songs gebruikte en dat het hoog tijd werd dat hij daar verandering in bracht. Wat de ambitieuze John dan ook prompt deed. Was dat misschien de reden dat de Beatle zijn tekst tijdens optredens soms vergat?

De LP-hoes

Op de hoes van de langspeler zie je de Beatles met de armen zwaaien alsof ze signaaltaal gebruiken zoals je soms ziet bij het landen van vliegtuigen op vliegdekschepen. Bedoeling was dat de vier jongens het woordje ‘help’ visueel weer zouden geven, maar omdat de fotograaf van dienst dit niet fotogeniek genoeg vond, moesten ze een andere houding aannemen waardoor men helemaal geen weergave van een woord meer kan bespeuren. De enige letter die overeind bleef was de ‘l’ door Paul uitgebeeld.

Andere versies

Onbewust lanceerden de Beatles de carrière van een andere groep met hun single. Deep Purple werd namelijk door een platenfirma geëngageerd op basis van een demo met een cover van ‘Help!’ (1968).

Een greep uit een heleboel andere covers:

• Peter Sellers (1965)
• The Carpenters (1970)
• Henry Gross voor de muziekdocumentaire ‘All This and World War II’ met George en Paul als backing vocals (1976)
• Dolly Parton (1979)
• Tina Turner (1984)
• Roy Orbison (1985)
• U2 voor Amnesty International (1985)
• Bananarama (1989)
• Kylie Minogue (1990)
• Roxette (1995)
• The Punkles (1998)
• Tsunku (2000)
• Silverstein (2009)
• Rick Wakeman, instrumentaal (2009)
• Big Time Rush (2012)