Simon Posthuma, de vader van Douwe Bob
Douwe Bob, de winnaar van "de beste singer-songwriter van Nederland" bleek een zoon van de befaamde Simon Posthuma, die samen met Marijke Kroger in de zestiger jaren lid was van het kunstenaarscollectief The Fool. Ze ontwierpen platenhoezen en kleding voor o.a. The Hollies, Cream en The Beatles. Als Seemon & Marijke waren ze ook muzikaal actief en brachten een lp uit, die geproduceerd werd door Graham Nash. In Nederland scoorden ze in 1972 een # 2 hit met de single I Saw You. Douwe Bob kreeg tijdens de genoemde wedstrijd de opdracht om een liedje te schrijven voor een liedje over de liefde, voor iemand die ook in de zaal aanwezig zou zijn tijdens de uitvoering. Dat resulteerde in Multicoloured Angels, een lied over zijn getalenteerde en geliefde vader, schilder, muzikant en kunstenaar. De moeder van Douwe Bob, Ellen Benard, was actief als danseres en hij heeft in ieder geval een halfzus: Roselie.
Jeugd
Simon Posthuma werd in Zaandam geboren, in 1939, als zoon van een gereformeerde politieman en een moeder die deel uit maakte van de pinkstergemeente. Om aan zijn milieu te ontsnappen ging hij in militaire dienst, waarvoor hij echter niet geschikt bleek. Al na drie maanden werd hij afgekeurd. Hij nam vervolgens zijn intrek in een pand op de Zeedijk in Amsterdam en raakte verzeild in de kunstenaars scene van het Leidseplein.
Ontmoeting Marijke Kroger
In 1964 ontmoette Simon in die kunstenaarskringen zijn latere vrouw Marijke Kroger, op dat moment een aanstormend talentvol ontwerpster en illustrator. Samen reisden en vertoefden in Griekenland, Marokko, Spanje en Ibiza, tot ze zich in 1966 in Londen settelden.
Marijke werkte daar voor het theater van Brian Epstein, manager van
The Beatles, en zodoende stonden op een goeie dag Paul McCartney en John Lennon voor de deur. Daarop volgde een lange samenwerking tussen het kunstenaarsduo en de Liverpoolse band. Ze ontwierpen voor hen kostuums, waren aanwezig bij diverse lp-opnames in de
Abbey Road Studios, beschilderden de piano van John Lennon waarop deze vervolgens
I Am the Walrus componeerde en maakten een wandschildering bij George Harrison thuis. Ze mochten een ontwerp maken voor de hoes van
Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, die echter door de artdirector werd afgekeurd als zijnde niet tijdloos genoeg.
The Fool
Simon en Marijke vormden vervolgens een kunstenaarscollectief samen met de Amsterdamse
Josje Leeger en haar latere Britse partner
Barry Finch. Ze noemden zich
The Fool, naar een kaart uit het tarotspel, een geliefde bezigheid van Marijke.
"Het klopt niet dat we ons vernoemd hebben naar het Beatles-lied The Fool on the Hill, het was andersom: McCartney was door ons geïnspireerd.” een bekende quote die bevestigd is in een biografie van Paul McCartney.
Ze bundelden hun talenten en werden geliefd en beroemd in de scene rondom The Beatles in de tweede helft van de zestiger jaren. Muzikaal waren ze ook actief. Ze gingen eind jaren zestig naar de Verenigde Staten omdat platenmaatschappij Mercury hen een aanbod had gedaan van honderdduizend dollar voor de opname een een lp, wat uiteindelijk uitmondde in de opname van één langspeler, getiteld
The Fool.
De Amerikaanse periode
Het titelloze debuutalbum van
The Fool werd geproduceerd door Graham Nash en opgenomen in Los Angeles. De lp bleek zo succesvol dat er een Amerikaanse tournee volgde. Ook in de VS ontplooide het collectief weer haar designersactiviteiten, zo werd de buitengevel van het Aquarius Theatre voorzien van een schildering, ten tijde van de uitvoering van de musical Hair.
Gedurende 15 jaar woonden Simon en Marijke in Los Angeles, waar ze een huis bezaten tussen Beverly Hills en Hollywood, als overburen van de klassieke componist
Igor Strawinksky. Een goed leven aldaar,
vol leuke meisjes en feestjes, zoals Simon het later verwoordde. In New York ontmoette hij Andy Warhol en ook Jimi Hendrix, in zijn appartement in The Bronx.
Seemon & Marijke
Onder het pseudoniem Seemon & Marijke namen de beiden twee lp's op,
Son of America en
Mediterranean Blues. Het eerste album, geproduceerd door Graham Nash leverde hen zelfs een hit op,
I Saw You dat begin 1972 in Nederland op # 2 terecht kwam in de Top 40. Aan de lp werkten o.a. Rita Coolidge, Joni Mitchell en Booker T. Jones mee. De opvolger
Keep On Keepin' On bracht het niet verder dan een tipnotering.
Huwelijk en scheiding
Simon en Marijke Koger trouwden op 21 juli 1969 in de Temple of Tarot in Los Angeles, een verbintenis die stand hield tot midden jaren zeventig, waarna een scheiding volgt. Marijke Koger-Dunham, zoals ze tegenwoordig heet, is altijd in Los Angeles blijven wonen, ze hertrouwde en woont tegenwoordig in Shadow Hills te midden van haar vele paarden.
Kunstschilder
Begin jaren tachtig keerde Posthuma terug naar Nederland. Hij kreeg heimwee toen hij in het Los Angeles County Museum een winterlandschap van Ruysdael zag.
„Ik spoedde me naar het toilet om te huilen.” Twee maanden later was hij terug in Amsterdam. Daar legde hij zich toe op het beroep van kunstschilder, wat hij tot op de dag van vandaag nog uitoefent. Hij heeft talrijke exposities in binnen- en buitenland gehad.
Biografie
In 2008 kwam de biografie
A Fool such as I, De Lotgevallen Van Simon Posthuma uit, die door Simon zelf, in samenwerking met Telegraafjournalist Joost Goosen geschreven werd. Daarin is zijn levensverhaal vast gelegd, met de nadruk op de periode 1957 - 1975.
Douwe Bob
Vanaf de zomer van 2012 was Douwe Bob Postuma (Amsterdam, 12 december 1992) een van de deelnemers aan
de beste singer-songwriter van Nederland, een op tv uitgezonden singer-songwriter competitie, een initiatief van Giel Beelen. In elke aflevering kregen ze een nieuwe opdracht, zo moest er voor de uitzending van maandag 23 juli een liedje gecomponeerd worden met als thema de liefde en bestemd voor iemand die tijdens de opnamen ook in de zaal aanwezig zou zijn.
Daar kwam dus
Multicoloured Angels uit voort, een lied over zijn, zo werd opeens duidelijk zo overbekende vader. In dagblad Trouw zei hij over dit liedje:
“Het nummer gaat over een schilderij van mijn vader Simon, hij is kunstenaar. En hoe we een keer verdwaald zijn , in de woestijn van Marokko: ‘Lost in the middle of the desert’. We hebben er inderdaad de zon zien opkomen. Geen idee waar zoiets vandaan komt, het nummer bestaat al, het wacht alleen op mij om het te pakken”.
Moeder Douwe Bob, Ellen Benard
Zaterdagavond 11 januari 2014 werd de documentaire 'Whatever Forever' uitgezonden bij de VARA. Daarin sprak de
moeder van Douwe Bob, Ellen Benard zeer liefdevol over haar zoon. Maar, ze zag ook zijn zelfdestructieve kant en de vele eigenschappen die hij gemeen had met zijn inmiddels aan Korsakov lijdende vader.
Douwe Bob won de talentenwedstrijd, ondertussen was wel duidelijk geworden dat hij het talent niet van een vreemde had. De reactie van zijn ouwe vader:
“Out of sight, incredible, fabulous, prachtig, wat een song, ik schiet vol, ja ja, t’is my boy!”
Roselie Posthuma
Voor zover bekend heeft Douwe Bob in elk geval een
halfzus, Rosalie. Zij werd in 1961 geboren en groeide op in Amsterdam, New York en Los Angeles. Ze heeft de artistieke aanleg van haar vader en een grote liefde voor paarden en dieren en is bekend vanwege haar muurschilderingen. Tegenwoordig woont ze in Amsterdam en verkoopt haar werk via websites en in galerieën.