recensie

Filmrecensie: Anna and the King

Deze uit 1999 daterende speelfilm werd met veel sfeer gemaakt in Maleisië. Regisseur Andy Tennant was enkele jaren als regisseur bezig toen hij dit verhaal mocht verfilmen. De speelfilm is gebaseerd op Anna and the King of Siam van Margaret Dorothea Mortenson, over het leven van Anna Leonowens.

De speelfilm/het verhaal

Basis van het verhaal

De film begint bij Anna, gespeeld door Jodie Foster, en haar zoon Louis, gespeeld door Tom Felton, die – na de dood van haar man (een militair)- als lerares Engels haar geld wil gaan verdienen. Er is nauwelijks een pensioen en ze moet aan de slag. Terug naar Engeland is geen optie. Ze kan haar eigen geld gaan verdienen aan het hof van Siam, waar ze de kinderen van de koning mag onderrichten.

Tegenstellingen

Ze is van de strenge traditionele Engelse school, maar loopt toch al snel tegen de tegenstellingen en wreedheden in het rijk van Siam aan. De koning, gespeeld door Chow Yun-fat, is traditioneel en regeert met harde hand. Maar ze wordt betoverd door de lieve kinderen van de koning en zeker prinses Fa-Ying, gespeeld door Melissa Campbell, steelt haar hart onmiddellijk.

Een andere koning

Als het kleine meisje ziek wordt (cholera) en sterft ziet ze een andere koning die vol van verdriet is. Ze verdringt haar opkomende gevoelens voor hem, maar tijdens een officieel diner danst ze uitgebreid met de koning en heeft moeite haar gevoelens voor de koning weg te drukken. Dit, terwijl ze weet dat het niet kan.

De tegenstanders van de koning zitten overigens niet stil en enig moment moet het hele gezin zelfs vluchten en de rol Anna dan op zich neemt is geen kleintje. Ze laat zien dat ze meer in haar mars heeft dan alleen vluchten met de kinderen van de koning. De vraag is echter of een Europese, geëmancipeerde vrouw een relatie aan kan gaan met een traditionele Oosterse koning.

De recensie

Achter de schermen

De speelfilm werd in 1999 gemaakt door regisseur Andy Tennant en geproduceerd door Lawrence Bender en Ed Elbert. De producenten hebben met een enorm budget van 92 miljoen dollar mogen werken en de film zou, ondanks gemengde gevoelens toen de film uitkwam, toch nog 115 miljoen dollar opbrengen. De locatieopnames in Maleisië zijn wonderschoon, maar maakt het geheel ook erg duur. Bovendien is er erg veel gefilmd, de speelfilm duurt dan ook bijna 2,5 uur.
George Fenton en Robert Kraft tekende voor de muziek, het ondersteunt de speelfilm meer dan prima. De film leverde twee oscar nominaties op voor de beste art direction en het ontwerpen van de mooie kostuums.

De acteurs/het script

Jodie Foster heeft mooie rollen op haar naam staan en is zeker een vrouw die zich van vele kanten heeft laten zien. De romantische kant overigens wat minder en lijkt ook wat minder in ontwikkeling. Het valt niet enorm op, want ze speelt een stevige Engelse die het met haar zoon alleen moet zien te redden. De sterke vrouw spelen kan Foster immers wel, maar in deze rol had er enige moment iets meer gevoel gelegd kunnen worden.
Chow Yun-fat is een acteur die ook zijn rol in Hollywood gevonden heeft. Het is niet een enorm bekende acteur, maar hij duikt in vele bekende films op en doet dit al vanaf halverwege de jaren zeventig. Deze rol speelt hij echter iets onderkoelt.

De “rotten tomatoes” die de film kreeg hadden met name te maken met de duur van de film en de zeer beperkte wendingen. Dit maakt de film, volgens de insiders, een nogal saaie film. En eerlijk is eerlijk, de beelden zijn mooi, maar het is een film waar je zomaar bij kan wegdommelen.
De film is te huur en te koop op DVD en kan als “aardig” betiteld worden. Mooie plaatjes, maar nogal langdradig. Foster heeft beter werk afgeleverd.