recensie

Filmrecensie: Righteous Kill

Van regisseur Jon Avnet komt een film genaamd "Righteous Kill" wat zoveel betekent als gerechtvaardigde moord. Het verhaal speelt zich af bij de New Yorkse politie en is een van de weinige films waarin Robert de Niro en Al Pacino samen verschijnen. De film is het bekijken waard voor interessant entertainment, maar met twee van dergelijke zwaargewichten zou je misschien meer van de film verwachten dan hij kan bieden.

• Het verhaal
• Filmfeitjes
• Mijn mening

De film draait om twee politieagenten in New York die al meer dan 30 jaar in het vak zitten. De Niro speelt David "Turk" Fisk en Pacino speelt Thomas "Rooster" Crown. Ze zijn al jaren lang partners, dus kennen elkaar door en door.

Het verhaal

Het plot is in het begin wat ingewikkeld. Je ziet Turk (De Niro) voor een camera een bekentenis afleggen dat hij 14 mensen heeft vermoord in zijn tijd bij de politie. Terwijl hij doorpraat zien we andere beelden: vier jaar geleden is een tienjarig meisje vermoord en verkracht. De dader, Charles Randall, gaat vrijuit maar Turk kan dat niet aanzien. Met medeweten van Rooster (Pacino) plant hij het moordwapen van een andere zaak bij Randall zodat hij daarvoor de bak indraait.

Met een sprong in de tijd gaan we naar het heden. Er is een onderzoek gaande naar de moord op een pooier. Turk en Rooster proberen ook louche clubeigenaar "Spider" (Curtis Jackson aka 50 Cent) in de luren te leggen. Ze hadden al langer een oog op hem en ontdekken dat hij drugs verkoopt. Ze proberen hem erbij te lappen, maar dat loopt uit op een schietpartij en Turk trapt Spider terwijl hij al op de grond ligt. Ze moeten verantwoording afleggen bij Interne Zaken en een psychiater voordat ze weer de straat op mogen. Deze psychiater geeft ze allebei een boekje om hun gedachten en vragen in op te schrijven. Beiden nemen het aan, maar alleen Rooster schrijft erin.

Turk is licht ontvlambaar en steeds meer moorden gebeuren om hen heen. Het zijn allemaal misdadigers die flink wat op hun kerfstok hebben. Ze worden met hun eigen wapen doodgeschoten en de schutter laat een simpel gedicht van vier regels achter. Naarmate er meer moorden worden gepleegd waarbij gedichten opduiken, denken agenten Simon Perez (John Leguizamo, Collateral Damage) en Ted Riley (Donnie Wahlberg, The Sixth Sense) dat al deze moorden door een politieagent worden gepleegd. Turk bestrijdt dit, maar Rooster denkt dat het waar is. Forensisch onderzoeker Karen Corelli (Carla Gugino bij de kinderen bekend van Spy Kids), die een geheime relatie heeft met Turk, gaat ook op onderzoek uit en trekt dezelfde conclusie.

Om het niet te bederven voor de lezer, zal het einde hier niet verklapt worden.

Filmfeitjes

• Lengte: De film duurt een paar minuten langer dan anderhalf uur.
• Ondertitel: Most people respect the badge. Everybody respects the gun.
• Genre: Misdaad, actie
• Kijkwijzer (verwacht): 16 en ouder. Geweld, seks, drugs en grove taal.
• Filmlocaties: New York City, Connecticut en Louisiana
• Release datum: 25 september 2008 (USA), 29 oktober 2008, (België), 8 januari 2009 (Nederland)
• Budget: ca. 60 miljoen dollar

Mijn mening

Acteurs

Het is bijzonder om Robert de Niro en Al Pacino samen op het witte doek te zien. Ze hebben beide een nonchalante manier van acteren en het lijkt echt alsof ze elkaar al heel lang kennen. De ondersteunende acteurs laten ook prima acteerwerk zien. 50 Cent is een verrassende keuze, maar hij laat beter werk zien dan je in eerste instantie wou verwachten van een rapper.

Scenario

Het taalgebruik is grof; de aantallen "fuck" zijn niet te tellen. Het past natuurlijk bij een misdaadfilm, maar het had wel wat minder gekund. De relatie tussen Karen Corelli en Turk is wat ongeloofwaardig omdat er zo’n groot leeftijdsverschil is. Zij is misschien midden dertig, jeugdig en slank, terwijl hij minstens vijftig is met rimpels en een buikje.

De film is serieus en er valt weinig te lachen met de constante moorden. Toch hebben de acteurs af en toe grappige tekst zoals Turk bij de psychiater. De psychiater vraagt of hij terugkerende nachtmerries heeft, waarop Turk antwoord: "Yeah, that I’m stuck in a room with you forever."

Het verhaal is in het begin wat verwarrend en moeilijk te volgen, maar langzaam vallen de puzzelstukjes op zijn plaats. Je moet het begin gezien hebben om er werkelijk iets van te begrijpen. Het einde is een absolute verrassing en doet elke onderuitgezakte kijker rechtop zitten.

Filmtechniek

De meeste scènes zijn donker gefilmd en er is veel donkere kleding. Er wordt gerookt en gezopen wat allemaal past bij de somberheid van het verhaal. Het idee van een film noir is niet helemaal van de grond gekomen. Over het geheel genomen is de techniek middelmatig.

Er is een noemenswaardige scène bij de psychiater. Er is gekozen voor split-screen. We zien De Niro links van voren en tegelijkertijd Pacino in profiel. We zien de antwoorden die ze geven op dezelfde vraag, waarna de psychiater een nieuwe vraag stelt. De positie van de acteurs is nu omgewisseld en we zien nu De Niro in profiel. Als de psychiater vraagt over pensioen is er nog steeds split-screen maar we zien nu één acteur tegelijkertijd van voren en in profiel. De scène eindigt met een shot van De Niro en Pacino naast elkaar.

De gekozen muziek ondersteunt het verhaal. Nergens is de muziek te opvallend of te ver naar de achtergrond.

Conclusie

De film is interessant om te zien als je ertegen kunt om veel vloeken te horen. Je moet er wel vanaf het begin bijblijven, want anders is het moeilijk te volgen. De bijzondere twist aan het eind maakt dat deze film boven andere, vergelijkbare films uitsteekt. Uiteraard helpt de combinatie Pacino-De Niro hier ook bij. Al met al niet zo overdonderend goed als deze acteurs zouden doen vermoeden.