recensie

Filmrecensie: The Messengers

Voor The Messengers moet je een sterke maag en stalen zenuwen hebben althans dat doet de trailer vermoeden. Het is immers een regelrechte horrorfilm. Maar met een in potentie goed verhaal, lijkt de film toch een beetje een samenraapsel van allerlei horroraspecten. Is het inherent aan een dergelijke film of konden de regisseurs, de gebroeders Danny en Oxide Pang, niet anders?

Speelfilm/het verhaal

Basis van het verhaal

De basis is gelegen in een oud plattelands huis in North Dakota, waar een gezin naar toe verhuisd is om daar een nieuw bestaan op te bouwen. Eerder weten we al dat er in dat huis iets gruwelijks gebeurd is. Wat dat gruwelijke is, is niet helemaal duidelijk. Maar aangezien het huis al die jaren niet bewoond is, is de kans groot dat het gezin er mee te maken krijgt.

Opnieuw beginnen

Het gezin gaat met een opgroeiende puberdochter Jess, gespeeld door Kirsten Stewart, en een zoontje Ben, gespeeld door de broertjes Evan en Theodore Turner, in de peuterleeftijd naar dit huis, omdat ze in Chicago al hun financiële reserves opgesoupeerd hebben voor het ziekenhuis. De puberende dochter is namelijk met alcohol op achter het stuur gekropen en heeft haar broertje tijdens een botsing verwond. Sindsdien praat het kereltje niet meer en zijn de ouders door de financiële reserves heen en zowat blut. Vader Roy, gespeeld door Dylan McDermott, en moeder Denise, gespeeld door Penelope Ann Miller, gaan terug naar de basis van de vader, zijnde het boerenland. Daar gaat hij met de verkoop van zijn woning zonnebloemen verbouwen en wonen in het oude huis.

Het lijkt zo vredig…

Het lijkt allemaal goed te gaan en er komt zelfs een vriend op hun pad, namelijk John Burwell, gespeeld door John Corbett, die aangelopen komt en voor kost en inwoning het gezin komt helpen met de oogst. Intussen lijkt zoon Ben dingen te zien in het huis die er niet zijn, hoort Jess rara geluiden en wordt bijna vermoord als ze alleen thuis is met haar broertje. Maar niemand ziet haar potentiële aanvallers en men denkt dat ze zich aanstelt. Maar ze wil graag weg en vraagt in het dorp naar de geschiedenis van het huis en de toenmalige bewoners. Vriendje Bobby, gespeeld door Dustin Milligan, helpt haar erbij. Ze komt er achter dat het toch anders met het vorige gezin is gegaan, als men zegt.

Intussen wil iemand het huis plots kopen en kunnen ze zelfs een mooie winst maken en worden ze bedreigt door kraaien. De vraag is alleen of die kraaien ze echt bedreigen of andere bedoelingen hebben. Als vader Roy van het gezin er even niet is en dochter Jess er achter komt wat er precies is gebeurt en haar moeder wil informeren, gaat het pas echt fout in het huis. Dan is hulp John er plotseling … maar gaat hij ook helpen?

De recensie

Achter de schermen

De Chinese gebroeders Danny en Oxide Pang regisseerde deze uit 2007 afkomstige film die op zich een goed verhaal herbergt. De productie is in handen van Sam Raimi, William Sherak, Jason Shuman en Robert Tapert. Met een relatief laag budget van 16 miljoen maken ze deze speelfilm voor Columbia Pictures. De film zou tot zo’n 55 miljoen opleveren en hoewel het bezoekersaantal anders zou vermoeden, werd de film slecht ontvangen. Een samenraapsel van allerlei bekende horroreffecten. Weinig origineel, zo gaven de critici eerder aan. Wat dan wel de echt verrassende horroreffecten zijn, is aan de betere filmers maar niet de Pangbroers. De kritiek was niet mals, maar de echte horrorfans wilde de speelfilm blijkbaar toch bekijken.

De acteurs/het script

De hoofdrolspelers Kristen Stewart, Dylan McDermott, Penelope Ann Miller en John Corbett hebben allen afzonderlijk de nodige films op hun naam staan, maar wisten er geen geheel van te maken. Enerzijds door het te voorspelbare script, maar ook de weinige magie die de film uitstraalt. Dylan en Peplope die de ouders spelen, hebben samen weinig chemie, terwijl ze toch een moeilijke tijd mee hebben gemaakt en ze samen opnieuw begonnen zijn. Dat je meer terug zou moeten kunnen zien in de film. De film oogt wat kil en dat maakt het geheel er niet geloofwaardiger op. Meeleven met de aangevallen hoofdrolspelers werkt bij de horrorfilm normaal gesproken wel.

Het verhaal heeft potentie, maar komt, ondanks de mooie beelden die overigens voor een groot gedeelte in Canada zijn geschoten, niet tot uiting. De verrassende wendingen die de schrijvers in het script hadden kunnen plaatsen, hebben ze achterwege gelaten. En waarom … aanleiding genoeg in het script.

De film werd teruggesneden tot nauwelijks anderhalf uur en is mogelijk voor de echte horrorfans een must, maar niet voor degene die ook graag een goed gemaakte film bekijkt. De film is op DVD te koop en te huur.